Іаана 10 Іаана 10 разьдзел

¹ Сапраўды, сапраўды кажу вам: Хто не праз дзверы ўваходзіць у авечы двор, а пералазіць дзе-небудзь, — той злодзей і разбойнік;

² хто ўваходзіць праз дзверы, той пастыр авечак.

³ Яму брамнік адчыняе, і авечкі чуюць яго голас, і ён кліча па імю сваіх авечак і выводзіць іх.

⁴ Калі ён выпусціць усіх сваіх [авечак], ідзе перад імі, і авечкі ідуць услед за ім, бо ведаюць голас яго;

⁵ за чужым жа ўслед не пойдуць, а ўцякуць ад яго, бо не ведаюць голасу чужых.

⁶ Гэтую прыпавесць сказаў ім Ісус, але тыя не зразумелі значэння таго, што Ён ім казаў.

⁷ Тады Ісус зноў сказаў ім: Сапраўды, сапраўды кажу вам: Я — дзверы авечкам.

⁸ Усе, колькі іх ні прыходзіла [перада Мною], зладзеі і разбойнікі, ды авечкі не паслухалі іх.

⁹ Я — дзверы: калі хто праз Мяне ўвойдзе, будзе ўратаваны, і ўвойдзе, і выйдзе, і пашу знойдзе.

¹⁰ Злодзей прыходзіць толькі, каб украсці, забіць і знішчыць. Я прыйшоў, каб мелі жыццё і паддастаткам мелі.

¹¹ Я — добры пастыр. Добры пастыр сваё жыццё аддае за авечак;

¹² найміт [жа] — не пастыр, той, каму авечкі не свае, бачыць, як прыходзіць воўк, і пакідае авечак і ўцякае, і воўк хапае іх і разганяе [авечак],

¹³ [а найміт уцякае], бо ён найміт, і яму не рупіць пра авечак.

¹⁴ Я — добры пастыр і ведаю Маіх, і Мае ведаюць Мяне,

¹⁵ як ведае Мяне Бацька, так і Я ведаю Бацьку, і Маё жыццё аддаю за авечак.

¹⁶ І іншых авечак Я маю, якія не з гэтага двара; і тых Мне трэба прывесці, і яны пачуюць Мой голас, і будзе адна чарада, адзін Пастыр.

¹⁷ За гэта любіць Мяне Бацька, што Я аддаю Маё жыццё, каб зноў прыняць яго.

¹⁸ Ніхто не забірае яго ў Мяне, а Я аддаю яго Сам. Маю ўладу аддаць яго і маю ўладу зноў прыняць яго; гэтую запаведзь Я атрымаў ад Майго Бацькі.

¹⁹ Зноў адбыўся разлад між іудзеямі з-за гэтых слоў.

²⁰ І шмат хто з іх казаў: У ім дэман, і Ён шалее; што вы Яго слухаеце?

²¹ Іншыя казалі: Гэта не словы апантанага дэманам; хіба можа дэман адкрываць сляпым вочы?

²² Настала тады ў Іерусаліме свята Аднаўлення; была зіма,

²³ і хадзіў Ісус у святыні, у Саламонавым прытворы.

²⁴ Тады іудзеі абступілі Яго і казалі Яму: Дакуль будзеш трымаць у няпэўнасці нашу душу? Калі Ты Хрыстос, скажы нам адкрыта.

²⁵ Ісус адказаў ім: Я сказаў вам, і вы не верыце; учынкі, што Я раблю ў імя Майго Бацькі, сведчаць пра Мяне;

²⁶ але вы не верыце, бо вы не з Маіх авечак, [як Я казаў вам].

²⁷ Мае авечкі чуюць Мой голас, і Я ведаю іх, і яны ідуць услед за Мною,

²⁸ і Я даю ім вечнае жыццё, і яны не загінуць навекі, і ніхто не выхапіць іх з Маёй рукі.

²⁹ Мой Бацька, Які даў Мне іх, большы за ўсіх, і ніхто не можа выхапіць іх з рукі [Майго] Бацькі.

³⁰ Я І Бацька — адно.

³¹ І вось іудзеі зноў прынеслі каменне, каб укаменаваць Яго.

³² Ісус адказаў ім: Шмат добрых учынкаў паказаў Я вам ад [Майго] Бацькі; за які з гэтых учынкаў хочаце каменаваць Мяне?

³³ Іудзеі адказалі Яму, [кажучы]: Не за добры ўчынак мы камянуем Цябе, а за блюзнерства і за тое, што Ты, будучы чалавекам, робіш Сябе Богам.

³⁴ Ісус адказаў ім: Ці не напісана ў вашым законе: «Я сказаў: Вы — багі»?

³⁵ Калі Ён назваў багамі тых, да якіх было слова Божае, а Пісанне не можа быць парушана, —

³⁶ то як пра Таго, Каго Бацька асвяціў і паслаў у свет, вы кажаце: «Ты блюзнерыш», бо Я сказаў: «Я — Сын Божы»?

³⁷ Калі Я не раблю спраў Майго Бацькі, не верце Мне;

³⁸ а калі Я раблю, то нават калі Мне не верыце, верце Маім справам, каб пазналі і ведалі30, што ўва Мне Бацька і Я ў Бацьку31.

³⁹ [Тады] яны зноў шукалі, каб схапіць Яго, ды Ён ухіліўся ад іх рук.

⁴⁰ І Ён зноў пайшоў за Іардан, на тое месца, дзе спачатку Іаан хрысціў, і застаўся там.

⁴¹ І многія прыйшлі да Яго і казалі: Іаан ніякага знаку не зрабіў, ды ўсё, што Іаан сказаў пра Яго, было праўдзівае.

⁴² І многія там уверавалі ў Яго.