1 Хрыстос бачыў у фарысея наймітаў, а не праўдзівых пастыраў. 11 Сябе-ж пастырам добрым паказвае. 19 Дзеля гэтага між юдэямі склокі паўстаюць. 31 І зноў набіраюць каменьня, каб каменаваць Яго. 39 Але Ісус адыйшоў ад рук іхных.
1 Папраўдзе, папраўдзе кажу вам: — хто не ўвайходзіць праз вароты на двор авечы, а пералазіць інакш, той злодзей і разбойнік.
2 А хто ўвайходзіць праз вароты, той пастыр авечкам.
3 Яму прыбрамнік адчыняе, і авечкі слухаюць голасу яго; ён кліча авец сваіх паімённа і выводзіць іх.
4 І калі выведзе авечкі свае, ідзе перад імі, і авечкі йдуць за ім, бо ведаюць голас яго.
5 За чужым-жа ня пойдуць, але разбягуцца ад яго, бо ня знаюць чужога голасу.
6 Гэтую прыпавесць сказаў ім Ісус, але яны не зразумелі, пра што такое Ён гаварыў ім.
7 Таму Ісус зноў сказаў ім: — папраўдзе, папраўдзе кажу вам: Я — вароты для авец.
8 Усе, колькі іх прыйходзіла перада Мною — зладзеі і разбойнікі, але авечкі не паслухалі іх.
9 Я ёсьць дзьвярмі тымі: хто праз Мяне ўвойдзе, збавёны будзе, і ўвойдзе, і выйдзе, і пажыву знойдзе.
10 Злодзей прыйходзіць толькі дзеля таго, каб украсьці, забіць ці загубіць; Я прыйшоў, каб жыцьцё мелі, і ўдосталь мелі.
11 Я пастыр добры; добры пастыр жыцьцё сваё аддае за авечкі свае.
12 А найміт, хто ня пастыр, і авечкі яму не свае, бачачы, як урываецца воўк, пакідае авечкі і ўцякае, і воўк хапае іх і разганяе авечкі.
13 Найміт уцякае, бо найміт, і ня дбае пра авечкі.
14 Я — Пастыр Добры, і ведаю Маіх, і Мае ведаюць Мяне.
15 Як Айцец Мяне знае, так і Я знаю Айца, і жыцьцё Маё кладу за авечкі.
16 Маю Я і іншыя авечкі, ня з гэтага двара, і іх належыць Мне прывясьці, і яны пачуюць голас Мой, і будзе адзін статак і адзін Пастыр.
17 За тое любіць Мяне Айцец, што Я аддаю жыцьцё Маё, каб зноў прыняць яго.
18 Ніхто яго ад Мяне не адыйме, але Я Сам аддаю яго; і маю ўладу аддаць яго, і ўладу маю зноў прыняць яго; гэты запавет дастаў Я ад Айца Майго.
19 За гэтыя словы зноў узьнялася між юдэямі спрэчка.
20 Шматлікія з іх гаварылі: — Ён мае злыдуха і вар'юецца, што вы слухаеце Яго?
21 Іншыя-ж гаварылі: — словы гэтыя не апантанага; ці-ж можа злыдух адчыняць вочы сьляпому?
22 Было-ж тады ў Ерусаліме сьвята Абнаўленьня, і была зіма.
23 І хадзіў Ісус у храме, у прытворы Саламонавым.
24 Абступілі тут Яго юдэі, і кажуць Яму: — дакуль Ты будзеш марочыць нам душы? Калі Ты Хрыстос, дык скажы нам адкрыта.
25 Ісус адказаў ім: — Я сказаў вам, і ня верыце; учынкі, якія Я твару ў імя Айца Майго, сьветчаць за Мяне.
26 Але вы ня верыце, бо вы не з Маіх авец, як Я вам сказаў.
27 Авечкі Мае слухаюць голасу Майго, і Я знаю іх, і яны за Мною ідуць.
28 І Я даю ім жыцьцё вечнае, і не загінуць павек, і ніхто ня вырве іх з рукі Маей.
29 Айцец Мой, Хто даў іх Мне, большы за ўсіх, і ніхто ня можа адабраць іх з рукі Айца Майго:
30 Я і Айцец — адзінства ёсьць.
31 Тады юдэі зноў хапіліся за камяньні, каб каменаваць Яго.
32 Ісус адказаў ім: — многа добрых чынаў паказаў Я вам ад Айца Майго; за каторы-ж з гэтых чынаў хочаце пабіць Мяне камяньнямі.
33 І сказалі юдэі Яму ў адказ: — не за добрыя ўчынкі хочам каменаваць Цябе, але за блюзьнерства і за тое, што Ты — чалавек — выдаеш Сябе за Бога.
34 Ісус адказаў ім: — ці-ж не напісана ў законе вашым: — Я сказаў, вы богі.
35 Калі Ён назваў багамі тых, да каторых было слова Божае — а Пісаньне ня можа быць парушанае, —
36 Дык як-жа Таму, Каго асьвяціў Айцец, вы кажаце — блюзьнерыш, — што Я сказаў: — Я Сын Божы?
37 Калі Я ня выконваю дзеяньняў Айца Майго, ня верце Мне.
38 Калі-ж выконваю, і ня верыце Мне, то верце ўчынкам Маім, каб пазналі і ўверылі, што Айцец ува Мне і Я ў Ім.
39 Тады зноў намкнуліся схапіць Яго, але Ён ухіліўся ад рук іхных.
40 І пайшоў зноў за Йардан, дзе раней хрысьціў Ян, і там застаўся.
41 І многія прыйшлі да Яго; і гаварылі, што Ян не стварыў ніякага цуду, але ўсё, што сказаў Ян пра Яго, бы праўдзівае.
42 І многія ўверылі ў Яго там.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сьвятое Евангельле Яна, 10 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.