1-ы Карынфянаў 1 1 да Карынфянаў 1 разьдзел

¹ Павел, з волі Божай пакліканы Апостал Хрыста Ісуса, і Сасфен, брат,

² — Божай царкве, якая знаходзіцца ў Карынфе, асвечаным у Хрысце Ісусе, пакліканым святым, з усімі, хто заклікае ў кожным месцы імя нашага Госпада Ісуса Хрыста, у іх і ў нас:

³ ласка вам і мір ад Бога, нашага Бацькі, і Госпада Ісуса Хрыста.

⁴ Дзякую заўсёды майму Богу за вас, за ласку Божую, дадзеную вам у Хрысце Ісусе,

⁵ бо вы ўсім узбагаціліся ў Ім — усялякім словам і ўсялякім веданнем,

⁶ таму што сведчанне Хрыстова ўмацавалася ў вас,

⁷ так што вы не маеце нястачы ні ў якім дары, чакаючы адкрыцця нашага Госпада Ісуса Хрыста;

⁸ Які і ўмацуе вас да канца, каб вам быць беззаганнымі ў дзень нашага Госпада Ісуса [Хрыста].

⁹ Верны Бог, Якім вы былі пакліканы ў супольнасць Яго Сына Ісуса Хрыста, нашага Госпада.

¹⁰ Малю ж вас, браты, і мем нашага Госпада Ісуса Хрыста, каб вы ўсе казалі адно, і не было між вамі падзелу, а былі паяднаныя ў адным і тым жа разуменні, і ў тых жа думках.

¹¹ Бо ад тых, хто з дома Хлоі, мне стала вядома пра вас, браты, што між вамі ёсць спрэчкі.

¹² А кажу я гэта, бо кожны з вас кажа: «Я — Паўлаў». — «А я — Апалосаў». — «А я — Кіфаў». — «А я — Хрыстоў».

¹³ Ці ж падзяліўся Хрыстос? Хіба Павел быў укрыжаваны за вас? Ці ў імя Паўла вы хрысціліся?

¹⁴ Дзякую [Богу], што я нікога з вас не хрысціў, акрамя Крыспа і Гаія,

¹⁵ каб не сказаў хто, што ў маё імя вы былі хрышчаны.

¹⁶ Хрысціў жа я і Стэфанаў дом, больш не ведаю, ці хрысціў я каго іншага.

¹⁷ Бо Хрыстос паслаў мяне не хрысціць, а дабравесціць, не ў мудрасці слова, каб не спустошыць крыжа Хрыстовага.

¹⁸ Бо слова пра крыж для пагібельных — дурнота, а для нас, што ратуемся, — сіла Божая.

¹⁹ Бо напісана: «Знішчу мудрасць мудрых, і розум разумных адкіну».

²⁰ Дзе мудрэц? Дзе кніжнік? Дзе спрачальнік гэтага веку? Ці не зрабіў Бог неразумнаю мудрасць [гэтага] свету?

²¹ Бо калі свет сваёю мудрасцю не пазнаў Бога ў мудрасці Божай, — то Богу даспадобы было праз неразумнасць прапаведзі выратаваць тых, хто веруе;

²² бо і іудзеі дамагаюцца знакаў, і эліны шукаюць мудрасці,

²³ а мы абвяшчаем Хрыста ўкрыжаванага, — для іудзеяў непрыстойнасць, а для язычнікаў1 — дурнота,

²⁴ для саміх жа пакліканых, і іудзеяў, і элінаў — Хрыста, Божую сілу і Божую мудрасць,

²⁵ таму што нямудрае Божае мудрэйшае за людзей, і слабое Божае мацнейшае за людзей.

²⁶ Бо паглядзіце, браты, на ваша пакліканне, што няшмат мудрых паводле цела2, няшмат моцных, няшмат высакародных;

²⁷ але Бог выбраў неразумнае свету, каб пасароміць мудрых, і слабое свету выбраў Бог, каб пасароміць моцнае,

²⁸ і бязроднае свету і пагарджанае выбраў Бог, тое, чаго няма, каб знішчыць тое, што ёсць,

²⁹ каб ніякае цела не выхвалялася перад Богам.

³⁰ Але ад Яго вы ў Хрысце Ісусе, Які стаў мудрасцю нам ад Бога: і праведнасцю, і асвячэннем, і адкупленнем,

³¹ каб, як напісана: «Той, хто хваліцца, няхай хваліцца Госпадам».