2) Jezus nawučaje apostałaŭ
1 Ja jość praŭdziwy winahradny ŭščep, a Ajciec moj ziemlarob.
2 Usiakuju halinku, jakaja nie prynosić u mnie płodu, jon adsiače jaje; usiakuju, jakaja prynosić płod, jon ačyścić jaje, kab bolš pryniasła płodu.
3 Wy ŭžo čystyja dziela mowy, jakuju ja hawaryŭ wam.
4 Prabywajcie ŭ mnie, a ja ŭ was. Jak halinka nia moža prynieści płodu sama z siabie, kali nia budzie prabywać u winahradnym uščepie, tak i wy, kali nia budziecie prabywać u mnie.
5 Ja jość winahradny ŭščep, a wy halinki. Chto prabywaje ŭ mnie, a ja ŭ im, toj prynosić mnoha płodu, bo biez mianie ničoha nia možacie čynić.
6 Kali-b chto nie prabywaŭ u mnie, budzie wykinuty proč jak halinka; i zsochnie, i padbiaruć jaje, i kinuć u wahoń, i zharyć.
7 Kali budziecie prabywać u mnie i słowy maje buduć u was prabywać, čaho-kolečy zachočacie, paprosicie, i staniecca wam.
8 U hetym jość prasłaŭleny Ajciec moj, kab wy prynosili najbolej płodu i stalisia maimi wučniami.
9 Jak mianie ŭzlubiŭ Ajciec, i ja was uzlubiŭ. Prabywajcie ŭ lubowi majej.
10 Kali budziecie zachoŭwać maje prykazańni, budziecie prabywać u majej lubowi; tak jak i ja zachawaŭ prykazańni Ajca majho i prabywaju ŭ jaho lubowi.
11 hetaje ja wam skazaŭ, kab radaść maja była ŭ was i radaść wašaja była poŭnaja.
12 Hetaje jość majo prykazańnie, kab wy lubili adzin druhoha, tak jak ja was uzlubiŭ.
13 Nichto nia maje bolšaj lubowi za tuju, kali chto kładzie žyćcio swajo za pryjacielaŭ swaich.
14 Wy jość maje pryjacieli, kali budziecie čynić toje, što ja wam zahadywaju.
15 Ja ŭžo nia budu nazywać was słuhami, bo słuha nia wiedaje, što čynić pan jahony; a ja nazwaŭ was pryjacielami, bo ŭsio, što-kolečy čuŭ ad Ajca majho, abwiaściŭ wam.
16 Nia wy mianie wybrali, ale ja was wybraŭ i pastawiŭ was, kab išli i pryniasli płod, i kab płod waš prabywaŭ; kab, čaho-kolečy wy paprosicie Ajca ŭ imia majo, daŭ wam.
17 heta zahadywaju wam, kab wy lubili adzin druhoha.
18 Kali świet was nienawidzić, wiedajcie, što mianie pierš za was mieŭ u nienawiści.
19 Kali-b wy byli z świetu, świet lubiŭ-by, što było jahonaje; a jak wy nia jość z świetu, ale ja was wybraŭ z świetu, dziela hetaha świet was nienawidzić.
20 Pomnicie mowu maju, jakuju ja wam skazaŭ: "Słuha nia jość bolšy za pana swajho". Kali mianie praśledawali, i was buduć praśledawać; kali zachawali maju mowu, i wašu buduć zachoŭwać.
21 Ale ŭsio hetaje jany buduć rabić wam dziela imieni majho, bo nia znajuć taho, chto pasłaŭ mianie.
22 Kali-b ja nia pryjšoŭ i nie hawaryŭ im, jany nia mieli-b hrachu; ale ciapier nia majuć apraŭdańnia z swajho harchu.
23 Chto mianie nienawidzić, toj i Ajca majho nienawidzić.
24 Kali-b ja ŭ ich nia ŭčyniŭ čynaŭ, jakich nichto inšy nia ŭčyniŭ, jany nia mieli-b hrachu; ale ciapier i bačyli i źnienawidzieli i mianie i Ajca majho.
25 Ale kab spoŭniłasia mowa, jakaja jość napisana ŭ zakonie ich: što jany mieli ŭ nienawiści mianie biaz pryčyny (Ps. 68, 5).
26 Kali-ž pryjdzie Paciašyciel, katoraha ja pašlu wam ad Ajca, Ducha praŭdy, katory ad Ajca pachodzić, jon budzie dawać paświedčańnie aba mnie.
27 I wy budziecie dawać paświedčańnie, bo wy sa mnoju jość ad pačatku.
Каментары ці зноскі:
1 U hetaj pramowie Chrysta možna adroźnić try častki: 1) patreba ciaśniejšaj łučnaści z Chrystom (r. 1−8); 2) heta łučnaść nawiazwajecca praz luboŭ (r. 9−17); 3) świet budzie praśledawać wučniaŭ Chrysta (r. 18 i nast.).
Jak ziemlarob kładzie swaje starańni kala raślin, tak Boh kala ludziej.
2 Chto nia prynosić pładoŭ (dobrych čynaŭ), ad taho za karu Boh adnimaje łasku ŭświačeńnia i łučnaść z Chrystom; a chto karystaje z łaskaŭ učynkowych, taho Boh ačyščaje ad drobnych prastupkaŭ, kab prynios jašče bolšy płod świataści.
4 Tut i ŭ dalejšych radkoch idzie hutarka ab prabywańni Chrysta ŭ dušy čaławieka praz łasku i luboŭ.
Jak winahradny ŭščep daje žyćcio, sok i płodnaść usim halinkam, tak i Chrystus daje hetakuju moc swaim wučniam i naśladoŭnikam.
5 Biez supracoŭnictwa Božaha čaławiek ničoha nia moža zrabić ani ŭ pryrodnym paradku žyćcia, ani ŭ nadpryrodnym. Usia jaho praca i dziejnaść zaležyć ad supracoŭnictwa z im Boha.
12 Prykazańnie lubowi jość źmiestam usich inšych prykazańniaŭ.
26 Duch św. pachodzić ad Ajca jak ad supolnaha pačatku (žarała) św. Trojcy, ale pachodzić jon tak-ža i ad Syna, bo Syn pasyłaje jaho ad Ajca (Jan 15, 26), a Ajciec pasyłaje jaho ŭ imia Syna (Jan 14, 26).
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Jana, 15 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
