Zmowa prociŭ Jezusa. Namaščeńnie ŭ Betanii. Zdrada Judaša.
1 Była-ž za dwa dni Pascha i Prasnaki. I šukali archiświatary i knižniki, jak uziać jaho chitraściaj i zabić.
1 Była-ž za dwa dni Pascha i Prasnaki. I šukali archiświatary i knižniki, jak uziać jaho chitraściaj i zabić.
2 Ale kazali: Nia ŭ dzień światočny, kab časam nie paŭstała zabureńnie ŭ narodzie.
3 I kali byŭ u Betanii ŭ domie Symona Prakažanaha i siadzieŭ za stałom, pryjšła žančyna, majučy alabastar darahoha špikanardowaha alejku, i raźbiŭšy alabastar, wyliła na haławu jaho.
4 Byli-ž niekatoryja, što hniewalisia ŭ sabie i kazali: Našto było rabić hetaje marnatraŭstwa alejku?
5 Bo možna było hety alejak pradać bolej, jak za trysta dynaraŭ i razdać ubohim. I narakali na jaje.
6 A Jezus skazaŭ: Pakińcie jaje. Našto wy robicie jej prykraść? Jana dobry ŭčynak zrabiła adnosna mianie.
7 Bo ŭbohich wy zaŭsiody majecie z saboju, i kali zachočacie, možacie im rabić dabro; ale mianie nie zaŭsiody majecie.
8 Jana, što mieła, zrabiła: napierad namaściła majo cieła na pachawańnie.
9 Sapraŭdy kažu wam, dzie- tolki budzie abwiaščacca heta ewanelija pa ŭsim świecie, i što jana ŭčyniła, budzie skazana na pamiać ab joj.
10 A Judaš Iskaryjot, adzin z dwanaccacioch, pajšoŭ da archiświataraŭ, kab im jaho wydać.
11 Jany pačuŭšy ŭściešylisia i abiacali dać jamu hrošaj. I jon šukaŭ, jak by zručnaj časinaj jaho wydać.
Apošniaja wiačera
12 I na pieršy dzień Prasnakoŭ, kali achwiaroŭwali Paschu, skazali jamu wučni: Kudy chočaš, kab my pajšli i pryhatowili tabie jeści Paschu?
12 I na pieršy dzień Prasnakoŭ, kali achwiaroŭwali Paschu, skazali jamu wučni: Kudy chočaš, kab my pajšli i pryhatowili tabie jeści Paschu?
13 I pasłaŭ dwuch z swaich wučniaŭ i skazaŭ im: Idziecie ŭ horad, i spatkaje was čaławiek, niasučy zban wady. Idziecie za im;
14 i kudy jon uwojdzie, skažecie haspadaru domu, što Wučyciel kaža: "Dzie jość maja światlica, dzie-b mnie spažywać Paschu z wučniami maimi?"
15 I jon wam pakaža wialiki pakoj, zasłany, i tam pryhatujecie nam.
16 I pajšli wučni jahony, i pryjšli ŭ horad, i znajšli tak jak im skazaŭ, i pryhatowili Paschu.
17 Kali-ž nastaŭ wiečar, pryjšoŭ z dwanaccaćma.
18 I kali jany siadzieli i jeli, skazaŭ Jezus: Sapraŭdy kažu wam, što adzin z was, katory jeść sa mnoju, wydaść mianie.
19 Jany-ž pačali smucicca i kazać jamu paasobku: Ci heta ja?
20 Jon skazaŭ im: Adzin z dwanaccacioch, što majecie sa mnoju ruku ŭ misie.
21 I Syn čaławiečy, praŭda, idzie, jak ab im napisana, ale hora tamu čaławieku, praz katoraha Syn čaławiečy budzie wydany. Lepš jamu było-b, kab nie naradziŭsia heny čaławiek.
22 I kali jany jeli, uziaŭ Jezus chleb, i bahasławiačy łamaŭ, i daŭ im, i skazaŭ: Biarecie, hetaje jość cieła majo.
23 I ŭziaŭšy kielich, učyniŭšy padziaku, daŭ im, i pili z jaho ŭsie.
24 I skazaŭ im: Hetaja jość kroŭ maja nowaha zakonu, katoraja za mnohich budzie pralita.
25 Sapraŭdy kažu wam što ŭžo nia budu pić z hetaha winahradnaha płodu, až da taho dnia, kali budu jaho pić nowy ŭ karaleŭstwie Božym.
Jezus u sadzie Aliŭnym
26 I adprawiŭšy himn, wyjšli na haru Aliŭnuju.
26 I adprawiŭšy himn, wyjšli na haru Aliŭnuju.
27 I skazaŭ im Jezus: Usie wy zhoršyciesia z mianie ŭ hetu noč, bo jość napisana: "Uderu pastyra i razsiejucca awiečki".
28 Ale potym, jak uwaskresnu, pajdu pierad wami ŭ Halileju.
29 A Piotr skazaŭ jamu: I kali-b usie zhoršylisia z ciabie, ale nia ja.
30 I skazaŭ jamu Jezus: Sapraŭdy kažu tabie, što ty siahońnia, u hetuju noč, pierš čym piewień dwa razy padaść hołas, try razy adračeśsia ad mianie.
31 Ale jon jašče bolej hawaryŭ: I kali-b mnie treba było razam umierci z taboju, ja nie adrakusia ad ciabie. Hetaksama-ž kazali i ŭsie.
32 I pryjšli da sialiby, jakoj imia Hetsemani. I skazaŭ swaim wučniam: Siadziecie tut, pakul ja pamalusia.
33 I ŭziaŭ z saboju Piatra, i Jakuba, i Jana, i pačaŭ bajacca i tužyć.
34 I skazaŭ im: Sumnaja duša maja až da śmierci; astańciesia tut i čujcie.
35 I adyjšoŭšy trochi, upaŭ na ziamlu i maliŭsia, kab, kali mahčyma, adyjšła ad jaho časina.
36 I kazaŭ: Abba, Ojča! Usio dla ciabie mahčymaje, adniasi ad mianie hetuju karu. Ale nia što ja chaču, ale što ty.
37 I pryjšoŭ i znajšoŭ ich splučych. I skazaŭ Piatru: Symonie, ty śpiš? Ty nia moh čuć adnej hadziny?
38 Čujcie i maleciesia, kab nia ŭpaści ŭ pakusu. Duch-to achwočy, ale cieła niadužaje.
39 I iznoŭ adyjšoŭšy maliŭsia, kažučy tyja samyja słowy.
40 I wiarnuŭšysia, znajšoŭ ich iznoŭ splučych, bo wočy ich byli abciažeŭšy, i nia wiedali, što jamu adkazać.
41 I pryjšoŭ treci raz i skazaŭ im: Śpiecie ŭžo i adpačywajecie. Hodzi. Pryjšła hadzina, woś Syn čaławiečy budzie wydany ŭ ruki hrešnikaŭ.
42 Ustańcie, pojdziem! Woś toj, katory mianie wydaść, blizka jość.
43 I kali jon jašče hawaryŭ, pryjšoŭ Judaš Iskaryjot, adzin z dwanaccacioch, i z im wialikaja hramada z miačami i kijami, ad archiświataraŭ i knižnikaŭ i staršych.
44 Daŭ-ža byŭ zdradnik jahony im znak, kažučy: Kaho ja pacałuju, heta jon, biarecie jaho i wiadziecie aściarožna.
45 I kali pryjšoŭ, zaraz prystupiŭšy da jaho, skazaŭ: Budź prywitany, Wučyciel! I pacaławaŭ jaho.
46 jany-ž nałažyli na jaho ruki i ŭziali jaho.
47 Adzin-ža, niechta z tych, što tam stajali, wyniaŭšy mieč, udaryŭ słuhu archiświatarawaha i adsiek jamu wucha.
48 I adkazwajučy Jezus skazaŭ jamu: Tak jak na razbojnika wyjšli wy z miačami i kijami zławić mianie?
49 Štodnia byŭ ja ŭ was u światyni wučačy, i wy nia ŭziali mianie. Ale kab spoŭnilisia Pisańni.
50 Tady wučni jahony, pakinuŭšy jaho, usie paŭciekali.
51 Niejki-ž dziaciuk išoŭ za im, nakinuŭšy paściłku na hołaje cieła i ŭziali jaho,
52 ale jon, pakinuŭšy paściłku, hoły ŭciok ad ich.
Jezus prad Sanhedrynam. Adračeńnie Piatra
53 I prywiali Jezusa da archiświatara, i zyjšlisia ŭsie światary i knižniki i staršyja.
53 I prywiali Jezusa da archiświatara, i zyjšlisia ŭsie światary i knižniki i staršyja.
54 Piotr-ža zdaloku išoŭ za im až u siaredzinu ŭ dwor archiświatara, i siadzieŭ z słuhami kala ahniu i hreŭsia.
55 A archiświatary i ŭsia Rada šukali prciŭ Jezusa paświedčańnia, kab jaho wydać na śmierć, i nie znachodzili.
56 Bo mnohija kazali falšywaje paświedčańnie prociŭ jaho, ale nia byli zhodnyja paświedčańniami
57 A niekatoryja ŭstaŭšy, falšywa świedčyli prociŭ jaho, kažučy:
58 Što my čuli, jak jon kazaŭ: "Ja razwalu hetuju światyniu, zbudawanuju rukoju, i za try dni inšuju, niezbudawanuju rukoju, pastaŭlu".
59 I nia było zhodnaje ich paświedčańnie.
60 I ŭstaŭšy archiświatar pasiaredzinie, spytŭsia ŭ Jezusa, kažučy: Nie adkazwaješ ničoha na toje, što tabie hetyja zakidajuć?
61 Ale jon maŭčaŭ i ničoha nie adkazwaŭ. Iznoŭ archiświatar spytaŭsia ŭ jaho i skazaŭ jamu: Ci Ty jość Chrystus, Syn Boha bahasłaŭlenaha?
62 Jezus-ža skazaŭ jamu: Ja jość, i ŭbačycie Syna čaławiečaha, siadziačaha prawaruč mocy Božaj i prychodziačaha z wobłakami niabiesnymi.
63 A archiświatar, razrywajučy adzieńnie swajo, skazaŭ: Što-ž, nam jašče patrebny świedki?
64 Wy čuli bluźnierstwa; što wam zdajecca? Jany ŭsie asudzili, što jon padlehły śmierci.
65 I pačali niekatoryja plawać na jaho, i zakrywać twar jahony, i bić jaho kułakami, i kazać jamu: Praroč! A słuhi bili jaho pa ščokach.
66 I kali Piotr byŭ unizie na dware, pryjšła adna z słužak archiświatara,
67 i kali ŭbačyła, što Piotr hrejecca, hlanuŭšy na jaho, skazała: I ty byŭ z Jezusam Nazarenskim.
68 Ale jon adroksia, kažučy: I nia wiedaju, i nie razumieju, što ty haworyš. I wyjšaŭ won prad sieni, i zapiajaŭ piewień.
69 Iznoŭ-ža jak ubačyła jaho słužka, pačała kazać tym, što nawakoł stajali: Što hety jość z ich.
70 Ale jon druhi raz adroksia. I krychu potym tyja, što tam stajali, iznoŭ skazali Piatru: Sapraŭdy ty z ich, bo ty i Halilejec.
71 Ale jon pačaŭ klaścisia i prysiahać: Što nia znaju hetaha čaławieka, ab katorym wy haworycie.
72 I zaraz zapiajaŭ piewień druhi raz. I ŭspomniŭ Piotr słowa, jakoje skazaŭ jamu Jezus: Pierš čym piewień dwa razy zapiaje, ty try razy ad mianie adračeśsia. I pačaŭ płakać.
Каментары ці зноскі:
1 Hł. Mt. 26, 2 i nast.
2 Žydoŭskaja Rada pastanawiła zabić Jezusa pa Wialikadni, ale zdrada Judaša pryčyniłasia da źmieny hetaj pastanowy.
3 Heta była Maryja, siastra Marty i Łazara (hł. Jan 12, 3). Ab namaščeńni hł. Mt. 26, 7.
32 Kali pryjšli ŭ Hetsemani, mahčyma, što była hadzina 9 wiečaram.
36 "Abba" — słowa aramajskaje, značyć "Ojča".
51 Dziaciuk hety, pawodle mnohich piśmieńnikaŭ, heta byŭ Marak, jaki potym napisaŭ hetu ewaneliju. Mahčyma, što jon spaŭ u Hetsemani, jakoje naležała da jaho baćki i pačuŭšy šum, wyjšaŭ, kab pahladzieć, što stałasia.
54 Było heta ŭ pačatku krasawika, dyk nočy ŭ Palestynie hetym časam dawoli zimnyja i była patreba razłažyć ahoń.
59 Dziela niazhodnaści inšyja paświedčańni nia mieli praŭnaj siły i treba było zdabyć ad samoha abwinawačanaha pryznańnie ŭ winie, na jakim možna było-b abapiorci śmiarotny prysud.
64 Sanhedryn uwažaŭ za bluźnierstwa słowy Chrystusa, što jon jość Syn Božy i na padstawie hetych słoŭ asudziŭ Chrysta na śmierć, bo za bluźnierstwa Zakon Majsieja (Lew. 24, 15−16) zahadywaŭ karać śmierciaj.
65 Hł. Mt. 26, 67 i nastupn.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Marka, 14 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.