Jezus — dobry pastyr
1 Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam: Chto nie ŭwachodzić praz dźwiery ŭ aŭčarniu awiečak, ale ŭłazić kudojuś, toj złodziej i razbojnik;
2 a chto ŭwachodzić praz dźwiery, jość pastyram awiečak.
3 Jamu prydźwiernik adčyniaje, i awiečki słuchajuć jahonaha hołasu, i jon zawie swaje awiečki paimienna i wywodzić ich.
4 I wypuščajučy swaje awiečki, idzie pierad imi, a awiečki iduć za im, bo znajuć hołas jahony.
5 Za čužym nia iduć, ale ŭciakajuć ad jaho, bo nia znajuć hołasu čužych.
6 hetuju prypowieść skazaŭ im Jezus. Jany-ž nie zrazumieli, što im hawaryŭ.
7 Dyk iznoŭ skazaŭ im Jezus: Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam, što ja jość dźwiery awiečak.
8 Usie, skolki ich prychodziła, jość zładziei i razbojniki; i nia słuchali ich awiečki.
9 Ja jość dźwiery. Kali chto praz mianie ŭwojdzie, budzie zbaŭleny; i ŭwojdzie i wyjdzie i znojdzie pašu.
10 Złodziej prychodzić adno tolki, kab kraści, i zabiwać, i hubić. Ja pryjšoŭ, kab mieli žyćcio i dastatniej mieli.
11 Ja jość dobry pastyr. Dobry pastyr žyćcio daje za awiečki swaje.
12 A najmit i toj, što nia jość pastyram, katoraha awiečki nie swaje, bačyć nadychodziačaha waŭka, i kidaje awiečki i ŭciakaje, a woŭk chwataje i razhaniaje awiečki.
13 Najmit-ža ŭciakaje, bo jon najmit i jon nia rupicca ab awiečkach.
14 Ja jość pastyr dobry, i znaju maje, i maje mianie znajuć;
15 jak znaje mianie Ajciec, i ja znaju Ajca. I ja žyćcio majo kładu za awiečki maje.
16 I inšyja awiečki maju, jakija nia jość z hetaj aŭčarni; i tyja treba mnie prywieści, i buduć słuchać hołasu majho, i staniecca adna aŭčarnia i adzin pastyr.
17 Dziela taho lubić mianie Ajciec, što ja kładu žyćcio majo, kab iznoŭ jaho ŭziać.
18 Nichto jaho nie adyjmaje ad mianie, ale ja sam ad siabie kładu jaho. I maju ŭładu pałažyć jaho, i maju ŭładu iznoŭ ŭziać jaho; hety zahad atrymaŭ ja ad Ajca majho.
19 Paŭstaŭ iznoŭ spor pamiž žydami dziela hetych mowaŭ.
20 Mnohija-ž z ich kazali: Jon djabelstwa maje i šaleje, što wy słuchajecie jaho?
21 Druhija kazali: Hetyja słowy nia jość taho, chto maje djabelstwa; ci-ž djabał moža adčyniać wočy ślapych?
Jezus wyjaŭlaje swajo bostwa i adychodzić za Jardan
22 I nadyjšło paświačeńnie światyni ŭ Jeruzalimie, i była zima.
23 I chadziŭ Jezus u światyni, u prysienku Sałamona.
24 Dyk abstupili jaho žydy i kazali jamu: Dakul-ža budzieš mučyć dušu našu? Kali ty Chrystus, skažy nam adkryta.
25 Adkazaŭ im Jezus: Ja hawaru wam, a wy nia wierycie. Čyny, jakija ja čyniu ŭ imia Ajca majho, jany dajuć paświedčańnie aba mnie;
26 ale wy nia wierycie, bo wy nie z maich awiečak.
27 Mai awiečki słuchajuć hołasu majho, i ja znaju ich, i jany iduć za mnoju.
28 I ja daju im žyćcio wiečnaje, i nia zhinuć nawieki, i nichto ich nia wyrwie z ruki majej.
29 Toje, što daŭ mnie Ajciec moj, jość bolšaje za ŭsio, i nichto nia moža wyrwać z ruki Ajca majho.
30 Ja i Ajciec adno jość.
31 Dyk žydy chwacili kamieńni, kab zakamienawać jaho.
32 Adkazaŭ im Jezus: Mnoha dobrych čynaŭ pakazaŭ ja wam z Ajca majho, dziela jakoha z hetych čynaŭ wy mianie kamianujecie?
33 Adkazali jamu žydy: Ci-ž u wašym zakonie nie napisana: "što ja skazaŭ: wy jość bahi"? (Ps. 81, 60).
34 —
35 Kali tych nazwaŭ bahami, da katorych była skirawana mowa Božaja — a Pisańnie nia moža być narušana
36 to katoraha Ajciec paświaciŭ i pasłaŭ na świet, wy kažacie: "Što ty bluźniš", zatym što ja skazaŭ: Ja jość Syn Božy?
37 Kali ja nia čyniŭ čynaŭ Ajca majho, nia wiercie mnie;
38 a kali čyniŭ, to kali-b mnie wy nie chacieli wieryć, wiercie čynam, kab wy paznali i wieryli, što Ajciec u mnie jość, a ja ŭ Ajcu.
39 Dyk staralisia ŭziać jaho, i wyjšaŭ z ruk ich.
40 I adyjšoŭ iznoŭ za Jardan na toje miesca, dzie pierš Jan chryściŭ, i tam astaŭsia.
41 I mnohija prychodzili da jaho, i kazali: Što Jan-to nia ŭčyniŭ niwodnaha znaku,
42 ale ŭsio, što Jan skazaŭ ab im, była praŭda. I mnohija ŭwieryli ŭ jaho.
Каментары ці зноскі:
3 U Palestynie i ciapier awiečkam dajuć "imiony", tak jak u nas bolšaj žywiole.
4 U Palestynie i naahuł na ŭschodzie pastyr idzie pierad awiečkami, a nie zzadu (jak u nas). Awiečki tamaka znajuć hołas pastyra i biahuć za im. Heta sapraŭdy abraz dobraha pastyra!
6 Značeńnie hetaj prypowieści takoje: faryzei, jakija wyłučyli z bažnicy taho azdaroŭlenaha ślapoha — heta tyja zładziei i razbojniki, jakija ŭleźli ŭ aŭčarniu Božuju, kab hrabić i niščyć, a Chrystus jość tym dobrym pastyram, za jakim iduć awiečki.
7 Chrystus jość dźwiarami, praz jakija ŭwachodzicca da awiec.
8 Usie faryzei i knižniki byli hetymi zładziejami i razbojnikami, jakija siabie tolki šukali i nia dbali pra awiečki, a nawat škodzili im, udzieržywajučy ich ad waładarstwa Božaha.
13 Chrystus jość dobry pastyr, a faryzei — heta najmity, jakija šukajuć tolki swajho dabra, a nia dbajuć ad narod (awiečki), a waŭki — heta tyja, što napadajuć na duchowaje dabro bližnich (wiera, abyčajnaść).
16 Hetaj aŭčarniaj byŭ śpiarša Izrailski narod, spasiarod katoraha Jezus wybraŭ pieršyja awiečki da swajej stady; ale aproč hetaj aŭčarni jość mnoha inšych narodaŭ, jakija treba prywieści da adzinaj aŭčarni Chrystowaj praz wieru i łasku. Hetaj adzinaj aŭčarniaj Chrystowaj jość Kaścioł Katalicki.
Chrystus u hetych sławach: " i staniecca adna aŭčarnia i adzin pastyr" nia wučyć, što niekali, pry kancy świetu, usie ludzi nawiernucca da jaho, a tolki wučyć, što hety praŭdziwy jahony Kaścioł (aŭčarnia) budzie adzin, paŭsiudny i dastupny dla ŭsich narodaŭ. Chrystus na inšym miescy kaža, što pry kancy świetu buduć wialikija praśledy (Mt. 24, 21−22; Mk. 13, 19−20).
22 Žydy štohod u śniežni abchodzili pamiać paświačeńnia nowaj światyni, zbudawanaj u 165 h. pierad Nar. Chrysta. Abchodzili praz 8 dzion, jak i świata Šatroŭ.
23 Światynia, a lepš kažučy, jaje dwaryščy, byli akružany budyninaj na staŭpach (kalumnach), taja budynina (kalumnada) dzialiłasia na čaści, zwanyja prysienkami.
25 Chrystus užo ab hetym kazaŭ (hł. Jan 5, 32−33; 7, 38).
29 Chrystus kaža tut ab swajej natury Božaj, jakuju atrymaŭ ad Ajca. Reč hetaja jość sapraŭdy bolšaja za ŭsio.
30 Boh Ajciec i Syn Božy majuć adnu naturu, choć roźniacca asobami. Heta było wyraznaje wyjaŭleńnie Chrystom swajho bostwa, hetak zrazumieli i žydy i zatym chwacili kamieńni, kab zakamienawać jaho.
34 Dziela taho, što žydy chacieli zakamienawać Chrysta niby za bluźnierstwa ("što ty, budučy čaławiekam, čyniš siabie samoha Boham"). Chrystus adkazwaje, što jon nie padlahaje hetaj kary, bo ŭ psalmie (81, 6) Boh nazywaje bahami sudździaŭ, katorym pradkazwaje karu za ich hrachi.
36 Chrystus tut kaža: kali sudździ zawucca ŭ św. Pisańni bahami, zatym što zastupajuć Boha na sudździoŭskim pasadzie, to tymbolej jon moža nazwać siabie Synam Božym, bo "Ajciec jość u im, a jon u Ajcu".
39 Jezus wyjšaŭ z ruk ich, bo jašče nie nadyjšła časina jahonaj śmierci.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Jana, 10 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
