II ČAŚĆ. APOŠNIJA DNI I MUKA JEZUSA CHRYSTA
Tryumfalny ŭjezd u Jeruzalim1 I kali prybližalisia da Jeruzalimu i Betanii, kala Aliŭnaj hary, pasłaŭ dwuch swaich wučniaŭ
2 i skazaŭ im: Idziecie ŭ siało, što pierad wami, i zaraz uwachodziačy tudy, znojdziecie prywiazanaje aślanio, na katorym nichto z ludziej jašče nie siadzieŭ: adwiažecie jaho i prywiadziecie.
3 A kali-b wam chto skazaŭ: Što robicie? — skažecie, što jano patrebnaje Panu, i zaraz puścić jaho siudy.
4 I pajšoŭšy znajšli aślanio, prywiazanaje pierad warotami na wulicy, pry skryžawańni daroh, i adwiazali jaho.
5 A niekatoryja z stajačych tamaka skazali im: Što wy robicie, adwiazwajučy aślanio?
6 Jany skazali im, jak im byŭ zahadaŭ Jezus, i puścili im.
7 I prywiali aślanio da Jezusa, i ŭzłažyli na jaho swajo adzieńnie, i sieŭ na jaho.
8 Mnohija-ž słali swajo adzieńnie na darozie, a inšyja zrezwali haliny z drewaŭ i słali na darozie.
9 I katoryja išli napieradzie i katoryja išli zzadu, kryčali, kažučy: Hosanna!
10 Bahasłaŭleny, katory idzie ŭ imia Pana! Bahasłaŭlenaje, što nadychodzić, karaleŭstwa ajca našaha Dawida! Hosanna na wyšynach!
11 I ŭwajšoŭ u Jeruzalim u światyniu, i ahledzieŭšy ŭsio, kali ŭžo była poznaja hadzina, wyjšaŭ u Betaniju z dwanaccaćma.
Praklaćcie fihawaha dzierawa (Wialiki paniadziełak)
12 A na druhi dzień, kali wyjšli z Betanii, zachacieŭ jeści.
12 A na druhi dzień, kali wyjšli z Betanii, zachacieŭ jeści.
13 I kali ŭhledzieŭ zdalok fihu, majučuju liście, padyjšoŭ, mo časam što znojdzie na jej. I kali padyjšoŭ da jaje, ničoha nie znajšoŭ, aproč liścia, bo nia čas byŭ na fihi.
14 I adazwaŭšysia skazaŭ jej: Niachaj užo bolej nichto nia jeść z ciabie płodu nawieki! I čuli wučni jahony.
15 I pryjšli ŭ Jeruzalim. I kali ŭwajšoŭ u światyniu, pačaŭ wyhaniać pradajučych i kuplajučych u światyni, i abiarnuŭ stały mianialnikaŭ i stoliki tych, što pradawali hałuby;
16 i nie pazwalaŭ, kab chto nasiŭ praz światyniu (jakuju) reč.
17 I nawučaŭ, kažučy im: Ci nie napisana, što "dom moj budzie nazwany domam malitwy dla ŭsich narodaŭ". A wy zrabili jaho piačeraj razbojnikaŭ.
18 Pačuŭšy hetaje, archiświatary i knižniki šukali, jak-by zahubić jaho, bo jany bajalisia jaho, tamu što ŭsia hramada dziwiłasia z nawuki jahonaj.
19 I kali nastaŭ wiečar, wychodziŭ z horadu.
20 I kali ranicaj prachodzili mima, ubačyli fihu zsochšuju ad kareńnia.
21 I ŭspomniŭšy Piotr skazaŭ jamu: Wučyciel, woś fiha, katoruju ty praklaŭ, zsochła.
22 I adkazwajučy Jezus skazaŭ jamu: Miejcie wieru Božuju.
23 Sapraŭdy kažu wam, što chto-b skazaŭ hetaj hare: "Uźnimisia i kińsia ŭ mora", i nie sumniewaŭsia-b u sercy swaim, ale wieryŭ, što staniecca, što-tolki jon skaža, staniecca jamu.
24 Dziela hetaha kažu wam: usio, čaho-tolki molačysia prosicie, wiercie, što atrymajecie i zbudziecca wam.
25 I kali staniecie na malitwu, adpuściecie, kali što majecie prociŭ kaho, kab i Ajciec waš, katory jość u niebie, adpuściŭ wam hrachi wašy.
26 Kali-ž wy nie adpuścicie, i Ajciec waš, katory jość u niebie, nie adpuścić wam hrachoŭ wašych.
27 I pryjšli iznoŭ u Jeruzalim. I kali chadziŭ u światyni, prystupili da jaho archiświatary i knižniki i staršyja,
28 i kazali jamu: Jakoju ŭładaju ty heta robiš? I chto tabie daŭ hetuju ŭładu, kab ty rabiŭ hetaje?
29 Jezus-ža adkazwajučy skazaŭ im: Spytaju ŭ was i ja adnaho słowa, i adkažecie mnie, to i ja wam skažu, jakoju ŭładaju ja heta rablu.
30 Chrost Janaŭ z nieba byŭ, ci z ludziej? Adkažecie mnie.
31 Jany-ž razwažali ŭ sabie, kažučy: Kali skažam "z nieba", to skaža: Dyk čamu-ž wy jamu nie pawieryli?
32 Kali skažam "z ludziej", to baimsia narodu, bo ŭsie ličyli Jana, što jon byŭ sapraŭdy prarok.
33 I adkazwajučy skazali Jezusu: Nia wiedajem. I Jezus adkazwajučy skazaŭ im: I ja wam nie skažu, jakoju ŭładaju ja hetaje rablu.
Каментары ці зноскі:
2 Siało nazywałasia Betfahe. Žywioła, na jakoj jašče nichto nie siadzieŭ, była ŭwažana ŭ žydoŭ za nienarušanuju i dziela hetaha prydatnaju da rytualnaj (abradawaj) ceremonii.
13 Fihi ŭ Palestynie daśpiawajuć u čerwieni (a heta było ŭkancy sakawika ci ŭ pačatku krasawika) i dziela hetaha nie mahło być na hetym drewie płodu. Ab značeńni praklaćcia hł. Mt. 21, 19.
16 Kab skaracić darohu, ludzili chadzili i nasili roznyja rečy praz dwaryšča światyni. Jezus zabaraniaje hetaha.
19 Jezus dziela worahaŭ wychodziŭ z Jeruzalimu ŭ Betaniju, dzie zatrymoŭwaŭsia ŭ Łazara i jahonych siostraŭ. Hetak było i praz nastupnyja dwa dni.
20 Rana ŭ wialiki uŭtorak.
32 Hł. Mt. 21, 25 i nastupn.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Marka, 11 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.