Біблія » Пераклады » Пераклад Сабілы і Малахава

2 да карыньцянаў 7 Другое да карыньцянаў 7 разьдзел

1 Дык вось, любасныя, маючы гэткія абяцаньні, ачысьцім сябе ад усяго, што апаганьвае цела і дух, учыняючы сьвятасьць у страху Божым.
2 Прыміце нас (у сэрцы вашыя)! Мы нікога ня пакрыўдзілі, нікому ня пашкодзілі, ні ў кога ня шукалі карысьці.
3 Ня на асуджэньне кажу; бо я ране́й сказаў, што вы ў сэрцах нашых, каб разам і паме́рці і жыць.
4 (Гавару) з вамі вельмі адкрыта, вельмі хвалюся вамі; я напоўнены суцяшэньнем, перапаўняюся радасьцю, пры ўсім уціску на нас.
5 Бо калі мы прыйшлі ў Македонію, цела нашае ня мела ніякага спакою, але адусюль мы былі ўцісьненыя: звонку — напасьці, унутры — страхі.
6 Але Бог, Які суцяшае ціхамірных, суцешыў нас прыходам Ціта;
7 і ня толькі ягоным прыходам, але і суцяшэньнем, якім ён быў суцешаны вамі, калі ён расказваў нам пра вашу руплівасьць, пра ваш плач, пра вашу прыхільнасьць да мяне, так што я (яшчэ) болей узра́даваўся.
8 Калі ж я і засмуціў вас тым Пасланьнем, ня шкадую, хоць было і шкадаваў; бо бачу, што гэнае Пасланьне хоць на (нейкі) час засмуціла вас.
9 Цяпер я радуюся ня таму, што вы былí засму́чаны, але таму, што вы былí засму́чаны на пакаяньне: бо былі засмучаны дзеля Бога, так што ні ў чым ад нас ня пацярпелі шкоды.
10 Таму што смутак дзеля Бога ўчыняе пакаяньне на збаўленьне, аб чым ня сьлед шкадаваць; а сьвецкі смутак учыняе сьмерць.
11 Глядзіце, ужо самае тое, што вы засму́чаны дзеля Бога, якую дбаласьць учыніла (гэта) у вас, колькі (просьбаў) прабачэньня, якое абурэньне, які страх, якое жаданьне, якую руплівасьць, якое спагнаньне! Ва ўсім вы паказалі сябе чыстымі ў гэтай справе.
12 Таму, калі я і напісаў вам, то ня дзеля таго, хто пакрыўдзіў, і ня дзеля пакрыўджанага, але дзеля таго, каб вачавіднай стала сярод вас ваша дбаласьць пра нас перад Богам.
13 Таму мы суцешаны вашым суцяшэньнем; шмат больш, нават празьмерна ўзрадаваліся мы радасьцю Ціта, таму што дух ягоны быў супакоены ўсімі вамі.
14 Таму, калі я і пахваліўся яму чым-небудзь пра вас, то ня быў пастыжоны, але як мы вам сказалі ўсё ў праўдзе, так і пахвала нашая перад Цітам аказалася праўдай.
15 І сэрца ягонае яшчэ мацней ту́ліцца да вас, пры ўспаміне аб паслухмянасьці ўсіх вас, як са страхам і трымценьнем вы прынялі яго.
16 Я радуюся таму, што ва ўсім магу пакласьціся на вас.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце: Ctrl + Enter

Другое Пасланьне Апостала Паўлы да карыньцянаў, 7 разьдзел

Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.

Публікуецца з дазволу аўтара.
© 2020