Jezus napaminaje faryzejaŭ
1 I zyjšlisia da jaho faryzei i niekatoryja z knižnikaŭ, što pryjšli z Jeruzalimu.
1 I zyjšlisia da jaho faryzei i niekatoryja z knižnikaŭ, što pryjšli z Jeruzalimu.
2 I kali ŭhledzieli, što niekatryja z jahonych wučniaŭ jadziać chleb zwyčajnymi, heta značyć, niamytymi rukami, zhanili.
3 Bo faryzei i ŭsie žydy, kali časta nie pamyjuć ruk, nie jadziać, trymajučysia ŭstanowy staršych.
4 I z rynku, kali nie pamyjucca, nie jadziać; i šmat čaho inšaha jość, što im pieradadziena, kab trymacca: abmywańnie kubkaŭ, i zbankoŭ, i miadzianaj pasudy, i łožkaŭ.
5 I pytalisia ŭ jaho faryzei i knižniki: Čamu wučni twaje nie pastupajuć pawodle ŭstanowy staršych, ale zwyčajnymi rukami jadziać chleb?
6 A jon, adkazwajučy, skazaŭ im: Dobra praročyŭ ab was, krywadušnych, Izaij (29, 13), jak napisana jość: "Hety narod pawažaje mianie wusnami, ale serca ich daloka ad mianie;
7 ale darma jany pakłaniajucca mnie, wučačy nawuk i prykazańniaŭ čaławiečych".
8 Bo wy, pakidajučy prykazańnie Božaje, trymajeciesia ŭstanowy čaławiečaj, abmywańnia zbankoŭ i kubkaŭ, i robicie šmat čaho inšaha, padobnaha da hetaha.
9 I kazaŭ im: Dobra wy kasujecie prykazańnie Božaje, kab zachawać wašuju ŭstanowu!
10 Bo Majsiej skazaŭ: "Pawažaj baćku twajho i matku twaju" i "Chto-b naruhaŭsia baćku abo matcy, niachaj śmierciaj pamre".
11 A wy kažacie: Kali-b čaławiek skazaŭ baćku abo matcy: "Korban (heta značyć achwiara) jość toje, što tabie ad mianie naležycca" —
12 i ŭžo nie dapuskajecie tamu što-kolečy rabić dla swajho baćki abo matki,
13 kasujučy słowa Božaje praz wašuju ŭstanowu, jakuju wy ŭstanawili. I šmat padobnaha da hetaha wy robicie.
14 I paklikaŭšy iznoŭ hramadu, kazaŭ im: Pasłuchajcie mianie ŭsie i zrazumiejcie.
15 Niama ničoha zwonku čaławieka, što-b uwachodziačy ŭ jaho, mahło jaho zrabić niačystym; ale toje, što z čaławieka wychodzić, heta jość, što robić čaławieka niačystym.
16 Kali chto maje wušy, kab słuchać, niachaj słuchaje.
17 I kali ad hramady ŭwajšoŭ u dom, pytalisia ŭ jaho wučni jahony ab prypowieści.
18 I skazaŭ im: Tak i wy niearzumnyja? Ci-ž nie razumiejecie, što ŭsio ŭwachodziačaje ŭ čaławieka zwonku, nia moža jaho zrabić niačystym?
19 Bo nie ŭwachodzić u jahonaje serca, ale idzie ŭ žywot i wychodzić won, ačyščajučy ŭsiakuju ježu.
20 I kazaŭ, što toje, što z čaławieka wychodzić, toje robić čaławieka niačystym.
21 Bo z nutra, z čaławiečaha sercy wychodziać błahija dumki, čužałostwy, raspusta, zabojstwy,
22 zładziejstwy, prahawitaści, złości, zdrada, biazstydnaści, złoje oka, bluźnierstwa, hordaść, durnota.
23 Usio hetaje błahoje z nutra wychodzić i robić čaławieka niačystym.
Jezus i kanaanskaja žančyna
24 I ŭstaŭšy, pajšoŭ adtul u hranicy Tyru i Sydonu. I ŭwajšoŭšy ŭ dom, chacieŭ, kab nichto nia wiedaŭ, dy nia moh utaicca.
24 I ŭstaŭšy, pajšoŭ adtul u hranicy Tyru i Sydonu. I ŭwajšoŭšy ŭ dom, chacieŭ, kab nichto nia wiedaŭ, dy nia moh utaicca.
25 Bo zaraz-ža žančyna, jakoje dačka mieła niačystaha ducha, jak tolki pačuła ab im, pryjšła i ŭpała da jahonych noh,
26 bo była jana žančyna pahanskaja, radam Syrafenikijanka, i prasiła jaho, kab wyhnaŭ djabła z dački jaje.
27 Jon skazaŭ jej: Daj pierš najeścisia dzieciam, bo nia dobra brać chleb dziaciej i kidać sabakam.
28 A jana adkazała i skazała jamu: Tak, Panie, ale-ž i ščaniaty jaduć pad stałom kroški ad dziaciej.
29 I skazaŭ jej: Dziela hetych słoŭ idzi, wyjšaŭ djabał z twajej dački.
30 I kali jana pryjšła ŭ swoj dom, znajšła dziaŭčynu lažačuju na łožku i što djabał wyjšaŭ.
Azdaraŭleńnie hłuchaniamoha
31 I wyjšaŭšy iznoŭ z hranic Tyru, pryjšoŭ praz Sydon da Halilejskaha mora pasiarod hranicaŭ Dekapolskich.
31 I wyjšaŭšy iznoŭ z hranic Tyru, pryjšoŭ praz Sydon da Halilejskaha mora pasiarod hranicaŭ Dekapolskich.
32 I prywiali da jaho hłuchoha i niamoha, i prasili jaho, kab uzłažyŭ na jaho ruku.
33 I ŭziaŭšy jaho na bok ad hramady, uzłažyŭ palcy swaje ŭ jahonyja wusny i, plunuŭšy, dakranuŭsia da jazyka jaho,
34 i ŭzhlanuŭšy ŭ nieba, uzdychnuŭ i skazaŭ jamu: Effeta, što značyć: adčynisia.
35 I zaraz-ža adčynilisia wušy jahony, i raźwiazałasia wiaź jazyka jahonaha i hawaryŭ dobra.
36 I zahadaŭ im, kab nikomu nie kazali. Ale čym bolej jon im zahadywaŭ, tym bolej sławili
37 i tym bolej dziwilisia, kažučy: Dobra ŭsio zrabiŭ: i hłuchichi zrabiŭ, što čujuć, i niamych, što haworać.
Каментары ці зноскі:
2 Hł. Mt. 15, 2. Žydy pierad jadoju rabili rytualnaje abmywańnie, čaho nie rabili wučni Chrystowy.
4 "Wiarnuŭšysia z rynku", žydy biez rytualnaha abmyćcia nia jeli.
9 "Dobra kasujecie" tut u značeńni "dobra abminajecie", "dobra znosicie". Hł. Mt. 15, 3.
22 "Złoje woka" tut aznačaje zawidnaść; "nierazumnaść" aznačaje biazbožnuju durnatu, jakoju aznačali ŭ St. Zakonie ludziej sapsutych, jakija žywuć biaz Boha ŭ sercy.
24 Chrystus pajšoŭ tudy nia dziela abwiaščańnia słowa Božaha i zatym nie chacieŭ wyjaŭlacca, ale sława ab im užo pryjšła i tudy.
27 Jezus nie adkidaje całkom jaje prośby, ale tolki adznačaje, što treba dać najeścisia śpiarša dzieciam h. zn. žydom, a potym užo pahanam. Hł. Mt. 15, 24−26.
33 Uziaŭ jaho na bok ad hramady musić dziela taho, kab nia było lišniaha rozhałasu. Tak Jezus rabiŭ i ŭ inšych wypadkach. (Hł. Mk. 5, 27; 8, 23).
34 Hetyja znaki mieli prabudzić i pawialičyć wieru ŭ taho čaławieka. I ciapier pry chroście światar wyhawarwaje hetyja słowy Chrystusa "Effeta".
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Marka, 7 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.