4) Archiświatarskaja malitwa Chrystusa
1 Hetaje hawaryŭ Jezus, i padniaŭšy wočy ŭ nieba, skazaŭ: Ojča, pryjšła časina, prasłaŭ Syn twajho, kab Syn twoj prasławiŭ ciabie;
2 jak ty daŭ jamu ŭładu nad usiakim ciełam, kab jon usim, kaho ty daŭ jamu daŭ žyćcio wiečnaje.
3 A heta jość žyćcio wiečnaje, kab paznali ciabie, adnaho Boha praŭdziwaha, i katoraha ty pasłaŭ, Jezusa Chrysta.
4 Ja ŭsławiŭ ciabie na ziamli, dakanaŭ sprawu, jakuju ty mnie daručyŭ zrabić.
5 A ciapier usłaŭ mianie ty, Ojča, u samoha siabie sławaju, jakuju ja mieŭ u ciabie pierš, čym świet byŭ.
6 Ja abwiaściŭ imia twajo ludziam, katorych ty mnie daŭ sa świetu. Jany byli twaje, i ty mnie daŭ ich, i jany zachawali mowu twaju.
7 Ciapier jany paznali, što ŭsio, što ty mnie daŭ, ad ciabie jość.
8 Bo słowy, katoryja ty mnie daŭ, ja daŭ im, i jany pryniali i paznali sapraŭdy, što ja ad ciabie wyjšaŭ, i ŭwieryli, što ty mianie pasłaŭ.
9 Ja za ich prašu; nie za świet prašu, ale za tych, katorych ty mnie daŭ, bo jany twaje;
10 i ŭsio majo — twajo jość, a twajo — majo jość, i ja ŭsłaŭleny ŭ ich.
11 I ja ŭžo nie na świecie, a ja da ciabie idu.
Ojča światy, zachawaj u imia twajo tych, katorych ty mnie daŭ, kab jany byli adno, jak i my.
12 Kali ja byŭ z imi, ja zachoŭwaŭ ich u imia twajo; tych što ty mnie daŭ, ja źbiaroh i nichto z ich nia zhinuŭ, adno syn zhinieńnia, kab spoŭniłasia Pisańnie.
13 Ciapier-ža da ciabie idu, a hawaru hetaje na świecie, kab jany mieli radaść swaju spoŭnienuju ŭ sabie samych.
14 Ja im daŭ mowu twaju, i świet mieŭ ich u nienawiści, bo jany nia jość sa świetu, tak jak i ja nia jość sa świetu.
15 Nie prašu, kab ty ŭziaŭ ich sa świetu, ale kab zachawaŭ ich ad złoha.
16 Jany nia jość sa świetu, tak jak i ja nia jość sa świetu.
17 Paświaci ich u praŭdzie; mowa twaja jość praŭda.
18 Tak jak ty mianie pasłaŭ na świet, i ja ich pasłaŭ na świet.
19 I za ich ja paświačaju samoha siabie, kab i jany byli paświačony ŭ praŭdzie.
20 A nia tolki za ich ja prašu, ale i za tych, katoryja praz ich słowa ŭwierać u mianie;
21 kab usie byli adno, tak jak ty, Ojča, u mnie, a ja ŭ tabie, kab i jany ŭ nas adno byli, kab uwieryŭ świet, što ty mianie pasłaŭ.
22 A ja daŭ im sławu, katoruju ty mnie daŭ, kab jany byli adno, tak jak i my jość adno;
23 ja ŭ ich, a ty ŭ mnie, kab jany byli daskanalnymi ŭ jednaści, i kab paznaŭ świet, što ty mianie pasłaŭ i ŭzlubiŭ ich, tak jak i mianie ŭzlubiŭ.
24 Ojča, chaču, kab dzie ja jość, byli sa mnoju i tyja, katorych ty mnie daŭ, kab jany widzieli sławu maju, jakuju ty mnie daŭ, bo ty ŭzlubiŭ mianie pierad zasnawańniem świetu.
25 Ojča sprawiadliwy, świet ciabie nie paznaŭ, a ja paznaŭ ciabie, i hetyja paznali, što ty mianie pasłaŭ.
26 I ja abwiaściŭ im imia twajo, i abwiaściŭ, kab luboŭ, jakoju ty ŭzlubiŭ mianie, u ich była, a ja ŭ ich.
Каментары ці зноскі:
U hetaj swajej archiświatarskaj malitwie Chrystus, Boh i čaławiek, zwaročwajecca ŭ hłybokich i prostych sławach da Ajca niabiesnaha i prosić: 1) dla siabie, jak čaławieka, taje sławy, jakuju maje Boh (1−5); 2) dla apostałaŭ — uświačeńnia i jednaści ŭ praŭdzie i nawucy Chrystowaj (6−19); 3) dla ŭsich chryścijan — złučnaści pamiž saboju i z Boham (20−23). Končyć malitwu zwarotam da Ajca, kab daŭ usim wybranym žyćcio wiečnaje.
1 "Pryjšła časina" muki, jakoju Jezus maje prasławić imia Božaje na ziamli.
2 "Nad usiakim ciełam" h. zn. nad usim čaławiectwam.
5 Chrystus prosić tut Ajca swajho, kab jahonu naturu ludzkuju padniaŭ da ŭčaśnictwa ŭ chwale, jakuju jon, jon Syn Božy, mieŭ u Ajca spradwieku.
11 U hetych sławach Chrystus prosić jednaści dla chryścijan, dyk usie dobryja chryścijanie pawinny imknucca da hetaj jednaści.
12 "Syn zhinieńnia" — heta Judaš.
15 Bo na świecie wučni patrebnyja dziela pašyreńnia ewanelii i waładarstwa Božaha.
21 Praz wieru, nadzieju i luboŭ ludzi łučacca mocnaj suwiaziaj pamiž saboju i Boham.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Jana, 17 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
