Яна 7 разьдзел
Паводле Яна Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Міхася Міцкевіча
Пасьля гэтага Ісус хадзіў па Галілеі, бо па Юдэі хадзіць не хацеў, таму што Юдэі намышлялі забіць Яго.
Пасьля гэтага хадзіў Ісус па Галілеі; па Юдэі не хацеў хадзіць, бо юдэі намераліся забіць Яго.
Набліжалася сьвята Юдэйскае — Кучкі.
Надыйходзіла юдэйскае сьвята — пастаўленьне Кушчаў.
Тады браты Ягоныя сказалі Яму: выйдзі адгэтуль і йдзі ў Юдэю, каб і вучні Твае бачылі дзеі, што Ты ўчыняеш;
Тады браты Яго сказалі Яму: — адыйдзі адгэтуль ды пайдзі ў Юдэю, каб і вучні Твае бачылі ўчынкі Твае, якія творыш.
бо ніхто ня робіць чаго-небудзь употай, і стараецца сам быць вядомым; калі Ты чыніш такія дзеі, дык яві Сябе сьвету.
Ніхто-ж нічога ня творыць патаемна, але хоча сам сябе выявіць; калі Ты творыш гэткія чыны, то пакажы Сябе сьвету.
Бо і браты Ягоныя ня верылі ў Яго.
Бо і браты Яго ня ўверылі ў Яго.
На гэта Ісус ім сказаў: Мой час яшчэ не настаў, а вам заўсёды час;
І сказаў ім Ісус: — не настаў яшчэ час Мой, а для вас заўсёды час.
Вас сьвет ня можа ненавідзець, а Мяне ненавідзіць, бо Я сьведчу пра яго, што дзеі ягоныя ліхія;
Вас сьвет ня можа ненавідзець, Мяне-ж ненавідзіць, бо Я сьветчу пра яго, што ўчынкі яго паганыя.
вы ідзеце на сьвята гэтае, а Я яшчэ не пайду на гэтае сьвята, бо час Мой яшчэ не настаў.
Ідзеце вы на гэтае сьвята, а Я яшчэ не пайду на гэтае сьвята, бо час Мой яшчэ ня прыйшоў.
Гэта сказаўшы ім, застаўся ў Галілеі.
Гэтае сказаўшы ім, Сам астаўся ў Галілеі.
Але як прыйшлі браты Ягоныя, тады і Ён прыйшоў на сьвята, не адкрыта, а як бы таемна.
Але, як адыйшлі браты Яго, тады і Ён прыйшоў на сьвята, не адкрыта, але нібы патаемна.
А Юдэі шукалі Яго на сьвяце і казалі: дзе Ён?
Юдэі-ж шукалі Яго на сьвяце, дапытваючыся, дзе Ён.
І многа было гаманы пра Яго ў народзе: адны казалі, што Ён добры, а другія казалі: не, Ён зводзіць людзей.
І шмат перасудаў было пра Яго ў народзе: адны гаварылі, што Ён добры, іншыя запярэчвалі: — не, бо зводзіць народ.
Аднак ніхто не гаварыў пра Яго адкрыта, баючыся Юдэяў.
Але ніхто не гаварыў пра Яго адкрыта, бо баяліся юдэяў.
Але ўжо а палавіне сьвята ўвайшоў Ісус у храм і вучыў.
А ўжо ў палове сьвята ўвайшоў Ісус у храм і навучаў.
І дзівавалі Юдэі, кажучы: як Ён ведае Пісаньні, ня вучыўшыся?
І дзівіліся юдэі, кажучы: — як Ён ведае Пісаньні, ня вучыўшыся?
Ісус, адказваючы ім, сказаў: Маё вучэньне — не Маё, а Таго, Хто паслаў Мяне;
Ісус-жа, ў адказ гаварыў ім: — Маё вучэньне не ад Меня, але ад Таго, Хто паслаў Мяне.
хто хоча чыніць волю Ягоную, той даведаецца пра гэтае вучэньне, ці ад Бога яно, ці я Сам ад Сябе кажу;
Калі хто хоча выконваць волю Ягоную, даведаецца пра навуку: ці яна ад Бога, ці я Сам ад Сябе гавару.
хто гаворыць сам ад сябе, шукае славы сабе; а Хто шукае славы Таму, Хто паслаў Яго, Той сапраўдны, і няма няпраўды ў Ім.
Хто Сам ад Сябе гаворыць, Той славы Сабе шукае, а Хто шукае славы Таго, Хто паслаў Яго, Той справядлівы, і няма няпраўды ў Ім.
Ці ня даў вам Майсей закона? і ніхто з вас ня жыве паводле закона. Завошта ж намышляеце забіць Мяне?
Ці-ж ня даў вам Майсей закону? а ніхто з вас ня трымаецца закону; за што шукаеце забіць Мяне?
Людзі сказалі ў адказ: ці ня дэман у Табе? Хто намышляе забіць Цябе?
З грамады ў адказ сказалі: — ці ня злыдух у Табе? хто шукае забіць Цябе?
Ісус, прамаўляючы далей, сказаў ім: адну дзею ўчыніў Я, і ўсе вы дзівуеце;
Ісус гаварыў далей: — адзін учынак Я выканаў, і вы ўсе дзівіцеся.
Майсей даў вам абразаньне, — хоць яно не ад Майсея, а ад бацькоў, — і ў суботу вы абразаеце чалавека;
Майсей даў вам абразаньне, хоць яно і не ад Майсея, але ад бацькоў, і вы ў сыботу абразаеце чалавека.
калі ў суботу прыймае чалавек абразаньне, каб ня быў парушаны закон Майсееў, — ці не на Мяне гневаецеся за тое, што Я ўсяго чалавека ацаліў у суботу?
Калі-ж ў сыботу чалавек прыймае абразаньне, каб не парушаць закону Майсеевага, чаму-ж зьненавідзелі Мяне за тое, што Я ўсяго чалавека ацаліў у сыботу?
Ня судзеце паводле выгляду, а судзеце судом справядлівым.
Ня судзеце з пазору, але судзеце судом справядлівым.
Тут некаторыя зь Ерусалімцаў казалі: ці ня Той гэта, Якога спрабуюць забіць?
Тады некаторыя з жыхароў Ерусаліму гаварылі: — ці ня Той гэта, Каго шукаюць забіць?
Вось, Ён гаворыць адкрыта, і нічога ня кажуць Яму: ці ўпэўніліся начальнікі, што Ён сапраўды Хрыстос?
І вось адкрыта гаворыць, і нічога Яму ня кажуць, ці не праканаліся начальнікі, што Ён запраўды Хрыстос?
Але мы ведаем Яго, адкуль Ён; а Хрыстос, калі прыйдзе, ніхто ня будзе ведаць, адкуль Ён.
Але мы ведаем Яго, адкуль Ён, калі-ж прыйдзе Хрыстос, ніхто ня будзе ведаць, адкуль Ён.
Тады Ісус усклікнуў у храме, вучачы і кажучы: і ведаеце Мяне, і ведаеце, адкуль Я; і Я прыйшоў ня Сам ад Сябе, але ў ісьціне Той, Хто паслаў Мяне, Якога вы ня ведаеце;
Тады Ісус усклікнуў у храме і, павучаючы гаварыў: — і Мяне ведаеце, і ведаеце адкуль Я, і Я прыйшоў ня Сам ад Сябе, але праўдзівы Той, Хто паслаў Мяне, Каго вы ня знаеце.
Я ведаю Яго, бо Я ад Яго, і Ён паслаў Мяне.
Я ведаю Яго, бо Я ад Яго, і Ён паслаў Мяне.
І намышлялі схапіць Яго, але ніхто не наклаў на Яго рукі, бо яшчэ не настала гадзіна Ягоная.
Тады памкнуліся схапіць Яго, але ніхто не налажыў на Яго рукі, бо ня прыйшоў яшчэ час Яго.
А многія зь людзей уверавалі ў Яго і казалі: калі прыйдзе Хрыстос, няўжо створыць болей азнакаў, чым колькі Гэты стварыў?
Многія-ж з народу ўверылі ў Яго і гаварылі: — ці-ж можа Хрыстос, прыйшоўшы, тварыць большыя чуды, як Ён творыць?
Пачулі фарысэі такія перасуды пра Яго ў народзе, і паслалі фарысэі і першасьвятары служак — схапіць Яго.
Дачуліся фарысеі пра гэткія разважаньня і толкі ў народзе; і фарысеі і архісьвятары паслалі слугаў сваіх, каб схапіць Яго.
А Ісус сказаў ім: яшчэ нядоўга быць Мне з вамі, і пайду да Таго, Хто паслаў Мяне;
Ісус-жа тады сказаў: — яшчэ нядоўга быць Мне з вамі, і пайду да Яго, Хто паслаў Мяне.
будзеце шукаць Мяне, і ня знойдзеце; і дзе буду Я, туды вы ня можаце прыйсьці.
Будзеце шукаць Мяне і ня знойдзеце, і дзе буду Я, туды вы ня можаце прыйсьці.
Пры гэтым Юдэі гаварылі паміж сабою: куды Ён хоча ісьці, так што мы ня знойдзем Яго? ці ня хоча Ён ісьці ў Элінскае расьсеяньне і вучыць Элінаў?
Юдэі-ж разважалі між сабою: — куды Ён хоча ісьці, што мы ня знойдзем Яго? ці ня хоча Ён ісьці ў Эльлінскае рассяленьне і навучаць Эльлінаў?
Што азначаюць гэтыя словы, якія Ён сказаў: «будзеце шукаць Мяне і ня знойдзеце; і дзе буду Я, туды вы ня можаце прыйсьці»?
І што азначаюць словы гэтыя, як Ён сказаў: — будзеце шукаць Мяне і ня знойдзеце — і — дзе Я ёсьць, туды вы ня можаце прыйсьці?
У апошні ж вялікі дзень сьвята стаяў Ісус і ўсклікнуў, кажучы: хто прагне, ідзі да Мяне і пі;
У апошні-ж вялікі дзень сьвята стаяў Ісус і заклікнуў, прамаўляючы: — хто мае смагу, няхай прыходзіць да Мяне і п'е.
хто веруе ў Мяне, у таго, як сказана ў Пісаньні, «з чэрава пацякуць рэкі вады жывое».
Хто верыць у Мяне, у таго, як гаворыцца ў Пісаньні, з нутра пацякуць рэкі вады жывое.
Гэта сказаў Ён пра Духа, Якога меліся прыняць тыя, што верылі ў Яго: бо яшчэ ня было на іх Духа Сьвятога, бо Ісус яшчэ ня быў праслаўлены.
Гэтае сказаў Ён пра Духа, Якога мелі прыняць тыя, хто ўверыў у Яго; ня было-ж яшчэ на іх Духа Сьвятога, бо Ісус яшчэ ня быў услаўлены.
Многія людзі, пачуўшы гэтыя словы, казалі: Ён сапраўды прарок.
Многія з народу, пачуўшы гэтыя словы, гаварылі: — Ён запраўды прарок.
Другія казалі: гэта Хрыстос. А іншыя казалі: хіба з Галілеі Хрыстос прыйдзе?
Іншыя гаварылі: — гэта Хрыстос; а некаторыя сказалі: — ці-ж з Галілеі прыйдзе Хрыстос?
ці ня сказана ў Пісаньні, што Хрыстос прыйдзе ад насеньня Давідавага і зь Віфляема, з таго месца, адкуль быў Давід?
Ці-ж не сказана ў Пісаньні, што Хрыстос прыйдзе з се́ньня Давыдава, і з места Бэтлеэму, адкуль быў Давыд.
І вось адбылася наконт Яго спрэчка ў народзе.
І пачаліся з-за Яго спрэчкі ў народзе.
Некаторыя зь іх хацелі схапіць Яго; але ніхто не наклаў на Яго рук.
Некаторыя-ж парываліся схапіць Яго, але ніхто не налажыў на Яго рук.
І вось служкі вярнуліся да першасьвятароў і фарысэяў, і гэтыя сказалі ім: чаму вы не прывялі Яго?
Тымчасам вярнуліся слугі архісьвятароў і фарысеяў, і тыя сказалі ім: — чаму вы не прывялі Яго?
Служкі адказвалі: ніколі чалавек не гаварыў так, як Гэты Чалавек.
Слугі адказалі: — ніколі не гаварыў так чалавек, як гэты Чалавек.
Фарысэі сказалі ім: няўжо і вы ўведзены ў зман?
Фарысеі-ж сказалі ім: — няўжо і вы ўпалі ў блуд?
Ці паверыў у Яго хто з начальнікаў, альбо з фарысэяў?
Ці-ж уверыў у Яго хтось з начальнікаў ці фарысеяў?
Але гэты народ невук у законе, пракляты ён.
І што за народ гэты пракляты, што ня ведае законаў?
Мікадым, які прыходзіў да Яго ўначы, будучы адным зь іх, кажа ім:
І сказаў ім Нікадым, адзін з іх, які прыйходзіў да Яго ўначы: —
ці судзіць закон наш чалавека, калі папярэдне ня выслухаюць яго і не даведаюцца, што ён робіць?
Ці-ж судзіць наш закон чалавека, ня выслухаўшы перш яго, і не даведаўшыся, што ён робіць?
На гэта сказалі яму: і ты ці не з Галілеі? паглядзі, і ўбачыш, што з Галілеі ня прыходзіць прарок.
На гэта адказалі яму: — ці не з Галілеі і ты? разгледзься, і ўбачыш, што з Галілеі прарок ня прыходзіць.
І разыйшліся ўсе па дамах.
І разыйшліся кажны ў дом свой.
