Prypowieść ab ziemlarobach u winahradniku
1 I pačaŭ im hawaryć u prypowieściach:
Čaławiek zasadziŭ winahradnik, i abharadziŭ płotam, i wykapaŭ winatoku, i zbudawaŭ wiežu, i addaŭ jaho ŭ arendu ziemlarobam i wyjechaŭ.
1 I pačaŭ im hawaryć u prypowieściach:
Čaławiek zasadziŭ winahradnik, i abharadziŭ płotam, i wykapaŭ winatoku, i zbudawaŭ wiežu, i addaŭ jaho ŭ arendu ziemlarobam i wyjechaŭ.
2 I ŭ čas pasłaŭ da ziemlarobaŭ słuhu, kab uziać ad ziemlarobaŭ z płodu winahradnika.
3 Jany, schapiŭšy jaho, zbili i adasłali biaz ničoha.
4 I znoŭ pasłaŭ da ich druhoha słuhu, i taho ranili ŭ haławu i źniawažyli.
5 I iznoŭ pasłaŭ druhoha, a taho zabili; i šmat inšych, adnych bjučy, a druhich zabiwajučy.
6 Dyk jašče majučy adnaho syna najdaražejšaha, i taho pasłaŭ ukancy da ich, kažučy: Što ŭšanujuć syna majho.
7 Ale ziemlaroby skazali pamiž saboju: Heta naślednik; pojdziem, zabjom jaho, i naša budzie spadčyna.
8 I schapiŭšy jaho, zabili i wykinuli z winahradniku.
9 Dyk što zrobić haspadar winahardnika?Pryjdzie i wyhubić ziemlarobaŭ, a winahradnik addaść inšym.
10 I ci wy nia čytali hetaha pisańnia: "Toj kamień, katory adkinuli budaŭničyja, staŭsia haławoju wuhła.
11 Ad Pana heta stałasia i jość dziŭnym u wačoch našych?" (Ps. 117, 22).
12 I staralisia jaho ŭziać, dy bajalisia hramady, bo zrazumieli, što da ich skazaŭ hetuju prypowieść. I pakinuŭšy jaho, adyjšli.
Ab padatku, uskrasieńni i najbolšym prykazańni
13 I pasłali da jaho niekatorych z faryzejaŭ i heradyjanaŭ, kab zławić jaho na słowie.
13 I pasłali da jaho niekatorych z faryzejaŭ i heradyjanaŭ, kab zławić jaho na słowie.
14 Jany pryjšoŭšy skazali jamu: Wučyciel, my wiedajem, što ty praŭdamoŭny i nie zwažaješ na nikoha, bo nie hladziš na asobu ludzkuju, ale papraŭdzie nawučaješ darohi Božaj. Ci možna dawać padatak cezaru, ci nie dawać?
15 Jon, wiedajučy ichnuju chitraść, skazaŭ im: Što wy mianie spakušajecie? Pryniasiecie mnie dynar, kab ja pabačyŭ.
16 Jany-ž pryniasli jamu. I skazaŭ im: Čyj heta woblik i nadpis? Kažuć jamu: Cezaraŭ.
17 Jezus-ža adkazwajučy skazaŭ im: Dyk addajcie, što cezarawa, cezaru, a što Božaje, Bohu. I dziwilisia z hetaha.
18 I pryjšli da jaho sadukiei, katoryja kažuć, što niama ŭkrasieńnia, i pytalisia ŭ jaho, kažučy:
19 Wučyciel, Majsiej nam napisaŭ, što kali-b u kaho pamior brat i pakinuŭ žonku dy nie astawiŭ dziaciej, to niachaj brat jahony woźmie jahonu žonku i ŭskrasić patomstwa bratu swajmu.
20 Było-ž siem bratoŭ, i pieršy ŭziaŭ žonku i pamior, nie astawiŭšy patomstwa.
21 I ŭziaŭ jaje druhi, i pamior, i ani hety nie astawiŭ patomstwa. I treci taksama.
22 I brali jaje hetaksama siamioch, i nie astawili patomstwa. Apošniaj z usich pamiarła i žančyna.
23 Dyk wa ŭskrasieńni, kali ŭskresnuć, katoraha z ich jana budzie žanoju? Bo siamioch mieli jaje za žonku.
24 I adkazwajučy Jezus skazaŭ im: Ci nia dziela taho wy mylajeciesia, što nia wiedajecie Pisańniaŭ ani mocy Božaj?
25 Bo kali ŭwaskresnuć z umierłych, nia buduć ani žanicca, ani wychadzić zamuž, ale buduć jak anioły ŭ niebie.
26 A ab umierłych, što jany ŭwaskresnuć, ci wy nia čytali ŭ knizie Majsieja, jak Boh la kusta skazaŭ jamu, haworačy: Ja jość Boh Abrahama, i Boh Izaaka, i Boh Jakuba? (Wych. 3, 6).
27 Nia jość Boh umierłych, ale žywych. Dyk wy duža mylajeciesia.
28 I prystupiŭ adzin z knižnikaŭ, katory čuŭ, jak jany spračalisia i bačačy, što im dobra adkazaŭ, spytaŭsia ŭ jaho: Jakoje jość pieršaje z usich prykazańnie?
29 Jezus-ža adkazaŭ jamu: Što pieršaje z usich prykazańnie jość: "Słuchaj, Izrail! Pan Boh twoj jość adzin Boh;
30 i lubi Pana Boha twajho ŭsim sercam twaim, i ŭsieju dušoju twajeju, i ŭsiej dumkaj twajeju, i ŭsiej siłaj twajeju" (Paŭł. Pr. 6, 45). Heta jość pieršaje prykazańnie.
31 A druhoje jość padobnaje da jaho: "Lubi bližniaha twajho jak samoha siabie" (Lew. 19, 18). Inšaha prykazańnia, bolšaha za hetyja, niama.
32 I skazaŭ jamu knižnik: Dobra, Wučyciel, ty praŭdu skazaŭ, što jość adzin Boh i niama inšaha aprača jaho;
33 i kab lubić jaho ŭsim sercam, i ŭsim rozumam, i ŭsieju siłaju, i lubić bližniaha jak samoha siabie — hety bolej za ŭsie žertwy i achwiary.
34 Jezus-ža, bačačy, što razumna adkazaŭ, skazaŭ jamu: Ty niedaloka ad karaleŭstwa Božaha. I nichto ŭžo nia śmieŭ pytać u jaho.
Apošniaja mowa Jezusa ŭ światyni
35 I azwaŭšysia kazaŭ Jezus, nawučajučy ŭ światyni: Jak-ža kažuć knižniki, što Chrystus jość Syn Dawida?
35 I azwaŭšysia kazaŭ Jezus, nawučajučy ŭ światyni: Jak-ža kažuć knižniki, što Chrystus jość Syn Dawida?
36 Bo sam Dawid kaža ŭ Duchu światym: "Skazaŭ Pan Panu majmu: siadź prawaruč mianie, pakul pałažu worahaŭ twaich padnožžam noh twaich" (Ps. 109, 1).
37 Dyk sam Dawid zawie jaho Panam, i skul-ža jon syn jahony?
I wialikaja hramada achwotna jaho słuchała.
I wialikaja hramada achwotna jaho słuchała.
38 I kazaŭ im u swajej nawucy: Ścieražeciesia knižnikaŭ, jakija chočuć chadzić u daŭhich wopratkach, i być witanymi na rynku,
39 i siadzieć na pieršych ławach u bažnicach, i pieršyja miescy na wiačerach;
40 jakija abjadajuć damy ŭdowaŭ pad prykryŭkaj doŭhaj malitwy. Hetyja atrymajuć ciažejšy prysud.
41 I siedziačy nasuproć skarbony, Jezus hladzieŭ, jak hramada kidała hrošy ŭ skarbonu; i mnoha bahatych kidała šmat.
42 Kali-ž pryjšła adna biednaja ŭdawa, jana pałažyła dźwie manetki, što wynosić hroš.
43 I paklikaŭšy swaich wučniaŭ, skazaŭ im: Sapraŭdy kažu wam, što heta biedanaja ŭdawa pałažyła bolej za ŭsich, što kłali ŭ skarbonu.
44 Bo ŭsie kłali z taho, što dla ich było lišnim, a hetaja pałažyła z niedastatku swajho ŭsio, što mieła, uwieś swoj pražytak.
Каментары ці зноскі:
10 Hł. Mt. 21, 42.
13 Hł. Mt. 22, 16.
15 Hł. Mt. 22, 17.
23 Hł. Mt. 22, 28.
27 Hł. Mt. 22, 32.
34 Adkaz Jezusa na pytańnie: "Jakoje jość pieršaje z usich prykazańnie" spadabaŭsia nawat tamu knižniku i paśla hetaha faryzei pierastali pytacca ŭ Jezusa, bo prakanalisia, što im nia ŭdasca zławić jaho ŭ sławach.
37 Hł. Mt. 22, 44.
38 Narod pry rabocie nasiŭ karotkaje adzieńnie, a faryzei i knižniki, kab dadać sabie bolej pawahi, nasili doŭhaje adzieńnie, pa samyja kostki.
40 Hł. Mt. 23, 14.
44 Jezus, katory hladzić na serca čaławieka, wyšej stawić hetu drobnuju achwiaru ŭdawy, čym bahatyja dary ŭsich inšych razam uziatych.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Marka, 12 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.