Да Піліпянаў 1 разьдзел

Пасланьне да Піліпянаў
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад П. Татарыновіча

 
 

Павал і Цімафей, рабы Ісуса Хрыста, усім сьвятым у Хрысьце Ісусе, што жывуць у Піліпах, зь япіскапамі і дыяканамі:
 
Павал і Тыматэй, слугі Езуса Хрыстуса, усім сьвятым у Хрыстусе Езусе, што прабываюць у Філіппах, зь біскупамі й дыяканамі:

мілата вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
 
ласка вам і супакой ад Бога Айца нашага і Усеспадара Езуса Хрыстуса.

Дзякую Богу майму кожны раз, як згадваю вас,
 
Дзякую Богу майму пры ўсякім успаміне аб вас,

заўсёды ў кожнай малітве маёй за ўсіх вас з радасьцю молячыся,
 
заўсёды ў кажнай маей маліцьве за ўсіх вас молячыся з радасьцяй

за ваш удзел у зьвеставаньні зь першага дня аж да сёньня,
 
за вашае судзейніцтва ў Эванэліі ад першага дня аж дагэтуль,

упэўнены, што той, хто пачаў у вас добрую дзею, будзе завяршаць яе да дня Ісуса Хрыста,
 
маючы пэўнасьць, што той, хто пачаў у вас добрае дзела, будзе даконваць яго аж па дзень Хрыстуса Езуса.

як і трэба мне думаць пра ўсіх вас, бо я маю вас у сэрцы ў кайданах маіх, і ў абароне і ў сьцьверджаньні зьвеставаньня, вас усіх, як супольнікаў маіх у мілаце.
 
Яно й справядліва думаць гэта мне аб усіх вас, маю бо ў сэрцы вас і ў путах маіх, і ў абароне ды ўгрунтоўванні Эванэліі, як супольнікаў мае радасьці.

Бог — сьведка, што я люблю ўсіх вас любоўю Ісуса Хрыста;
 
Бог бо мне сьветка, як я тужу па ўсіх вас сэрцам Хрыстуса Езуса;

і малюся за тое, каб любоў ваша яшчэ больш узрастала ў спазнаньні і ўсякім досьведзе,
 
і малюся пра тое, каб любасьць вашая болей ды болей узрастала ў пазнанні ды ўсякім досьвідзі,

каб, спазнаючы лепшае, вы былі чыстыя і неспатыкнёныя ў дзень Хрыста,
 
каб умелі разузнаваць важнейшае ды былі шчырымі й беззаганнымі на дзень Хрыстуса,

поўныя пладоў праведнасьці празь Ісуса Хрыста, на славу і хвалу Божую.
 
поўнаправеднымі праз Езуса Хрыстуса на чэсьць і хвалу Божую.

Жадаю, браты, каб вы ведалі, што акалічнасьці мае паслужылі на большы посьпех зьвеставаньня,
 
Жадаю, браты, каб вы ведалі, што ўсё здарыўшаеся са мною, выйшла больш на карысьць Эванэліі;

так што кайданы мае за Хрыста зрабіліся вядомыя ўсёй праторыі і ўсім астатнім,
 
вестка бо, што я ў кайданох за Хрыстуса сталася ведамай усёй прэторыі ды й усім іншым,

і большая частка братоў у Госпадзе, пасьмялеўшы праз кайданы мае, пачалі з большаю адвагаю, бязбоязна прапаведаваць слова Божае.
 
так што многія з братоў у Хрыстусе, асьмеленыя маімі кайданамі, яшчэ з большаю адвагаю й бязбожнасьцю весьцяць слова Божае.

Некаторыя, праўда, з зайздрасьці альбо зь перакорлівасьці, а іншыя з добрай прыхільнасьці прапаведуюць Хрыста:
 
Некаторыя, штопраўда, праз зайдрасьць і спрачальнасьць, а іншыя дык з добрай воляй абвяшчаюць Хрыстуса;

адны зь перакорлівасьці прапаведуюць Хрыста ня чыста, думаючы пабольшыць цяжар кайданоў маіх;
 
адны — з любасьці, ведаючы, што я пастаўлены тут дзеля абароны Эванэліі;

а другія — зь любові, ведаючы, што я пастаўлены бараніць зьвеставаньне.
 
а другія няшчыра, дзеля супору абвяшчаюць Хрыстуса, думаючы гэтым абцяжыць мае кайданы.

Але што да таго? Як бы ні прапаведавалі Хрыста, ці дзеля блізіру, а ці шчыра, я і таму радуюся і буду радавацца,
 
Дык штож з таго? Так, ці гэтак: дзеля вока, ці шчыра, то Хрыстус абвяшчаецца, і я з таго цешуся ды буду цешыцца;

бо ведаю, што гэта паслужыць мне на збавеньне дзякуючы вашай малітве і садзеяньню Духа Ісуса Хрыста,
 
бо ведаю, што гэта выйдзе мне на збаўленне пры вашай маліцьве й дапамозе Духа Езуса Хрыстуса,

пры пэўнасьці і надзеі маёй, што я ні ў чым пасаромлены ня буду, а пры поўнай адвазе, і сёньня, як і заўсёды, праславіцца Хрыстос у целе маім, хай тое жыцьцём, хай сьмерцю.
 
згодна з чаканнем маім і надзеяй, што ні ў чым ня буду асаромлены, а як заўсёды, так і цяпер з усёй пэўнасьцю Хрыстус будзе ўзьвялічаны ў целе маім, ці-то жыцьцём, ці сьмерцю.

Бо для мяне жыцьцё — Хрыстос, і сьмерць — набытак.
 
Мне бо жыць — гэта Хрыстус, а ўміраць — гэта здабытак.

А калі жыцьцё ў плоці дае плод маёй дзеі, дык ня ведаю, што выбраць.
 
Калі аднак жыцьцё ў целе дае плод у маім дзеле (апастольства), дык ня ведаю, што й выбраць.

Вабіць мяне і тое і другое: хочацца і разьвязацца і быць з Хрыстом, бо гэта непараўнальна лепей;
 
Цягне тое і другое: хацеласяб разьвязацца і быць з Хрыстусам, бо гэта шмат лепшае;

а заставацца ў плоці больш патрэбна вам:
 
але дзеля вас мне патрабней заставацца ў целе.

і я пэўна ведаю, што застануся і буду з усімі вамі дзеля вашага посьпеху і радасьці ў веры,
 
І ведаю пэўна, што застануся й прабываціму з усімі вамі для досьпеву вашага і радасьці ў веры,

каб хвала ваша ў Хрысьце Ісусе памножылася празь мяне, пры маім другім да вас прыходзе.
 
каб празь мяне збольшылася хвала вашая ў Езусе Хрыстусе, як прыйду да вас паўторна.

Толькі жывеце годнасна зьвеставаньня Хрыстовага, каб мне, калі я прыйду і пабачу вас, альбо калі ня прыйду, чуць пра вас, што стаіце вы ў адным духу, змагаючыся аднадушна за веру Дабравесьця.
 
Тоьлкі паводзьцеся ў спосаб годны Эванэліі Хрыстусавай, каб мне — ці прыду і ўбачу вас, ці ня прыду — мець чуткі аб вас што вы стаіце у вадным духу, змагаючыся аднадушна за эванэлічную веру,

і не баіцеся ні ў чым праціўнікаў; гэта ім ёсьць знак пагібелі, а вам — выратаваньня. І гэта ад Бога;
 
ні ў чым не баючыся вашых праціўнікаў, гэта для іх знак занубы, а для вас — збаўлення, і-то ад Бога;

бо вам дадзена дзеля Хрыста ня толькі вераваць у Яго, але і пакутаваць за Яго.
 
бо-ж вам дадзена ласка Хрыстуса ня толькі верыць у Яго, але і цярпець за Яго,

Такім самым подзьвігам, які вы бачылі ўва мне і сёньня чуеце пра мяне.
 
вядучы туюж барацьбу, якую бачыце ў ва мне й чуеце аба мне.