2 Купель Бэтэсда. 5 Ісус ацаляе ў сыботу трыццацілетняга хворага. 10−17 Ісус выкрывае ілжывых юдэяў. 19 Сваю Боскасьць сьцьвярджае шматлікімі цудамі. 26 І Майсеева сьветчаньне. 33 Ян — сьветач незгасальны. 39 Пісаньне жыцьцё вечнае сьцьвярджае.
1 Пасьля гэтага было сьвята юдэйскае, і Ісус прыйшоў у Ерусалім.
2 Ёсьць-жа ў Ерусаліме пры браме, званай Авечая, купальня, званая пагэбрайску Бэтсаіда, з пяцьма крытымі ўваходамі.
3 У іх ляжала мноства хворых: сьляпых, кульгавых, падсухіх, якія чакалі ўзрушэньня вады.
4 Бо ангел Гасподні час-ад-часу зыйходзіў у купальню і ўзрушаў ваду; і хто першы па ўзрушэньні вады ўваходзіў у яе, ачуньваў, які-б ні быў нядуг.
5 Быў там адзін чалавек, які праз трыццаць восем год быў у нядугу.
6 Ісус, убачыўшы яго ляжачага і ведаючы, што як доўга ён цярпеў у нядугу, кажа яму: — ці хочаш быць здаровым?
7 Хворы адказаў Яму: — так, Госпадзе, але ня маю чалавека, які спусьціў-бы мяне ў купальню, калі ўзрушыцца вада; калі-ж я прыйходжу, іншы перш за мяне спускаецца ў яе.
8 Ісус кажа яму: — устань, вазьмі пасьцель сваю і хадзі.
9 І ён ураз стаў здаровым, узяў пасьцель сваю і пайшоў; дзялася-ж гэта ў дзень сыботні.
10 Дзеля таго юдэі гаварылі ацаленаму: — сёньня сыбота; ня можна табе браць пасьцель тваю.
11 Ён-жа адказаў ім: — Той, Хто ацаліў мяне, сказаў мне: — вазьмі пасьцель тваю і хадзі.
12 І спыталіся у яго: — хто Той Чалавек, Які сказаў табе — вазьмі пасьцель тваю і хадзі?
13 Ацалены-ж ня ведаў, Хто Ён; бо Ісус адыйшоўся ў народ, які там быў.
14 Потым знайшоў яго Ісус у храме і сказаў яму: — вось, ты здароў стаў; не грашы-ж больш, каб ня здарылася з табою штось горшага.
15 Чалавек гэты пайшоў і расказаў юдэям, што гэта Ісус, Хто ацаліў яго.
16 І дзеля гэтага юдэі сьцігалі Ісуса, шукаючы загубы на Яго, бо тварыў гэтае ў сыботу.
17 Ісус-жа гаварыў ім: Айцец Мой да гэтага часу творыць, і Я твару.
18 За гэта юдэі яшчэ больш разьярваліся, каб загубіць Яго, за тое, што ня толькі зьневажае сыботу, але і называе Бога Айцом Сваім, і Сябе дараўноўвае да Бога.
19 Ісус-жа ў адказ сказаў ім: — папраўдзе, папраўдзе кажу вам: Сын нічога ня можа тварыць Сам ад Сябе, калі ня бачыць, як творыць Айцец, бо што творыць Ён, тое і Сын творыць таксама.
20 Бо Айцец любіць Сына, і паказвае Яму ўсё, што творыць Сам, і пакажа Яму ўчынкі большыя за гэтыя на падзіўленьне вам.
21 Бо як Айцец уваскрашае памершых і ажыўляе, так і Сын ажыўляе, каго хоча.
22 Бо Айцец і ня судзіць нікога, але ўвесь суд аддаў Сыну.
23 Каб усе паважалі Сына, як паважаюць Айца; і хто не паважае Сына, той не паважае і Айца, Хто паслаў Яго.
24 Папраўдзе, папраўдзе кажу вам, хто слухае слова Маё і верыць Таму, Хто паслаў Мяне, мае жыцьцё вечнае, і на суд ня прыйходзіць, але перайшоў ад сьмерці да жыцьця.
25 Папраўдзе, папраўдзе кажу вам: — надыйходзіць час, ды ўжо настаў, калі мертвыя пачуюць голас Сына Божага і, пачуўшы, ажывуць.
26 Бо як Айцец мае жыцьцё ў Самым Сабе, так і Сыну даў мець жыцьцё ў Самым Сабе.
27 І даў Яму ўладу суд чыніць, бо Ён ёсьць Сын Чалавечы;
28 Ня дзівецеся з гэтага. Бо надыйходзіць час, калі ўсе, хто ў магілах, пачуюць голас Сына Божага.
29 І выйдуць — каторыя тварылі добрае, на ўваскрасеньне жыцьця, а каторыя тварылі ліхое, на ўваскрасеньне асуду.
30 Я нічога не магу тварыць Сам ад Сябе. Як Я чую, так суджу, і суд Мой справядлівы, бо не дамагаюся волі Мае, але волі Таго, Хто паслаў Мяне.
31 Калі Я сьветчу Сам за Сябе, то сьветчаньне Маё ня справядлівае.
32 Ёсьць іншы, Хто сьветчыць за Мяне, і Я ведаю, што праўдзівае сьветчаньне тое, якім Ён сьветчыць за Мяне.
33 Вы пасылалі да Яна, і ён даў сьветчаньне праўдзівае.
34 Я-ж не ад чалавека прыймаю сьветчаньне, але кажу вам гэта, каб вы былі збавёныя.
35 Ён быў сьветачам, які гарэў і сьвяціў; і вы хацелі часова пацешыцца ягоным сьвятлом.
36 Я-ж маю сьветчаньне большае за Янава, бо дзеяньні, якія даў мне Айцец да выкананьня, самыя тыя дзеяньні, якія Я твару, сьветчаць за Мяне, што Айцец паслаў Мяне.
37 І Айцец, пасылаючы Мяне, Сам засьветчыў за Мяне; вы-ж ані голасу Яго ніколі ня чулі, ані вобліку Яго ня бачылі.
38 І ня маеце ў сабе слова Ягонага, бо ня верыце Таму, Каго Ён паслаў.
39 Пазнайце Пісаньні, праз якія вы думаеце здабыць жыцьцё вечнае, і яны ж сьветчаць за Мяне.
40 Але вы ня хочаце прыйсьці да Мяне, каб мець жыцьцё.
41 Ня прыймаю славы ад людзей.
42 Але ведаю вас: вы ня маеце ў сабе любові да Бога.
43 Я прыйшоў у імя Айца Майго, і ня прыймаеце Мяне; а калі іншы прыйдзе ў імя сваё, таго прымеце.
44 Як вы можаце верыць, калі прыймаеце славу адзін ад аднаго, а славы ад Бога Адзінага ня шукаеце.
45 Ня думайце, што Я буду вінаваціць вас прад Айцом; ёсьць-жа адзін, хто вінаваціць вас — Майсей, на каго вашыя надзеі.
46 Але, каб вы верылі Майсею, верылі-б і Мне, бо ён пісаў пра Мяне.
47 Калі-ж і яго пісаньням ня верыце, як-жа паверыце словам Маім?
Каментары ці зноскі:
8 пасьцель сваю — ці — по́лаг свой.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сьвятое Евангельле Яна, 5 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.