Azdaraŭleńnie chworaha pry sadžałcy Betesda
1 Paśla hetaha byŭ światočny dzień žydoŭski i Jezus pajšoŭ u Jeruzalim.
2 Jość-ža ŭ Jeruzalimie awiečaja sadžałka, jakaja zawiecca pa-hebrajsku Betesda, majučaja piać prysienkaŭ.
3 U usich lažała wialikaje mnostwa chworych, ślapych, kulhawych, zsochłych, jakija wyhladali parušeńnia wady.
4 Bo anieł Panski zychodziŭ čas ad času ŭ sadžałku i warušyłasia wada; i chto pieršy ŭchodziŭ u sadžałku paśla parušeńnia wady, byŭ zdarowy, na jakuju-b chwarobu jon nie chwareŭ.
5 Byŭ-ža tam čaławiek, jaki tryccać wosiem hadoŭ byŭ u swajej chwarobie.
6 Kali Jezus ubačyŭ jaho lažačaha i paznaŭ, što jon užo mnoha času chwareje, skazaŭ jamu: Chočaš być zdarowym?
7 Adkazaŭ jamu chwory: Panie, ja nia maju čaławieka, kab jon, kali ŭzwaruchniecca wada, apuściŭ mianie ŭ sadžałku; bo pakul ja dajdu, inšy ŭwojdzie pierada mnoju.
8 Skazaŭ jamu Jezus: Ustań, waźmi łoža twajo i chadzi.
9 I zaraz-ža staŭ zdarowym toj čaławiek, i ŭziaŭ łoža swajo, i chadziŭ.
A ŭ toj dzień była subota.
10 Dyk žydy kazali tamu, što byŭ azdaroŭleny: Heta-ž subota, nia možna tabie nasić twajho łoža.
11 Adkazaŭ im: Chto mianie zdarowym zrabiŭ, toj mnie skazaŭ: "Waźmi łoža twajo i chadzi".
12 Dyk spytalisia ŭ jaho: Chto heta toj čaławiek, katory tabie skazaŭ: "Waźmi łoža twajo i chadzi"?
13 Toj-ža, što staŭ zdarowym, nia wiedaŭ, chto hety byŭ, bo Jezus adchiliŭsia ad hramady, jakaja była na miescy.
14 Potym znajšoŭ jaho Jezus u światyni i skazaŭ jamu: Woś ty staŭ zdarowym; užo nie hrašy, kab nia zdaryłasia z taboju što horšaje.
15 Pajšoŭ toj čaławiek i abwieściŭ žydom, što heta byŭ Jezus, katory zrabiŭ jaho zdarowym.
16 Dziela hetaha žydy praśledawali Jezusa, što hetaje rabiŭ u subotu.
17 Jezus-ža adkazaŭ im: Ajciec moj až dahetul dzieić i ja dzieju.
18 Dyk dziela hetaha žydy jašče bolej šukali zabić jaho, što nia tolki łamaŭ subotu, ale i Boha nazywaŭ swaim Ajcom, čyniačy siabie roŭnym Bohu.
Jezus wykazwaje swajo bostwa
Dyk adkazaŭ Jezus i skazaŭ im:
19 Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam, nia moža Syn ad siabie ničoha čynić, akramia taho, što ŭbačyć Ajca čyniačaha; bo što-kolečy jon čynić, toje i Syn taksama čynić.
20 Bo Ajciec lubić Syna i pakazwaje jamu ŭsio, što sam čynić; i bolšyja za hetyja pakaža jamu čyny, kab wy dziwilisia.
21 Bo jak Ajciec uskrašaje ŭmierłych i ažyŭlaje, tak i Syn, kaho choča, ažyŭlaje.
22 Bo Ajciec nia sudzić nikoha, ale ŭwieś sud addaŭ Synu,
23 kab usie pawažali Syna, jak pawažajuć Ajca. Chto nie pawažaje Syna, toj nie pawažaje Ajca, katory pasłaŭ jaho.
24 Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam, što chto słuchaje słowa majho i wieryć tamu, katory pasłaŭ mianie, toj maje žyćcio wiečnaje i nia pryjdzie na sud, ale pierajšoŭ ad śmierci da žyćcia.
25 Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam, što prychodzić časina, dyj ciapier jość, kali ŭmierłyja pačujuć hołas Syna Božaha, i katoryja pačujuć, buduć žyć.
26 Bo jak Ajciec maje žyćcio ŭ sabie samym, tak daŭ i Synu mieć žyćcio ŭ sabie samym;
27 i daŭ jamu ŭładu čynić sud, bo jon jość Syn čaławiečy.
28 Nia dziwieciesia z hetaha, bo prychodzić časina, u katoraj usie, što jość u mahiłach, pačujuć hołas Syna Božaha,
29 i wyjduć tyja, što dobra čynili, na ŭskrašeńnie žyćcia, a tyja, što drenna pastupali, na ŭskrašeńnie sudu.
30 Nie mahu ja sam ad siabie ničoha čynić. Jak čuju, tak sudžu, i sud moj jość sprawiadliwy, bo nia šukaju majej woli, ale woli taho, chto pasłaŭ mianie.
31 Kali ja paświedčańnie daju wam sam ad sabie, paświedčańnie majo nia jość praŭdziwaje.
32 Inšy jość, chto daje paświedčańnie aba mnie, i ja wiedaju, što praŭdziwaje jość paświedčańnie, jakoje jon daje aba mnie.
33 Wy pasyłali da Jana, i jon daŭ paświedčańnie praŭdzie.
34 Ja-ž nie ad čaławieka biaru paświedčańnie, ale kažu hetaje, kab wy byli zbaŭleny.
35 Jon byŭ świetačam, što hareŭ i świaciŭ, a wy chacieli da času paciešycca ŭ jahonym światle.
36 Ale ja maju paświedčańnie bolšaje za Janawa; bo čyny, jakija daŭ mnie Ajciec, kab dakanać ich, samyja čyny, jakija ja čyniu, jany dajuć paświedčańnie aba mnie, što Ajciec pasłaŭ mianie.
37 A Ajciec, katory pasłaŭ mianie, jon sam daŭ świedčańnie aba mnie. I wy ani hołasu jaho nikoli nia čuli, ani wobliku jaho nia bačyli;
38 i nia majecie słowa jaho ŭ was prabywajučaha, bo tamu, katoraha jon pasłaŭ, wy nia wierycie.
39 Wy daśledžwajecie Pisańni, bo dumajecie ŭ ich mieć žyćcio wiečnaje, a heta-ž jany dajuć paświedčańnie aba mnie,
40 a wy nia chočacie pryjści da mianie, kab mieć žyćcio.
41 Sławy ad ludziej ja nie prymaju;
42 ale ja paznaŭ was, što miłaści Božaj nia majecie ŭ sabie.
43 Ja pryjšoŭ u imia Ajca majho, a wy nia prymajecie mianie; kali druhi pryjdzie ŭ imia swajo, wy taho prymiecie.
44 Jak-ža možacie wieryć wy, katoryja prymajecie sławu adzin ad druhoha, a sławy, katoraja jość ad adzinaha Boha, nia šukajecie?
45 Nia dumajcie, što ja was budu winawacić pierad Ajcom; jość chto was winawacić — Majsiej, na katoraha wy spadziejaciosia.
46 Bo kali-b wy wieryli Majsieju, peŭnie-ž wieryli i mnie, bo aba mnie jon pisaŭ.
47 Kali-ž wy jahonym pisańniam nia wierycie, to jak-ža pawierycie maim sławam?
Каментары ці зноскі:
1 "Światočny dzień" — heta była Pascha.
2 U hetaj sadžałcy kupali awiečki, praznačanyja na achwiaru.
14 Z hetych słoŭ widać, što taja doŭhaja chwaroba była karaj za hrachi.
17 Boh dzieić biez pierarywu, nawat u dzień subotni, udzieržywajučy ŭwieś świet u bytawańni, jon-ža azdaraŭlaje sposabam cudoŭnym i chworych. Razam z Ajcom dzieić i Syn, bo jon adnej natury z Ajcom.
19 Syn Božy nia moža ničoha čynić biez Ajca (i Ducha św.), taksama jak Ajciec (i Duch św.) nia mohuć ničoha čynić biaz Syna, bo majuć adnu supolnuju naturu, jakaja jość žarałom ich dziejańnia.
22 Sud niawidomy nad świetam wykonwaje ŭsia św. Trojca, a sud widomy wykonywaje tolki Syn — jak Boh i čaławiek, wyznačany da hetaha św. Trojcaj, jak widomy sudździa ŭsieświetu.
24 Chto wieryć u Chrysta i žywie pawodle jahonych prykazańniaŭ, toj stanie pierad Chrystom nie jak pierad srohim sudździoju, ale jak pierad miłaściwym Panam, katory razdaje naharody.
25 Hutarka tut ab umierłych na dušy praz śmiarotny hrech. Hetyja ŭmierłyja paŭstanuć da žyćcia pad dziejańniem nawuki i łaski Božaj. (U dalejšych radkoch (28 i 29) hutarka ab umierłych na ciele).
27 "Syn čaławiečy" značyć Mesyjaš.
30 Sam ad siabie Syn Božy ničoha nia moža čynić, ale tolki razam z Ajcom i Ducham światym.
32 Ajciec niabiesny daŭ paświedčańnie praz hołas z nieba: "Heta Syn moj miły" i praz wusny Jana Chryściciela.
33 Hł. Jan 1, 19 i nast.
35 Faryzei wydali św. Jana Chryśc. u ruki Herada Antypy, bo pačaŭ wytykać im ichnuju krywadušnaść i niahodnaść.
43 Falšywych prarokaŭ žydy nia raz pryjmali, a praŭdziwych praśledawali.
45 Chrystus budzie ich sudździoju, a nie abwinicielem.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Jana, 5 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
