Яна 8 разьдзел

 

 

А Ісус пайшоў на гару Аліўную,

 

Ісус жа пайшоу на гару Аліўную.

а раніцай зноў прыйшоў у храм, і ўвесь люд ішоў да Яго; Ён сеў і вучыў іх.

 

Нараніцы-ж зноў прыйшоў у сьвятыню і ўвесь народ ішоў да Яго. І Ён сеў і навучаў іх.

Тут кніжнікі і фарысэі прывялі да Яго жанчыну, засьпетую на блудзе, і, паставіўшы яе пасярэдзіне,

 

Тут кныжнкі і фарысэі прывялі да Яго жанчыну, злоўленую на чужаложстве, і, паставіўшы яе пасярэдзіне,

сказалі Яму: Настаўнік! гэтую жанчыну засьпелі на блудзе;

 

Сказалі Яму: Вучыцелю, гэтая жанчына злоўлена на чужаложстве,

а Майсей у законе наказваў нам пабіваць такіх камянямі: Ты што скажаш?

 

А Майсей у праве загадаў нам забіваць гэтакіх каменьнем. І што скажаш Ты?

Казалі ж гэта, выпрабоўваючы Яго, каб знайсьці што-небудзь і зьвінаваціць Яго, але Ісус, нахіліўшыся нізка, пісаў пальцам на зямлі, не зважаючы на іх.

 

Гаварылі-ж гэта, спакушаючы Яго, каб знайсьці што-небудзь дзеля абвінавачаньня Яго. Але Ісус, нагнуўшыся, пісаў пальцам на зямлі, быццам ня чуе іх.

Калі ж папыталіся ў Яго далей, Ён, схіліўшыся, сказаў ім: хто з вас бяз грэху, першы кінь у яе каменем.

 

Калі-ж яны не пераставалі пытацца ў Яго, Ён выпрастаўся і сказаў ім: хто з вас бяз грэху, няхай першы кіне камень у яе.

І зноў, нахіліўшыся нізка, пісаў на зямлі.

 

І зноў, нагнуўшыся пісаў на зямлі.

А яны, пачуўшы гэта і адчуўшы дакоры сумленьня, пачалі выходзіць адзін за адным, пачынаючы са старэйшых да апошніх; і застаўся адзін Ісус і жанчына, якая стаяла пасярэдзіне.

 

Яны-ж, пачуўшы гэта і дакораныя сваім сумленьнем, павыходзлі адзін за адным, пачынаючы ад старшых і да апошніх; і застаўся адзін Ісус і жанчына, стоячы пасярэдзіне.

Ісус, схіліўшыся і ня бачачы нічога апрача жанчыны, сказаў ёй: жанчына! дзе твае скаржнікі? ніхто не асудзіў цябе?

 

Ісус, выпрастаўшыся і ня бачучы нікогда апрача жанчыны, сказаў ёй: жанчына, дзе тыя, што абвінавачвалі цябе? Ніхто не асудзіў цябе?

Яна адказвала: ніхто, Госпадзе! Ісус сказаў ёй: і Я не асуджаю цябе; ідзі і больш не грашы.

 

Яна-ж сказала: ніхто, Госпадзе. Ісус сказаў ёй: і Я не асуджаю цябе: ідзі і не грашы болей.

Зноў прамаўляў Ісус да людзей і сказаў ім: Я — сьвятло сьвету; хто пойдзе сьледам за Мною, той ня будзе блукаць у цемры, а будзе мець сьвятло жыцьця.

 

Зноў кажа Ісус да народу: Я сьвятло сьвету; хто пойдзе за Мною, той ня будзе хадзіць у цемры, але меціме сьвятло жыцьця.

Тады фарысэі сказалі Яму: Ты Сам пра Сябе сьведчыш, сьведчаньне Тваё ня ёсьць ісьціна.

 

Тады фарысэі сказалі Яму: Ты Сам пра Сябе сьведчыш; сьведчаньне Тваё непраўдзівае.

Ісус сказаў ім у адказ: калі Я і Сам пра Сябе сьведчу, сьведчаньне Маё ёсьць ісьціна, бо Я ведаю, адкуль прыйшоў і куды іду; а вы ня ведаеце, адкуль Я і куды іду.

 

Адказаў ім Ісус і сказаў: хоць Я і сьведчу Сам пра Сябе, усё-ж сьведчаньне Маё праўдзівае, бо Я ведаю, скуль прыйшоў і куды іду; а вы ня ведаеце, скуль Я і куды іду.

Вы мяркуеце па плоці; Я ня суджу нікога;

 

Вы судзіце паводля цела; Я ня суджу нікога.

а калі і суджу Я, дык суд Мой у ісьціне, бо Я не адзін, а Я з Айцом, Які паслаў Мяне;

 

А калі і суджу Я, дык суд Мой праўдзівы, бо Я не адзін, але Я і Ацец, Каторы паслаў Мяне.

а і ў законе вашым напісана, што сьведчаньне двух чалавек — праўдзівае.

 

І ў праве вашым гэтаксама напісана, што сьведчаньне двух чалавек праўдівае?

Я Сам сьведчу пра Сябе, і сьведчыць пра Мяне Айцец, Які паслаў Мяне.

 

Я Сам сьведчу пра Сябе і Ацец, Каторы паслау Мяне, сьведчыць пра Мяне.

Тады сказалі Яму: дзе Айцец Твой? Ісус адказваў: вы ня ведаеце ні Мяне, ні Айца Майго; калі б вы ведалі Мяне, дык ведалі б і Айца Майго.

 

Тады яны сказалі Яму: дзе Ацец Твой? Ісус адказаў ім: вы ня ведаеце ані Мяне, ані Айца Майго: калі-б вы ведалі Мяне, ведалі-б і Айца Майго.

Гэтыя словы казаў Ісус каля скарбонкі, калі вучыў у храме; і ніхто ня ўзяў Яго, бо ня прыйшла часіна Ягоная.

 

Гэтыя словы гаварыў Ісус каля скарбонкі, калі вучыў у сьвятыні; і ніхто ня ўзяў Яго, бо яшчэ не надыйшла Ягоная гадзіна.

Зноў сказаў ім Ісус: Я адыходжу, і будзеце шукаць Мяне, і памраце ў грэху вашым; куды Я іду, туды вы ня можаце прыйсьці.

 

Тады зноў сказаў Ісус ім: Я адыходжу і будзеце шукаць Мяне; і паўміраеце ў грэху сваім. Куды Я іду, вы ня можаце прыйсьці.

Тут Юдэі казалі: няўжо Ён заб’е Сам Сябе, што кажа: «куды Я іду, туды вы ня можаце прыйсьці»?

 

І тут Юдэі гаварылі: ці не забъе Ён Сам Сябе, калі кажа: куды Я іду, вы ня можаце прыйсьці?

Ён сказаў ім: вы ад ніжніх, Я ад вышніх, вы ад сьвету гэтага, Я не ад гэтага сьвету;

 

І Ён сказаў ім: вы зь ніскасьці, а Я з высокасьці; вы з гэтага сьвету, а Я ня з гэтага сьвету;

таму Я і сказаў вам, што вы памраце ў грахах вашых: бо, калі ня ўверуеце, што гэта Я, дык памраце ў грахах вашых.

 

Затым Я сказаў вам, што вы паўмраеце ў грахох вашых: бо калі не паверыце, што гэта Я, дык паўміраеце ў грахох вашых.

Тады сказалі Яму: хто ж Ты? Ісус сказаў ім: ад пачатку Існы, як і кажу вам:

 

Яны-ж сказалі Яму: хто Ты? Ісус сказаў ім: Той Самы як і казаў Я вам з самага пачатку.

многа маю казаць і разважыць пра вас; але Той, Хто паслаў Мяне, ёсьць Ісьціна, і што Я чуў ад Яго, тое і кажу сьвету.

 

Шмат Я маю казаць і судзіць пра вас: але Той, Каторы паслаў Мяне, зьяўляецца праўдзівым; і Я, што чуў ад Яго, тое кажу сьвету.

Не зразумелі, што Ён казаў ім пра Айца.

 

Яны не зразумелі, што Ён гаварыў ім пра Айца.

Дык вось, Ісус сказаў ім: калі ўзьнесяце Сына Чалавечага, тады і ўведаеце, што гэта Я і што нічога не раблю ад Сябе, а як навучыў Мяне Айцец Мой, так і кажу.

 

Тады сказаў ім Ісус: калі ўздымеце Сына Чалавечага, тады пазнаеце, што Я ёсьць Ім і нічога не раблю Сам зь Сябе, але як Мой Ацец навучыўў Мяне, гэтак і гавару.

Той, Хто паслаў Мяне, ёсьць са Мною; Айцец не пакінуў Мяне аднаго, бо Я заўсёды раблю тое, што Яму заўгодна.

 

І са Мною Той, Каторы паслаў Мяне: Ацец не пакінуў Мяне аднаго, бо Я заўсёды чыню тое, што падабаецца Яму.

Калі Ён казаў гэта, многія ўверавалі ў Яго.

 

Калі Ён гаварыў гэта, шматлікія ўверылі ў Яго.

Тады сказаў Ісус да тых Юдэяў, што ўверавалі ў Яго: калі застанецеся ў слове Маім, дык вы ў ісьціне Мае вучні.

 

Тады сказаў Ісус Юдэям, што уверылі ў Яго: калі астанецеся ў слове Маім, дык запраўды вы вучні Мае.

І спазнаеце праўду, і праўда зробіць вас свабоднымі.

 

І пазнаеце праўду, і праўда ўчыніць вас вольнымі.

Яму адказвалі: мы семя Абрагамавае, і ня былі рабамі нікому ніколі; як жа Ты кажаш: «зробіцеся свабоднымі»?

 

Яны адказалі яму: мы насеньне Абрагамава і ніколі нікому ня былі нявольнікамі; як-жаж Ты кажаш: станецеся вольнымі?

Ісус адказваў ім: праўду, праўду кажу вам: кожны, хто чыніць грэх, ёсьць раб грэху;

 

Ісус адказаў ім: запраўды, запраўды кажу вам: кажны, хто грэшыць, ёсьць нявольнік грэху.

але раб не застаецца ў доме вечна: Сын застаецца вечна;

 

Але нявольнік ня жыве ў доме вечна: Сын астаецца на векі.

дык вось, калі Сын вызваліць вас, дык у ісьціне свабодныя будзеце;

 

Затым, калі Сын вызваліць вас, вольнымі будзеце запраўды.

ведаю, што вы семя Абрагамавае: аднак намышляеце забіць Мяне, бо слова Маё не ўмяшчаецца ў вас;

 

Я ведаю, што вы насеньне Абрагамава; але вы шукаеце, ка забіць Мяне, бо слова Маё не зьмяшчаецца ў вас.

Я кажу тое, што бачыў у Айца Майго; а вы робіце тое, што бачылі ў бацькі вашага.

 

Я кажу тое, што бачыў у Айца Майго, а вы робіце тое, што бачылі ў айца вашага.

Сказалі Яму ў адказ: бацька наш ёсьць Абрагам. Ісус сказаў ім: калі б вы былі дзеці Абрагамавыя, дык і ўчынкі Абрагамавыя рабілі б;

 

Яны адказалі Яму і сказалі: Абрагам зьяўзляецца нашым айцом. Ісус адказаў ім: калі-б вы былі дзеці Абрагамавы, дык чынілі-б вы ўчынкі Абрагамавы.

а цяпер намышляеце забіць Мяне, Чалавека, Які адкрыў вам ісьціну, якую чуў ад Бога. Абрагам гэтага не рабіў.

 

А цяперака шукаеце забіць Мяне, Чалавека, Каторы сказаў вам праўду, якую чуў ад Бога; Абрагам гэтага не рабіў.

Вы робіце ўчынкі бацькі вашага. На гэта сказалі Яму: мы не ад блуду народжаныя; аднаго Айца маем — Бога.

 

Вы робіце учынкі айца вашага. Тады сказалі яны Яму: мы не з распусты роджаныя; аднаго Айца маем, Бога

Ісус сказаў ім: калі б Бог быў Айцец ваш, вы любілі б Мяне, бо Я ад Бога паходжу і прыйшоў; бо Я ня Сам ад Сябе прыйшоў, а Ён паслаў Мяне:

 

Ісус сказаў ім: калі-б Бог быў вашым Айцом, дык вы любілі-б Мяне, бо Я ад Бога выйшаў і прыходжу: Я ня Сам ад Сябе прыйшоў, але Ён паслаў Мяне.

Чаму вы не разумееце мовы Маёй? бо ня можаце чуць слова Майго:

 

І чаму вы не разумееце мовы Мае? Бо ня можаце слухаць слова Майго.

ваш бацька д’ябал, і вы хочаце выконваць прыхамаць бацькі вашага, а ён быў душагуб ад пачатку і ня ўстояў у ісьціне, бо няма ў ім ісьціны; калі кажа ён няпраўду, кажа сваё, бо ён ашуканец і бацька няпраўды.

 

Вы ад айца дыябала, і вы хочаце выпаўняць прагнасьць вашага айца. Ён быў чалавеказабойцам ад пачатку і ня вытрываў у праўдзе; бо яе нямашака ў ім. Калі ён кажа хлусьню, гаворыць сваё, бо ён ёсьць хлус і бацька маны.

А як Я ісьціну кажу, дык ня верыце Мне.

 

І затым, што Я гавару праўду, вы ня верыце Мне.

Хто з вас выкрые Мяне ў няпраўдзе? калі Я кажу ісьціну, чаму вы ня верыце Мне?

 

Хто з вас давядзе, што Я ёсьць вінаваты грэху? Калі Я гавару праіду, чаму вы ня верыце Мне?

Хто ад Бога, той слухае словы Божыя: вы таму ня слухаеце, што вы не ад Бога.

 

Хто ад Бога, той слухае словы Божыя: вы затым ня слухаеце іх, бо вы не ад Бога.

На гэта Юдэі адказвалі і сказалі Яму: ці ж няпраўду мы кажам, што Ты Самаранін і што дэман у Табе?

 

Тады адказалі Яму Юдэі і сказалі; ці-ж няпраўду мы кажам, што Ты Самаранін і, што злога духа ў Сабе маеш?

Ісус адказваў: ува мне дэмана няма, а Я шаную Айца Майго, а вы няславіце Мяне;

 

Ісус сказаў: Я ня маю злога духа ў Сабе; але Я паважаю Айца Майго, а вы зьневажаеце Мяне.

але ж Я ня шукаю Маёй славы: ёсьць Той, Хто шукае і судзіць;

 

Дый Я-ж ня шукаю Свае ўласнае славы: ёсьць Той, Каторы шукае і судзіць.

Праўду, праўду кажу вам: хто сьледуе слову Майму, той ня ўбачыць сьмерці вавек.

 

Запраўды, запраўды кажу вам: хто выпаўняе слова Маё, ня ўбачыць сьмерці на векі.

Юдэі сказалі Яму: цяпер даведаліся мы, што дэман у Табе: Абрагам памёр і прарокі, а Ты кажаш: хто зьберагае слова Маё, той ня ўведае сьмерці вавек;

 

Тады сказалі Яму Юдэі: цяперака мы даведаліся, што Ты маеш Сабе злога духа. Абрагам памер, гэтаксама і прарокі, а Ты кажаш: хто выпаўніць слова Маё, той не спазнае сьмерці на векі.

няўжо Ты большы за бацьку нашага Абрагама, які памёр? і за прарокаў памерлых? Кім Ты Сябе робіш?

 

Няужо-ж Ты большы за айца нашага Абрагама, каторы памер? і прарокі памерлі: за каго Ты Сябе ўважаеш?

Ісус адказваў: калі Я Сам Сябе слаўлю, дык слава Мая анішто: Мяне праслаўляе Айцец Мой, пра Якога вы кажаце, што Ён Бог ваш;

 

Ісус адказаў: Калі Я Сам Сябе слаўлю, дык слава Мая нішто. Мяне славіць Ацец Мой, пра Каторага вы кажаце, што Ён Бог ваш.

і вы ня ўведалі Яго, а Я ведаю Яго; і калі скажу, што ня ведаю Яго, дык буду падобны на вас ашуканец; але Я ведаю Яго і сьледую слову Ягонаму;

 

І вы не пазналі Яго, а Я ведаю Яго, і калі кажу, што ня ведаю Яго, дык буду хлусом, падобным да вас. Але Я ведаю Яго і выпаўняю Ягонае слова.

Абрагам, бацька ваш, рады быў убачыць дзень Мой: і ўбачыў і ўзрадаваўся.

 

Ваш айцец Абрагам, рад быў бачыць Мой дзень: і ён бачыў яго і цешыўся.

На гэта сказалі Яму Юдэі: Табе няма яшчэ пяцідзесяці гадоў, — і Ты бачыў Абрагама?

 

Тады Юдэі сказалі Яму: Табе няма яшчэ пяцідзесяці гадоў, і Ты бачыў Абрагама?

Ісус сказаў ім: праўду, праўду кажу вам: раней за Абрагама быў Я.

 

Ісус адказаў ім: запраўды, запраўды чымся кажу вам: перш, чымся быў Абрагам, Я ёсьць.

І пабралі камяні, каб кінуць у Яго; але Ісус зьнік і выйшаў з храма, прайшоўшы сярод іх, і пайшоў далей.

 

Тады ўзялі яны камяні, каб кінуць у Яго, але Ісус укрыўся: выйшаў са сьвятыні, прайшоўшы сярод іх; і гэтак пайшоў.