Яна 4 разьдзел
Паводле Яна Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Яна Пятроўскага
Калі даведаўся Ісус пра чутку, якая дайшла да фарысэяў, што Ён больш набывае вучняў і хрысьціць, чым Ян —
Калі-ж даведаўся Госпад, што дачуліся фарысэі, што Ісус болей вучняў здабывае і хрысьціць, чымся Ян, —
хоць Сам Ісус ня хрысьціў, а вучні Ягоныя, —
Хоць Сам Ісус ня хрысьціў, але вучні Ягоныя, —
дык пакінуў Юдэю і пайшоў зноў у Галілею.
Пакінуў Ён Юдэю і пайшоў зноў у Галілею.
А меўся Ён праходзіць праз Самарыю.
І выпадала-ж Яму праходзіць праз Самарыю.
І вось прыходзіць Ён да горада Самарыйскага, называнага Сіхар, паблізу дзялянкі зямлі, дадзенай Якавам сыну свайму Язэпу,
І вось, прыходзіць Ён у самарыйскае места, званае Сіхар, каля парцэлі, што даў Якаў сыну свайму Язэпу.
там быў калодзеж Якаваў. Ісус, стаміўшыся з дарогі, сеў каля калодзежа; было каля шостай гадзіны.
Была тамака студня Якава. І Ісус, стомлены падарожжам сеў ля студні. Было каля шостае гадзіны.
Прыходзіць жанчына з Самарыі зачарпнуць вады. Ісус кажа ёй: дай Мне напіцца.
Прыходзіць жанчына з Самарыі зачарпнуць вады. Ісус кажа да яе: дай Мне піць.
Бо вучні Ягоныя адлучыліся ў горад купіць ежы.
/Бо вучні Ягоныя пайшлі ў места купіць ежы/.
Жанчына Самаранская кажа Яму: як Ты, Юдэй, просіш піць у мяне, Самаранкі? бо Юдэі з Самаранамі ня зносяцца.
Тады жанчына з Самарыі кажа Яму: як гэта, Ты, Юдаэй, і просіш піць у мяне, Самаранкі? /бо Юдэі ня маюць зносін з Самаранамі/.
Ісус сказаў ёй у адказ: калі б ты ведала дар Божы, і Хто кажа табе: дай Мне напіцца, — дык ты сама прасіла б у Яго, і Ён даў бы табе вады жывое.
Ісус адказаў ёй і сказаў: калі-б ты ведала дар Божы.. І Хто кажа табе: дай Мне піць, дык ты сама прасіла-б у Яго, і Ён даў-бы табе жывой вады.
Жанчына кажа Яму: Спадару! Табе і зачарпнуць няма чым, а калодзеж глыбокі: адкуль жа ў Цябе вада жывая?
Жанчына кажа Яму: Госпадзе, у Цябе і зачарпнуць няма мы чым, а студня глыбокая: скуль-жа ў Цябе вада жывая?
Няўжо Ты большы за бацьку нашага, Якава, які даў нам гэты калодзеж, і сам зь яго піў, і дзеці ягоныя, і быдла ягонае?
Няужо-ж Ты большы за айца нашага Якава, каторы даў нам гэтую студню, і сам зь яе піў, і дзеці ягоныя, і статок ягоны?
Ісус сказаў ёй у адказ: кожны, хто п’е ваду гэтую, спрагнецца зноў;
и ёй, Ісус сказаў: кажны, хто пъе гэтую ваду, зноў смагнуць будзе:
а хто будзе піць ваду, якую Я дам яму, той не спрагнецца вавек; а вада, якую Я дам яму, зробіцца ў ім крыніцай вады, якая пацячэ ў жыцьцё вечнае.
Але хто выпъе вады, якое Я яму дам, не засмагне ніколі, і вада, што Я дам яму, станецца ў ім крыніцаю вады, што ў жыцьцё вечнае цячэ.
Жанчына кажа Яму: Спадару! дай мне гэтай вады, каб ня мець мне смагі і ня прыходзіць сюды чэрпаць.
Жанчына кажа Яму: Госпадзе, дай мне гэтае вады, каб мне ня смагнуць і ня прыходзіць сюды чэрпаць.
Ісус кажа ёй: ідзі, клікні мужа твайго і прыйдзі сюды.
Ісус кажа ёй: ідзі, пакліч мужа свайго і прыйдзі сюды.
Жанчына сказала ў адказ: няма ў мяне мужа. Ісус кажа ёй: праўду ты сказала, што ў цябе няма мужа;
Адказваючы, жанчына сказала: я не маю мужа. Ісус кажа да яе: прауду ты сказала, што ў цябе няма мужа:
бо ў цябе было пяць мужоў, і той, якога сёньня маеш, ня муж табе; гэта слушна ты сказала.
Бо ты мела пяць мужоў; і той, каторага ты цяперака маеш, не зьяўляецца мужам табе; гэта ты праўдзіва сказала.
Жанчына кажа Яму: Госпадзе! бачу, што Ты прарок;
Жанчына кажа Яму: Госпадзе, бачу, што Ты прарок.
бацькі нашыя пакланяліся на гэтай гары; а вы кажаце, што месца, дзе трэба пакланяцца, у Ерусаліме.
Бацькі нашыя пакланяліся на гэтай гары, а вы кажаце, што месца, дзе павінны пакланяцца — ў Ерузаліме.
Ісус кажа ёй: павер Мне, што настане час, калі і не на гары гэтай, і не ў Ерусаліме будзеце пакланяцца Айцу.
Ісус кажа ёй: павер Мне, жанчына, што надыйдзе час, калі не на гэтай гары, і не ў Ерузаліме будзеце пакланяцца ицу;
Вы ня ведаеце, чаму кланяецеся; а мы ведаем, чаму кланяемся, бо збаўленьне ад Юдэяў;
Вы ня ведаеце, чаму пакланяецеся: мы ведаем чаму пакланяемся: бо збаўленьне ад Юдэяў.
але настане час, і настаў ужо, калі сапраўдныя паклоньнікі будуць пакланяцца Айцу ў духу і праўдзе, бо такіх паклоньнікаў Айцец шукае Сабе:
Але надыйдзе час, дый ён ужо надыйшоў, калі праўдзівыя паклоньнкі будуць сиаио Айцу ў духу і праўдзе, бо гэтакіх паклоньнкаў шукае Сабе Ацец.
Бог ёсьць дух, і тыя, што пакланяюцца Яму, павінны пакланяцца ў Духу і праўдзе.
Бог ёсьць Дух, і тыя, што пакланяюцца Яму, павінны пакланяцца ў духу і праўдзе.
Жанчына кажа Яму: ведаю, што прыйдзе Месія, гэта значыць, Хрыстос; калі Ён прыйдзе, дык абвесьціць нам усё.
Жанчына кажа Яму: ведаю, што прыйдзе Мэссія, гэта значыць Хрыстос, і калі Ён прыйдзе, апавесьціць нам усё.
Ісус кажа ёй: гэта Я, Які гавару з табою.
Ісус кажа ёй: гэта Я, Каторы гавару з табою.
У гэты час прыйшлі вучні Ягоныя і зьдзівіліся, што Ён гутарыў з жанчынаю; аднак жа ніводзін не сказаў: чаго Ты патрабуеш? альбо: пра што Ты гутарыш зь ёю?
У гэтым часе вярнуліся вучні Ягоныя і дзівіліся, што Ён гаворыць з жанчынаю; але ніводзен зь іх не сказаў ёй: што ты хочаш? або — чаму Ты гаворыш зь ёю?
Тады жанчына пакінула посуд свой і пайшла ў горад, і кажа людзям:
Тады жанчына пакінула вядро сваё, і пайшла да места, ды кажа людзям:
ідзеце, паглядзеце Чалавека, Які сказаў мне ўсё, што я зрабіла: ці ня Ён Хрыстос?
Хадзеце ды паглядзеце чалавека, каторы сказаў мне ўсё, што я рабіла: ці ня Хрыстос гэта?
Яны выйшлі з горада і пайшлі да Яго.
Тады выйшлі яны зь места і прыйшлі да Яго.
Тым часам вучні прасілі Яго, кажучы: Равьві! еж.
У міжчасе вучні прасілі Яго, кажучы Раббі, еш.
Але Ён сказаў ім: у Мяне ёсьць ежа, якое вы ня ведаеце.
Але Ён сказаў ім: Я маю ежу есьці, якое вы ня ведаеце.
Потым вучні гаварылі паміж сабою: хіба хто прынёс Яму есьці?
Затым вучні гаварылі між сабою: няўжо-ж нехта прынёс Яму есьці?
Ісус кажа ім: Мая ежа ёсьць тварыць волю Таго, Хто паслаў Мяне, і зьдзейсьніць справу Ягоную.
Ісус кажа ім: Мая ежа — гэта чыніць волю Таго, Хто паслаў Мяне і завяршыць справу Ягоную.
Ці ня кажаце вы, што яшчэ чатыры месяцы, і настане жніво? А Я кажу вам: узьвядзеце вочы вашыя і паглядзеце на нівы, як яны папалавелі і высьпелі да жніва;
Ці ня кажаце вы, што яшчэ чатыры месяцы, і настане жніво? а Я кажу вам: уздымеце вочы вашыя і паўзірайцеся на нівы, як яны пабялелі і пасьлелі да жніва.
хто жне, дастае ўзнагароду і зьбірае плод у жыцьцё вечнае, так што і сейбіт і жнец разам радавацца будуць;
Той, хто жне, атрымлівае плату і зьбрае плады да жыцьця вечнага, каб сяўбіт і жнец разам радаваліся.
бо ў гэтым выпадку слушнае выслоўе: адзін сее, а другі жне.
Бо ў гэтым праўдзівае выслоўе ёсьць: ”Адзін сее, а другі жне”.
Я паслаў вас жаць тое, над чым вы не працавалі: іншыя працавалі, а вы ўвайшлі ў працу іхнюю.
Я паслаў вас жаць тое, над чым вы не працавалі: іншыя працавалі, а вы ўвайшлі у іхную працу.
І многія Самаране з горада таго ўверавалі ў Яго па слове жанчыны, якая сьведчыла, што Ён сказаў ёй усё, што яна зрабіла.
І шматлікія з Самаранаў гэтага места ўверавалі у Яго з прычыны словаў жанчыны, што сьведчыла, што Ён сказаў мне ўсё, што я зрабіла.
І таму, калі прыйшлі да Яго Самаране, дык прасілі Яго пабыць у іх; і Ён прабыў там два дні.
Затым, як прыйшлі да Яго Самаране, прасілі Яго астацца зь імі, і Ён прабыў тамака два дні.
І яшчэ больш людзей уверавалі па Ягоным слове;
І яшчэ шмат болей ўверавала дзеля слова Ягонага;
а жанчыне той казалі: ужо не па тваіх казанях веруем, бо самі чулі і ўведалі, што сапраўды Збаўца сьвету, Хрыстос.
І сказалі той жанчыне: ужо не дзеля паведаньня твайго верым, але мы самыя чулі Яго і ведаем, што гэта запраўды Збаўца сьвету.
Як мінула два дні, Ён выйшаў адтуль і пайшоў у Галілею;
Пасьля двух дзён выйшаў Ён стуль і пайшоў у Галілею;
бо Сам Ісус сьведчыў, што прарок ня мае пашаны ў сваёй бацькаўшчыне.
Бо сам Ісус сьведчыў, што прарок ня мае пашаны ў сваей бацькаўшчыне.
Калі прыйшоў Ён у Галілею, дык Галілеяне не прынялі Яго, бачыўшы ўсё, што Ён зрабіў у Ерусаліме ў сьвята, — бо і яны хадзілі на сьвята.
Калі прыйшоў Ён у Галілею, дык Галілеяне прынялі Яго, бо бачылі ўсё, што Ён зрабіў ў Ерузаліме ў часе сьвята, бо і яны хадзілі на сьвята.
Дык вось, Ісус зноў прыйшоў у Кану Галілейскую, дзе ператварыў ваду ў віно. У Капернауме быў адзін царадворац, у якога сын быў хворы.
Дык Ісус ізноў прыйшоў у Кану Галіллейскую, дзе абярнуў ваду і віно. І быў у Капэрнауме нейкі прыдворны, у каторага сын быў хворы.
Ён, пачуўшы, што Ісус прыйшоў зь Юдэі ў Галілею, прыйшоў да Яго і прасіў Яго прыйсьці і ацаліць сына ягонага, які быў пры сьмерці.
Ён пачуў, што Ісус прыйшоў зь Юдэі ў Галілею, прыйшоў да Яго і прасіў Яго прыйсьці і аздаравіць сына ягонага, каторы быў ужо пры сьмерці.
Ісус сказаў яму: вы ня ўверуеце, калі ня ўбачыце азнакаў і цудаў.
І сказаў яму Ісус: вы не паверыце, калі ня ўбачыце знакаў і цудаў.
Царадворац кажа Яму: Госпадзе! прыйдзі, пакуль не памёр сын мой.
Прыдворны-ж кажа Яму: Госпадзе! прыйдзі, пакуль маё дзіця не памерла.
Ісус кажа яму: ідзі, сын твой здаровы. Той паверыў слову, якое сказаў яму Ісус, і пайшоў.
ІІсус кажа яму: ідзі, сын твой жыве. І ён паверыў слову, якое сказаў яму Ісус, і пайшоў.
На дарозе сустрэлі яго слугі ягоныя і сказалі: сын твой здаровы.
На дарозе ўжо слугі ягоныя спаткалі яго, і сказалі яму: сын твой здаровы.
Ён спытаўся ў іх: а каторай гадзіне яму палепшала? Яму сказалі: учора а сёмай гадзіне гарачка пакінула яго.
І ён спытаўся і іх: а каторай гадзіне палепшала яму? Яму адказалі: учора а сёмай гадзіне гарачка пакінула яго.
З гэтага бацька даведаўся, што гэта была тая самая гадзіна, калі Ісус сказаў яму: сын твой здаровы. І ўвераваў сам і ўвесь дом ягоны.
Згэтуль даведаўся бацька, што ў тую-ж, гадзіну, калі Ісус сказаў яму: сын твой жыве. І ўвераваў сам ён і ўвесь дом ягоны.
Гэты другі цуд учыніў Ісус, вярнуўшыся зь Юдэі ў Галілею.
Гэта другі цуд учыніў Ісус, вярнуўшыся зь Юдэі у Галілею.
