1 Пасля гэтага было іудзейскае свята, і Ісус узышоў у Іерусалім.
2 А ў Іерусаліме каля Авечай брамы ёсць купальня, па-яўрэйску завецца Віфзафа13, якая мае пяць крытых хадоў.
3 У іх ляжала мноства хворых: сляпых, кульгавых, спаралізаваных, [што чакалі руху вады.
4 Бо Анёл Гасподні час ад часу сходзіў у купальню і хваляваў ваду; тады хто першы ўваходзіў пасля хвалявання вады, выздараўліваў, якой бы хваробаю ні быў апанаваны].
5 І быў там адзін чалавек, разбіты хваробаю трыццаць восем гадоў;
6 Ісус, убачыўшы, што той ляжыць, і даведаўшыся, што гэта з ім ужо доўгі час, пытаецца ў яго: Хочаш быць здаровым?
7 Хворы адказаў яму: Гаспадару, няма ў мяне чалавека, каб, калі ўсхвалюецца вада, апусціў мяне ў купальню; а калі я прыходжу, іншы раней за мяне сходзіць.
8 Кажа яму Ісус: Устань, вазьмі сваю пасцель і хадзі.
9 І адразу зрабіўся гэты чалавек здаровым, узяў сваю пасцель і пайшоў. А ў той дзень была субота.
10 Дык іудзеі казалі вылечанаму: Сёння субота, і не дазваляецца табе браць сваю пасцель.
11 Але ён адказаў ім: Хто зрабіў мяне здаровым, Той мне сказаў: «Вазьмі сваю пасцель і хадзі».
12 Яны спыталіся ў яго: Хто Той Чалавек, Які сказаў табе: «Вазьмі [сваю пасцель] і хадзі?»
13 Вылечаны ж не ведаў, Хто ён, бо Ісус аддаліўся ад натоўпу, што быў на тым месцы.
14 Пасля гэтага Ісус знайшоў яго ў святыні і сказаў яму: Вось ты выздаравеў, больш не грашы, каб не зрабілася табе чаго горшага.
15 Гэты чалавек пайшоў і расказаў іудзеям, што зрабіў яго здаровым Ісус.
16 І з-за гэтага іудзеі пачалі гнаць Ісуса [і шукалі Яго забіць], таму што Ён зрабіў гэта ў суботу.
17 Але [Ісус] адказаў ім: Мой Бацька дагэтуль працуе, і Я працую.
18 І вось з-за гэтага яшчэ больш шукалі іудзеі забіць Яго, бо Ён не толькі суботу парушыў, але і называў Бога Сваім Бацькам, робячы Сябе роўным Богу.
19 Ісус жа ў адказ сказаў ім: Сапраўды, сапраўды кажу вам: не можа Сын нічога рабіць Сам ад Сябе, калі не ўбачыць, што гэта робіць Бацька, бо што Той робіць, тое і Сын гэтак жа робіць.
20 Бо Бацька любіць Сына і паказвае Яму ўсё, што Сам робіць, і пакажа Яму ўчынкі большыя за гэтыя, так што вы здзівіцеся.
21 Бо як Бацька ўваскрашае мёртвых і ажыўляе, так і Сын, каго хоча, ажыўляе.
22 Бо і не судзіць Бацька нікога, а ўвесь суд аддаў Сыну,
23 каб усе шанавалі Сына, як шануюць Бацьку. Хто не шануе Сына, не шануе Бацьку, Які паслаў Яго.
24 Сапраўды, сапраўды кажу вам: Хто слухае Маё слова і веруе ў Таго, Хто паслаў Мяне, мае вечнае жыццё і на суд не прыходзіць, але перайшоў са смерці ў жыццё.
25 Сапраўды, сапраўды кажу вам: Надыходзіць гадзіна, і цяпер ёсць, калі мёртвыя пачуюць голас Сына Божага і тыя, што пачуюць, ажывуць.
26 Бо як Бацька мае жыццё ў Самім Сабе, так і Сыну Ён даў мець жыццё ў Самім Сабе.
27 І даў Яму ўладу [і] чыніць суд, бо Ён — Сын Чалавечы.
28 Не здзіўляйцеся гэтаму, бо надыходзіць гадзіна, калі ўсе, хто ў магілах, пачуюць голас Яго,
29 і выйдуць тыя, што рабілі дабро, ва ўваскрэсенне жыцця, а тыя, што ліхое рабілі, ва ўваскрэсенне суду.
30 Я нічога не магу рабіць Сам ад Сябе; як Я чую, — так і суджу, і Мой суд справядлівы, бо не шукаю Маёй волі, а волі Таго, Хто14 паслаў Мяне.
31 Калі Я сведчу Сам пра Сябе, Маё сведчанне не праўдзівае;
32 ёсць іншы, Хто сведчыць пра Мяне, і Я ведаю, што праўдзівае пасведчанне, якім Ён сведчыць пра Мяне.
33 Вы пасылалі да Іаана, і ён засведчыў аб праўдзе;
34 Я ж не ад чалавека прымаю сведчанне, але кажу гэта, каб вы былі ўратаваныя.
35 Той быў светачам, што гарэў і свяціў, вы ж хацелі на кароткі час парадавацца ў яго святле.
36 Але Я маю сведчанне большае за Іаанава, бо справы, якія даў Мне Бацька, каб Я іх выканаў, самі гэтыя справы, якія раблю Я, сведчаць пра Мяне, што Мяне паслаў Бацька.
37 І Бацька, што паслаў Мяне, Сам засведчыў пра Мяне. Вы ні голасу Яго ніколі не чулі, ні Яго аблічча не бачылі,
38 і Яго слова не маеце, каб у вас заставалася, бо не верыце Таму, Каго Ён паслаў.
39 Вы даследуеце Пісанні, бо вы думаеце, што ў іх маеце вечнае жыццё; а яны сведчаць пра Мяне;
40 і не хочаце прыйсці да Мяне, каб мець жыццё.
41 Славы ад людзей Я не прымаю,
42 але Я ведаю вас, што вы любові да Бога ў сабе не маеце.
43 Я прыйшоў у імя Майго Бацькі, і вы Мяне не прымаеце; калі іншы прыйдзе ў сваё імя, таго вы прымеце.
44 Як вы можаце ўвераваць, калі славу адзін ад аднаго прымаеце, а славы, што ад Бога Адзінага, не шукаеце?
45 Не думайце, што Я буду абвінавачваць вас перад Бацькам; ёсць абвінаваўца для вас — Маісей, на каго вы спадзяецеся.
46 Бо калі б вы верылі Маісею, веравалі б Мне; бо ён пісаў пра Мяне.
47 Калі ж яго пісанням не верыце, як паверыце Маім словам?
Каментары ці зноскі:
2 13: Віфзафа — алейны дом. Але ў шмат якіх рукапісах стаіць назва Віфезда (дом міласэрнасці).
30 14: У некат. рукап.: Бацькі, Які.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Евангелле паводле Іаана, 5 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу праваўладальніка.
© 2014