Dalejšyja sprečki z faryzejami. Azdaraŭleńnie sucharukaha. Wybar apostałaŭ.
1 I jon uwajšoŭ iznoz u bažnicu, i byŭ tam čaławiek, jaki mieŭ suchuju ruku.
2 I nahladali za im, ci budzie azdaraŭlać u subotu, kab abwinawacić jaho.
3 I skazaŭ čaławieku, majučamu suchuju ruku: Stań pasiaredzinie.
4 I skazaŭ im: Ci dazwolena ŭ subotu rabić dabro, ci zło? Žyćcio ratawać, ci zahubić? A jany maŭčali.
5 I spahlanuŭšy na ich z hniewam, zasmuciŭšysia dziela ślepaty ichnaha serca, skazaŭ čaławieku: Wyciahni ruku twaju. I wyciahnuŭ i była wierniena ruka jamu.
6 A faryzei, wyjšaŭšy, zaraz zrabili naradu z heradyjanami prociŭ jaho, jak-by jaho zahubić.
7 Jezus-ža z swaimi wučniami adyjšoŭ da mora i pajšła za im wialikaja hramada z Halilei i Judei,
8 i z Jeruzalimu, i z Idumei, i z-za Jardanu, i tyja što kala Tyru i Sydonu, wialikaje mnostwa, pačuŭšy, što čyniŭ, pryjšli da jaho.
9 I skazaŭ wučniam swaim, kab dla jaho była pryhatawana łodka, dziela hramady, kab nia cisnuli jaho.
10 Bo mnohich azdarawiŭ, tak što napirali na jaho, chto-tolki mieŭ chwarobu, kab dakranucca da jaho.
11 I duchi niačystyja, bačačy jaho, padali pierad im i kryčali, kažučy:
12 Ty jość Syn Božy. I mnoha im hraziŭ, kab nie wyjaŭlali jaho.
13 I ŭzyjšoŭšy na haru, paklikaŭ da siabie tych, kaho sam chacieŭ i pryjšli da jaho.
14 I pastanawiŭ, kab dwanaccacioch byli z im i kab pasłać ich na nawučańnie.
15 I daŭ im uładu azdaraŭlać niemačy i wyhaniać djabłaŭ.
16 I daŭ Symonu imia Piotr;
17 i Jakuba Zebedejawaha, i Jana, brata Jakuba, i daŭ im imiony Boanerhez, što značyć: Syny hromu;
18 i Andreja, i Filipa, i Baŭtramieja, i Mateuša, i Tamaša, i Jakuba Alfejawaha, i Tadeuša, i Symona Kanaanca,
19 i Judaša Iskaryjota, katory i wydaŭ jaho.
20 I pryjšli ŭ dom. I zyjšłasia iznoŭ hramada, tak što nie mahli ani chleba pajeści.
21 A kali pačuli swajaki, wyjšli, kab uziać jaho, bo kazali, što ašaleŭ.
22 A knižniki, jakija pryjšli z Jeruzalimu, kazali, što maje Belzebuba i što ŭładaj djabelskaha kniazia wyhaniaje djabłaŭ.
23 I paklikaŭšy ich, hawaryŭ da ich u prypowieściach: Jak-ža moža djabał djabła wyhaniać?
24 I kali karaleŭstwa samo ŭ sabie raździelicca, nia moža ŭstajać toje karaleŭstwa.
25 I kali dom prociŭ siabie raździelicca, nia moža ŭstajać heny dom.
26 A kali djabał paŭstanie sam prociŭ siabie, jon jość raździaliŭšysia, i nia zmoža ŭstajać, ale kaniec jamu.
27 Nichto nia moža, uwajšoŭšy ŭ dom dužaha, razhrabić rečy dužaha, kali pierš nia źwiaža dužaha i tady razhrabić jahony dom.
28 Sapraŭdy kažu wam, što ŭsie hrachi buduć adpuščany synom čaławiečym, i bluźnierstwy, jakimi-b jany bluźnili,
29 ale chto-b bluźniŭ prociŭ Ducha Światoha, nia budzie mieć adpuščeńnia na wieki, ale budzie padlehły wiečnamu hrachu.
30 Zatym što kazali: Jon maje niačystaha ducha.
31 I pryjšli matka jahona i braty, i stojačy na dware, pasłali da jaho paklikać jaho.
32 A hramada siadzieła kala jaho. I skazali jamu: Woś matka twaja i braty twaje na dware šukajuć ciabie.
33 I adkazwajučy im, skazaŭ: Chto-ž maja matka i braty maje?
34 I spahlanuŭšy na tych, što nawakoł jaho siadzieli, skazaŭ: Woś matka maja i braty maje.
35 Bo chto-b čyniŭ wolu Božuju, toj brat moj, i siastra maja, i matka maja.
Каментары ці зноскі:
4 Faryzei nie mahli zapieračyć, što nawuka Chrysta ab światkawańni suboty prawilnaja, ale tak-ža nie chacieli pryznacca da swaich pamyłak i zatym maŭčali. Hł. Mt. 12, 12.
6 Heradyjany — heta byli prychilniki dynastyi Herada W. i mieli wialikija ŭpływy ŭ karala Halilei, Herada Antypy. Faryzei nienawidzieli heradyjan, ale kab zhubić Jezusa, uwachodziać u zmowu nawat z swaimi worahami. Jezus pachodziŭ z Nazaretu, jaki byŭ pad uładaj Herada Antypy.
7 Mora Halilejskaje h. zn. woziera Henezaret.
12 Chrystus zabaraniaŭ ducham niačystym wyjaŭlać jaho pieradčasam jak Mesyjaša, kab hetym nie dražnić i nie ściahwać na siabie hniewu worahaŭ. Chrystus nie chacieŭ mieć ničoha supolnaha z niačystymi duchami i nia moh pazwolić, kab djabał, baćka ŭsialakaj iłžy, byŭ u roli apostała i dawaŭ paświedčańni ab im.
14 Chrystus wyznačyŭ dwanaccać apostałaŭ, kab zaŭsiody z im prabywali, bo dahetul apostały nie zaŭsiody byli pry Jezusie, ale adychodzili da swaich zaniatkaŭ.
21 Worahi Chrysta raspuščali ab im roznyja wiestki, tak što nawat swajaki Chrystowy pryjšli, kab uziać jaho i zawiaści nazad u Nazaret i hetym wyratawać ad praśledu faryzejaŭ.
22 Tut wystupajuć užo i knižniki, jakija pryjšli až z Jeruzalimu, kab śladzić za Jezusam, a tak-ža, kab panižać jaho ŭ wačach narodu.
27 Chrystus pakazwaje tut, što jon pieramoh djabła, bo wyhaniaje jaho, pustošyć jahony dom i jahonaje karaleŭstwa.
29 Hł. Mt. 12, 31.
30 Padajecca tut prykład hrachu prociŭ Ducha Światoha: faryzei i knižniki wiedali, što djabał djabła nie wyhaniaje, adnak-ža hawaryli hetak prociŭ usiakaj wačawidnaści i swajmu prakanańniu. Dyk hrech prociŭ Ducha Św. — heta świedamaje zapiarečańnie jasna paznanaj praŭdy.
31 Ab "bratoch" Chrystusa hł. Mat. 12. 12, 46. Dziela nataŭpu jany nie mahli ŭwajści ŭ dom, ale stajali na dware.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Marka, 3 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
