2 да Карынцянаў 2 2-е пасланне да Карынцянаў 2 разьдзел

¹ Я вырашыў не прыходзіць да вас ізноў у смутку.

² Бо калі я засмучаю вас, то хто суцешыць мяне, як не той, хто засмучаны мною?

³ Тое самае я напісаў вам, каб, прыйшоўшы, не мець суму ад тых, ад якіх мне трэба мець радасць, маючы перакананне аб усіх вас, што мая радасць таксама вашая.

⁴ У вялікім уціску і тузе сэрца пісаў я вам са слязьмі не для таго, каб засмуціць вас, але каб вы пазналі маю вялікую любоў да вас.

⁶ Даволі такому пакарання ад многіх;

⁷ таму наадварот, лепш даруйце яму і суцешце яго, каб не быў ён ахоплены празмерным сумам.

⁸ Дзеля гэтага прашу вас паказаць яму любоў.

⁹ Бо для таго я і напісаў, каб выпрабаваць вас, ці ва ўсім вы паслухмяныя.

¹⁰ А каму вы што даруеце, таму і я дарую. Бо і я, калі што дараваў, дараваў дзеля вас перад Хрыстом,

¹¹ каб не трапілі мы ў пастку сатаны, бо нам вядомыя ягоныя думкі.

¹³ я не меў спакою духа, бо не знайшоў там майго брата Ціта. Таму, развітаўшыся з імі, я пайшоў у Македонію.

¹⁴ Дзякуем Богу, што заўсёды дае нам перамогу ў Хрысце і водар Яго пазнання выяўляе праз нас у кожным месцы.

¹⁵ Бо мы — Хрыстовы водар для Бога сярод тых, хто збаўляецца, і тых, хто гіне.

¹⁶ Для адных мы пах смерці дзеля смерці, а для другіх — водар жыцця дзеля жыцця. І хто здатны на гэтае?

¹⁷ Мы не гандлюем словам Божым, як многія, але як ад Бога апавядаем шчыра перад Богам у Хрысце.