1 І былі сабраўшыся да Яго хварысэі і нікаторыя з кніжнікаў, што прыйшлі зь Ярузаліму.
2 І ўбачыўшы нікаторых з вучняў Ягоных, што елі хлеб нячыстымі гэта значыць няўмытымі рукамі, асуджалі (іх).
3 Бо хварысэі і ўсе жыды, трымаючыся наказу старэйшых, ня ядуць пакуль ня ўмыюць старанна ру́кі.
4 І (прыйшоўшы) з торгу, пакуль ня абмыюцца, ня ядуць. Ёсьць і (яшчэ) многае іншае, чаго яны пастанавілі трымацца: абмыцьцё чараў і кубкаў і катлоў і ўслонаў.
5 Потым пытаюцца ў Яго хварысэі і кніжнікі: чаму вучні Твае ня жывуць згодна наказаў старэйшых, але няўмытымі рукамі ядуць хлеб?
6 Ён жа, адказаўшы, сказаў ім: добра прарочыў пра вас крывадушнікаў Гісая, як напісана: народ гэты шануе Мяне вуснамі, сэрца ж іхнае знаходзіцца далёка ад Мяне;
7 але марна пакланяюцца Мне, навучаючы навукам, прыказаньням чалавечым (Гісая 29:13).
8 Бо пакінуўшы прыказаньне Бога трымаецеся загадаў чалавечых: абмываньня кубкаў і чараў і многага другога падобнага таму трымаецеся.
9 І казаў ім: ці добра што вы адкідаеце прыказаньне Бога, каб трымацца вашых наказаў?
10 Бо Масей сказаў: шануй бацьку твайго і матку тваю: і хто зьняважа́е бацьку ці матку няхай памрэ сьмерцяй.
11 А вы гаворыце: калі чалавек скажа бацьку ці матцы: корван, — што азначае: «дар (Богу) — чым бы ты ад мяне карыстаўся»,
12 і ўжо дазваляеце яму нічога ня рабіць бацьку свайму ці матцы сваёй,
13 абяссільваючы Слова Бога наказам вашым, які вы пастанавілі; і робіце шмат падо́бнага да гэтага.
14 І паклікаўшы ўвесь народ, казаў ім: слухайце Мяне ўсе і разумейце:
15 няма нічога, што ўваходзіць у чалавека звонку, што можа яго апаганіць; але тое, што выходзіць зь яго, гэна апаганьвае чалавека.
16 Калі хто мае вушы чуць, хай слухае!
17 І калі Ён увайшоў у дом ад народу, вучні Ягоныя пыта́ліся ў Яго пра прыповесьць.
18 І кажа ім: настолькі і вы няцямныя? няўжо ж ня разумееце, што нішто, што ўваходзіць у чалавека звонку, ня можа яго апаганіць?
19 Бо ня ў сэрца ягонае ўваходзіць, але ў страўнік, і выходзіць вонкі, ачышчаючы ўсякую ежу.
20 І казаў: што выхо́дзіць з чалавека, тое апаганьвае чалавека.
21 Бо з нутра, з сэрца чалавечага выходзяць благія думкі, пералюбы, блудадзействы, забойствы,
22 крадзяжы, прагавíтасьць, злосьць, ашу́ка, бессарамяжнасьць, ліхое вока, блюзьне́рства, пыха, няразумнасьць.
23 Усё гэтае ліха з нутра выходзіць і апаганьвае чалавека.
24 І выправіўшыся адтуль, прыйшоў у межы Тыра і Сідона. І ўвайшоўшы ў дом, ня хацеў, каб хто-небудзь даведаўся, але ня здолеў утаіцца.
25 Бо жанчына, дачка якой мела ў сабе нячыстага духа, пачуўшы пра Яго, прыйшоўшы ўпала да Ног Ягоных;
26 а была тая жанчына пага́нка, родам сірафінікіянка; і прасіла Яго, каб выгнаў дэмана зь ейнай дачкі.
27 Але Ісус сказаў ёй: дай перш насыціцца дзе́цям, бо нядобра ўзяць хлеб у дзяцей і кінуць сабакам.
28 А яна адказала Яму і кажа: так, Госпадзе! але і сабакі пад сталом ядуць крошкі ад дзяцей.
29 І сказаў ёй: дзеля гэтага слова, ідзі; дэман выйшаў з тваёй дачкі.
30 І прыйшоўшы ў свой дом (яна) знайшла, што дэман выйшаў, і дачка ляжыць на ложку.
31 І ізноў выйшаўшы зь зямель Тыра і Сідона прыйшоў да мора Галілеі пасярод земляў Дзесяціместа.
32 І прыводзяць да Яго глухога гугнявага і просяць Яго, каб усклаў на яго Руку́.
33 І адвёўшы яго ўбок асобна ад натоўпу, уклаў Пальцы Свае ў вушы яму і, плюнуўшы, дакрануўся языка ягонага.
34 І глянуўшы ўверх да неба ўздыхнуў і кажа яму: Эўпата, што значыць: расчыніся!
35 І адразу быў расчынены слых яго́ны, і разьвязаны путы языка ягонага, і пачаў добра гаварыць.
36 І загадаў ім ніко́му ня расказваць. Але ко́лькі Ён ім ні забараняў, яны яшчэ больш разгалошвалі.
37 І вельмі моцна зьдзіўляліся, кажучы: усё добра зрабіў: і глухіх робіць чуячымі, і нямых — гаворачымі.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Паводля Марка Сьвятое Эвангельле, 7 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу аўтара.
© 2020