Мацьвея 23 разьдзел

 

 

Тады Ісус прамовіў да люду і вучняў Сваіх,

 

Тады Ісус сказаў людзям і вучням Сваім,

кажучы: на Майсеевым пасадзе селі кніжнікі і фарысэі;

 

кажучы: на Масеявым пасадзе селі кніжнікі і хварысэі.

дык вось, усё, што яны кажуць вам захоўваць, рабеце і захоўвайце; а паводле ўчынкаў іхніх не рабеце, бо яны гавораць, і ня робяць:

 

Пагэтаму ўсё, што ні загадаюць вам захоўваць, захоўвайце і спаўняйце, а паводля ўчынкаў іхных ня рабіце, бо (яны) гавораць і ня робяць.

зьвязваюць цяжары важкія і непасільныя і ўскладаюць на плечы людзям, а самі ня хочуць і пальцам зрушыць іх;

 

Бо складаюць цяжары важкія і няпасільныя і ўскладаюць на плечы людзям; а самі ня хочуць і пальцам сваім зрушыць іх.

а ўсе справы свае робяць дзеля таго, каб бачылі іх людзі; пашыраюць філактэрыі свае ды павялічваюць кутасы на адзеньні сваім;

 

А ўсе ўчынкі свае яны робяць, каб бачылі іх людзі. Пашыраюць філяктэрыі свае і павялічваюць кутасы на адзеньні сваім.

а таксама любяць узьляжаць наперадзе на гасьцінах, і наперадзе сядзець у сынагогах,

 

А таксама любяць узьлягаць наперадзе на гасьцінах і наперадзе сядзець у сынагогах,

і вітаньні на плошчах, і каб людзі клікалі іх: «Настаўнік! настаўнік!»

 

і вітаньні на плошчах, і каб людзі называлі іх: вучыцель мой! вучыцель мой!

А вы не называйцеся настаўнікамі, бо адзін у вас Настаўнік — Хрыстос, а ўсе вы — браты;

 

А вы ня называйце сябе «раўві», бо адзін у вас ёсьць Настаўнік — Хрыстос, а вы ўсе — браты.

і айцом сабе не называйце нікога на зямлі, бо адзін у вас Айцец, Які на нябёсах;

 

І ба́цькам вашым ня называйце (нікога) на зямлі, бо адзін ёсьць Ба́цька ваш, Каторы на Нябёсах.

і не называйцеся правадырамі, бо адзін у вас Правадыр — Хрыстос.

 

І ня называйцеся настаўнікамі, бо адзін ёсьць ваш Настаўнік — Хрыстос.

Большы з вас хай будзе вам слуга:

 

І большы сярод вас няхай будзе вашым слугою.

бо хто ўзвышае сябе, той паніжаны будзе; а хто паніжае сябе, той узвысіцца.

 

Бо ўсякі, (хто) узвышае сябе, паніжаны будзе, а хто паніжае сябе, узвышаны будзе.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што зачыняеце Царства Нябеснае перад людзьмі; бо самі не ўваходзіце, і тых, што ўваходзяць, ня пускаеце ўвайсьці.

 

Гора вам, кніжнікі і хварысэі, крывадушнікі, бо зачыняеце Гаспадарства Нябёсаў перад людзьмі; бо самі ня ўваходзіце і тых, што ўваходзяць, ня дапускаеце ўвайсьці.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што паядаеце дамы ўдоваў і напаказ доўга моліцеся: за тое прымеце тым большую асуду.

 

Гора вам, кніжнікі і хварысэі, крывадушнікі, што зьядаеце дамы ўдоваў і напаказ доўга моліцеся; за гэта дастанеце больш цяжэйшы прысуд.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што праходзіце мора і сушу, каб прыдбаць хоць аднаго нававерца; і калі гэта здараецца, робіце яго сынам геены, двойчы горшым за вас.

 

Гора вам, кніжнікі і хварысэі, крывадушнікі, што абходзіце мора і сушу, каб зрабіць хоць аднаго нованаверненым; і калі гэта здараецца, робіце яго сынам геенны, удвая горшым за вас.

Гора вам, павадыры сьляпыя, што кажаце: «калі хто прысягне храмам, дык нічога; а калі прысягне золатам храма, дык вінаваты».

 

Гора вам, павадыры сьляпыя, што кажаце: калі хто прысягнуў бы Сьвятыняю, гэта нічога, а хто прысягнуў бы золатам Сьвятыні, (то ён) вінаваты.

Неразумныя і сьляпыя! што большае: золата, ці храм, які асьвячае золата?

 

Няразумныя і сьляпыя! бо што большае: золата ці Сьвятыня, якая асьвячае золата?

і: «калі хто прысягне ахвярнікам, дык нічога; а калі прысягне дарам, які на ім, дык вінаваты».

 

І калі хто прысягнуўся бы ахвярнікам, дык нічога, а хто прысягнуўся бы ахвярай, якая на ім, (то ён) вінаваты.

Неразумныя і сьляпыя! што большае: дар, ці ахвярнік, які асьвячае дар?

 

Няразумныя і сьляпыя! а што большае: ахвяра ці ахвярнік, які асьвячае гэтую ахвяру?

Дык вось, хто прысягне ахвярнікам, прысягае ім і ўсім, што на ім;

 

Дык вось, хто прысягнуўся ахвярнікам, той прысягаецца ім і ўсім, што на ім;

і той, што прысягае храмам, прысягае ім і Тым, Хто жыве ў ім;

 

і хто прысягнуўся Сьвятыняю, той прысягаецца Ёй і Прабываючым у Ёй.

і той, хто прысягае небам, прысягае тронам Божым і Тым, Хто сядзіць на ім.

 

І той, хто прысягнуўся Небам, прысягаецца Пасадам Бога і Седзячым на ім.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што даяце дзесяціну зь мяты, анісу і кмену, і адкінулі важнейшае ў законе: суд, міласьць і веру; гэта трэба было рабіць, і таго не пакідаць.

 

Гора вам, кніжнікі і хварысэі, крывадушнікі, што даецё дзесяціну зь мяты і кропу і кмену і адкінулі важнейшае ў Законе: суд і міласьць і веру; гэтае належыла зрабіць, і тое ня адкідаць.

Павадыры сьляпыя, што адцэджваеце камара, а вярблюда праглынаеце!

 

Павадыры сьляпыя, што камара адцэджваеце, а вярблюда праглынаеце!

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што ачышчаеце зьнешнасьць кубка і місы, а ўсярэдзіне яны поўныя пахапнасьці і няпраўды.

 

Гора вам, кніжнікі і хварысэі, крывадушнікі, што ачышчаеце зьнешнасьць коўні і місы, а ўсярэдзіне яны поўныя драпежнасьці і няпраўды.

Фарысэй сьляпы! ачысьці сьпярша сярэдзіну кубка і місы, каб чыстая была і зьнешнасьць іхняя.

 

Хварысэй сьляпы! ачысьці сьпярша сярэдзіну коўні і місы, каб чыстая была і зьнешнасьць іхная.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што прыпадабняецеся да павапленых магіл, якія звонку здаюцца прыгожымі, а ўсярэдзіне поўныя касьцей мёртвых і ўсякага бруду;

 

Гора вам, кніжнікі і хварысэі, крывадушнікі, што прыпадабняецеся да павапненых магіл, якія звонку здаюцца прыгожымі, а ўсярэдзіне напоўнены косткамі памерлых і ўсякаю нячыстасьцю.

так і вы зьнешне здаяцеся людзям праведнымі, а ўсярэдзіне поўныя крывадушнасьці і беззаконьня.

 

Гэтак і вы зьнешне здаецеся людзям сапраўды праведнымі, а ўсярэдзіне поўныя крывадушнасьці і бяззаконьня.

Гора вам, кніжнікі і фарысэі, крывадушнікі, што будуеце магільніцы прарокам і ўпрыгожваеце помнікі праведнікам.

 

Гора вам, кніжнікі і хварысэі, крывадушнікі, што будуеце надмагільлі прарокам і ўпрыгожваеце помнікі праведнікаў,

і кажаце: «калі б мы былі ў дні бацькоў нашых, дык ня былі б саўдзельнікамі іхнімі ў праліваньні крыві прарокаў»;

 

і кажаце: калі б мы былі ў дні ба́цькаў нашых, дык ня былі б саўдзельнікамі іхнымі ў крыві прарокаў.

тым самым вы самі сьведчыце супроць сябе, што вы сыны тых, якія забілі прарокаў;

 

Гэтым самым вы сьведчыце супраць сябе, што вы ёсьць сыны забойцаў прарокаў.

дапаўняйце ж меру бацькоў вашых.

 

Дык вы дапаўняйце меру ба́цькаў вашых.

Зьмеі, выродзьдзе яхідніна! як унікнеце вы асуджэньня ў геену?

 

Зьмеі, адродзьдзі яхіднінаў! як пазьбегнеце вы асуджэньня ў геенну?

Таму, вось, Я пасылаю да вас прарокаў, і мудрых, і кніжнікаў; і некаторых зь іх вы заб’яце і ўкрыжуеце, а некаторых будзеце біць у сынагогах вашых і гнаць з горада ў горад;

 

Дык вось, пагэтаму Я пасылаю да вас прарокаў і мудрых і кніжнікаў; і вы адных заб’еце і ўкрыжуеце, а іншых будзеце біць у сынагогах вашых і гнаць зь места да места.

каб апала на вас уся кроў праведная, пралітая на зямлі, ад крыві Авеля праведнага да крыві Захарыі, сына Варахіевага, якога вы забілі паміж храмам і ахвярнікам.

 

Каб прыйшла на вас уся кроў праведная, пралітая на зямлі, ад крыві Авеля праведнага, аж да крыві Захара, сына Барахіявага, якога вы забілі між Сьвятыняю і ахвярнікам.

Праўду кажу вам: усё гэта ападзе на род гэты.

 

Праўду кажу вам: усё гэтае прыйдзе на род гэты.

Ерусаліме, Ерусаліме, што забіваеш прарокаў і каменьнем пабіваеш пасланых да цябе! колькі разоў хацеў Я сабраць дзяцей тваіх, як птушка зьбірае птушанят сваіх пад крылы, і вы не схацелі!

 

Ярузалім! Ярузалім! забойца прарокаў і забойца каменьнем пасланых да цябе! Колькі разоў хацеў Я сабраць дзяцей тваіх, як птушка зьбірае птушанят сваіх пад крыльлі, і вы ня захацелі.

Вось, застаецца вам дом ваш пусты.

 

Вось жа кіда́ецца вам дом ваш пусты!

Бо кажу вам: ня ўбачыце Мяне ад сёньня, пакуль ня ўсклікнеце: «дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Гасподняе!».

 

Бо кажу вам: ня ўбачыце Мяне ад сёньня дакуль ня скажаце: Багаслаўлёны, Які ідзе ў Імя Госпада!