1 А на трэці дзень было вясельле ў Кане Галілейскай, і была там матка Езуса.
2 Быў-жа запрошаны Езус і вучні ягоны на вясельле.
3 Калі-ж не хваціла віна, сказала матка Езуса да яго: Віна ня маюць.
4 І сказаў ей Езус: Што мне і табе жанчына? Яшчэ ня прыйшла мая часіна.
5 Сказала матка ягона слугам: Што-толькі вам скажа, рабеце.
6 А было там шэсьць каменных стаўбуноў, пастаўленых дзеля жыдоўскага ачышчэньня, зьмяшчаючых кожны па два або тры вядры.
7 Сказаў ім Езус: Напоўніце стаўбуны вадою. І напоўнілі іх аж да верху.
8 І сказаў ім Езус: Чарпайце цяпер і занясеце маршалку. І занясьлі.
9 А як пакаштаваў маршалак вады, што сталася віном, і ня ведаў, адкуль яно, а слугі, якія чарпалі ваду, ведалі, паклікаў маршалак маладога
10 і сказаў яму: Кожны чалавек перш ставіць добрае віно, а калі нап’юцца, тады горшае, а ты добрае віно захаваў аж дагэтуль!
11 Гэты пачатак цудаў зрабіў Езус у Кане Галілейскай і аб’явіў сваю славу; і ўверылі ў яго вучні ягоны.
12 Пасьля гэтага прыйшоў у Капарнаум, ён і матка ягона, і браты яго, і вучні яго, і там аставаліся нямнога дзён.
13 І была блізка жыдоўская Пасха, і ўвайшоў Езус у Ерузалім.
14 І знайшоў у сьвятыні прадаючых валы і авечкі і галубы, і сядзячых мяняльнікаў.
15 І зрабіўшы як-бы біч з вяровак, выгнаў з сьвятыні ўсіх, так-жа авец і валоў, а грошы мяняльнікаў разсыпаў і абярнуў сталы.
16 А тым, што прадавалі галубы, сказаў: Вынясьце гэтае адсюль, і не рабеце дому Айца майго домам гандлярства.
17 І ўспомнілі вучні ягоны, што ёсьць напісана: «Рупнасьць аб дом твой зьела мяне» (Пс. 68:2).
18 Дык адказалі жыды і сказалі яму: Які знак пакажаш нам, што гэтае робіш?
19 Адказаў Езус і сказаў ім: Развалеце гэту сьвятыню, і я ў тры дні пастаўлю яе.
20 А жыды сказалі: Сорак шэсьць гадоў будавалі гэту сьвятыню, і ты ў тры дні яе паставіш?
21 А ён гаварыў аб сьвятыні цела свайго.
22 Дык калі ўстаў з умерлых, успомнілі вучні ягоны, што ён гэтае гаварыў, і паверылі Пісаньню і мове, якую сказаў Езус.
23 калі-ж ён быў у Ерузаліме на Пасху, на сьвяточны дзень, многія ўверылі ў імя яго, бачачы знакі яго, якія чыніў.
24 Сам-жа Езус не давяраў ім самога сябе, затым што ён знаў усіх,
25 і што ня трэба было яму, каб хто даваў пасьведчаньне аб чалавеку, бо ён ведаў, што было ў чалавеку.
Каментары ці зноскі:
1 «На трэці дзень» пасьля прыходу Езуса ў Галілею. Гэта Кана завецца Галілейскай, бо была яшчэ другая Кана блізка гораду Тыру. Ад Назарэту да Каны Галілейскай — каля 6 клм.
4 Зварот «што мне і табе жанчына» меў у жыдоўскай мове рознае значаньне, залежна ад тону і абставін. Магло значыць: «Гэта цябе і мяне не абходзіць», а магло так-жа значыць: «Гэта мне пакінь». Відаць, што тут мела гэтае другое значэньне, бо Хрыстус далей як-бы пытаецца, ці-ж яшчэ не надыйшла яго часіна, каб чыніць цуды? Відаць, што гэтак і Марыя зразумела тыя словы і загадала слугам рабіць тое, што Езус скажа.
6 Стаўбуны — гэта высячаныя з каменя пасудзіны, у якіх стаяла вада дзеля жыдоўскіх рытуальных (абрадавых) абмываньняў. А як абмываньні рук рабілі перад ядою і пасьля яды, дык стаўбуны былі ўжо парожнія.
8 Маршалак — нешта падобнае, як у нас сват, які дбае, каб на вясельлі ўсё было ў парадку.
12 Аб братох Езуса гл. Мт. 12:46.
14 Гл. Мт. 21:12 і наст.
19 На той знак, што мае права выганяць гандляроў з сьвятыні, Езус абяцае жыдом адбудаваць сьвятыню свайго цела, г. зн. ускрэснуць.
24 Езус не давяраў жыдом, бо чытаў у іх сэрцах таёмныя думкі.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Яна, 2 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
