1 На пачатку было Слова, і Слова было ў Бога, і Богам было Слова.
2 Яно было напачатку ў Бога.
3 Усё праз яго сталася, і без яго ня сталася нічога, што сталася.
4 У ім было жыцьцё, а жыцьцё было сьвятлом людзей;
5 а сьвятло ў цемры сьвеціць, і цемра яго не агарнула.
6 Быў пасланы Богам чалавек, катораму імя было Ян.
7 Ён прыйшоў на пасьведчаньне, каб даць пасьведчаньне аб сьвятле, каб усе верылі праз яго.
8 Ня быў ён сьвятлом, але каб пасьведчаньне даў аб сьвятле.
9 Было праўдзівае сьвятло, каторае асьвячае кожнага чалавека, прыходзячага на гэты сьвет.
10 На сьвеце быў і сьвет праз яго стаўся, але сьвет яго не пазнаў.
11 Прыйшоў да ўласнасьці, а свае яго не прынялі.
12 А каторыя-толькі прынялі яго, даў ім моц стацца сынамі Божымі, тым, што вераць у імя яго,
13 каторыя ня з крыві, ані з волі цела, ані з волі мужа, але з Бога нарадзіліся.
14 І Слова сталася целам і пабывала паміж намі — і мы бачылі славу ягону, славу як адзінароднага ад Айца — поўнае ласкі і праўды.
15 Ян дае пасьведчаньне аб ім і заклікае, кажучы: Гэта той быў, аб каторым я казаў: «Каторы па мне мае прыйсьці, ён перада мню стаўся, бо перш за мяне быў».
16 І з поўнаты яго мы ўсе ўзялі, і ласку за ласкай.
17 Бо закон быў дадзены праз Майсея, а ласка і праўда сталіся праз Езуса Хрыста.
18 Бога ніхто ніколі ня бачыў; адзінародны Сын, каторы ёсьць у ўлоньні Айца, ён сам расказаў.
19 А гэта ёсьць пасьведчаньне Яна, калі жыды з Ерузаліму паслалі да яго сьвятароў і левітаў, каб спытаць у яго: Хто ты ёсьць?
20 І заявіў, і не адрокся; і заявіў: Што я ня ёсьць Хрыстус.
21 І спыталіся ў яго: Дык што-ж? Ты ёсьць Гальяш? І сказаў: Я ня ёсьць. Ты ёсьць прарок? І адказаў: Не.
22 Дык сказалі яму, каб нам даць адказ тым, каторыя нас паслалі? Што кажаш аб сабе самым?
23 Ён сказаў: Я голас клічучага ў пустыні: «Прастуйце дарогі Пана», як сказаў Ізаій прарок (Із. 40:3).
24 А тыя, што былі пасланы, былі з фарызэяў.
25 І пыталіся ў яго і казалі яму: Дык нашто ты хрысьціш, калі ты ня ёсьць Хрыстус, ані Гальяш, ані прарок?
26 Адказаў ім Ян, кажучы: Я хрышчу вадою, але пасярод вас стаў, каго вы ня знаеце.
27 Гэта той, каторы па мне мае прыйсьці, каторы перада мною стаўся, каторага я ня варт, каб разьвязаць рамень абутку ягонага.
28 Гэта дзеялася ў Бэтаніі за Ярданам, дзе Ян хрысьціў.
29 На другі дзень Ян убачыў Езуса, ідучага да яго і сказаў: Вось Баранак Божы, вось, каторы зносіць грэх сьвету.
30 Гэта той, аб каторым я казаў: За мною ідзе муж, каторы перада мною стаўся, бо перш за мяне быў.
31 І я ня знаю яго, але каб ён аб’явіўся ў Ізраілю, дзеля гэтага я прыйшоў, хрысьцячы вадою.
32 І даў пасьведчаньне Ян, кажучы: Што відаў Духа, каторы зыходзіў як галуб з неба і астаўся на ім.
33 І я ня знаў яго; але каторы паслаў мяне хрысьціць вадою, той сказаў мне: «На каго ўбачыш, што зыходзіць Дух і на ім астаецца, гэта той, каторы хрысьціць Духам сьвятым».
34 І я відзеў і даў пасьведчаньне, што ён ёсьць Сын Божы.
35 На другі дзень ізноў стаяў Ян і два з вучняў ягоных.
36 І ўгледзеўшы Езуса ідучага, сказаў: вось Баранак Божы.
37 І пачулі яго кажучага два вучні і пайшлі за Езусам.
38 Езус-жа, абярнуўшыся і ўвідзеўшы іх ідучых за сабою, сказаў ім: Чаго шукаеце? Яны сказалі яму: Раббі (што пераложанае значыць: Вучыцель), дзе жывеш?
39 Сказаў ім: ідзеце і паглядзеце. Пайшлі і паглядзелі, дзе жыў і асталіся ў яго той дзень; было-ж каля дзесятай гадзіны.
40 А быў Андрэй, брат Сымона Пятра, адзін з двух, якія чулі ад Яна і пайшлі за ім.
41 гэты знайшоў найперш брата свайго Сымона і сказаў яму: Мы знайшлі Мэсыяша (што пераложанае значыць: Хрыстус).
42 І прывёў яго да Езуса. А спаглянуўшы на яго, езкс сказаў: Ты ёсьць Сымон, сын Ёны; ты будзеш названы Кефа (што значыць Пётр).
43 Назаўтры хацеў выйсьці ў Галілею. І знайшоў Філіпа, і сказаў яму Езус: Ідзі за мною.
44 А быў Філіп з Бэтсайды, гораду Андрэя і Пятра.
45 Знайшоў Філіп Натанаэля і сказаў яму: Мы знайшлі Езуса, аб каторым напісаў Майсей у законе і прарокі, сына Язэпа з Назарэту.
46 І сказаў яму Натанаэль: Ці можа быць што добрае з Назарэту? Сказаў яму Філіп: Ідзі і паглядзі.
47 Убачыў Езус ідучага да сябе Натанаэля і сказаў аб ім: Вось сапраўды Ізраэліт, у каторым няма хітрасьці.
48 Сказаў яму Натанаэль: Адкуль мяне знаеш? Адказаў Езус і сказаў яму: Перш чым Філіп паклікаў цябе, калі ты быў пад фігаю, я бачыў цябе.
49 Адказаў яму Натанаэль і сказаў: Раббі, ты ёсьць Сын Божы, ты ёсьць кароль ізраільскі!
50 Адказаў Езус і сказаў яму: Ты верыш затым, што я табе сказаў: «Я бачыў цябе пад фігай» — большае за гэта ўбачыш.
51 І сказаў яму: Сапраўды, сапраўды кажу вам, убачыце неба адчыненае і анёлаў Божых усходзячых і зыходзячых на Сына чалавечага.
Каментары ці зноскі:
1 «На пачатку» г. зн. на пачатку ўсіх часаў, перад усім стварэньнем, інакш кажучы, «ў спрадвечнасьці», бо Слова Божае было ў Бога спрадвеку. «Слова» (па-грэцку Логос, па-лац. Вэрбум) азначае другую Асобу Найсьв. Тройцы, Сына Божага. Значыць, замест «слова» можна былоб сказаць: «На пачатку быў Сын Божы» і г. д. З гэтых і далейшых слоў відаць, што Сын Божы быў Богам, а не стварэньнем.
3 Хоць стварэньне сьвету было творам усіх Асобаў Божых, то асабліўшым спосабам прыпісваецца Слову Божаму.
4 Бог ня толькі стварыў усё праз Слова, але праз яго даў людзям жыцьцё духовае, надпрыроднае, вечнае, а праз веру асьвяціў іх сьвятлом надпрыродным.
5 «Цемра» азначае тут людзей злосных і грэшных, якія ня хочуць прыняць сьвятла Божага. Але гэтыя людзі ня могуць яго пагасіць («цемра яго не агарнула»).
6-7 Гутарка тут аб Яне Хрысьціцелю, каторы даў пасьведчаньне аб Хрыстусе.
9 «Праўдзівае сьвятло» гэта значыць Сын Божы, Слова. Гэтае сьвятло асьвячае кожнага чалавека праз ласку і навуку Божую.
11 «Да ўласнасьці» г. зн. да жыдоўскага народу, які ў сьв. Пісаньні часта завецца спадчынай Божай.
12 «Даў ім моц» г. зн. права, магчымасць стацца сынамі Божымі праз ласку і веру, а не праз паходжаньне ад Абрагама, як цьвярдзілі жыды.
13 Прынятым Сынам Божым чалавек стаецца (родзіцца) праз ласку ўсьвячаючую, а не праз чалавечае зьмяшаньне крыві і плоці.
14 «Слова сталася Целам» г. зн. адвечна існуючы Сын Божы ў часе прыняў навуку людзкую (якая ў сьв. Пісаньні завецца «целам»), стаўся чалавекам і жыў паміж людзей. Значыць, Хрыстус меў у сабе дзьве натуры: боскую і людзкую, якія былі злучаны ў аднэй Асобе Слова.
15 Гутарка тут аб Яне Хрысьціцелю, які сьведчыў, што Хрыстус, як Бог, існаваў раней за яго, бо ёсьць спрадвечны; аднак-жа як чалавек Хрыстус нарадзіўся па Яне і па Яне выступіў на публічнае навучаньне.
16 Хрыстус дае кожнаму чалавеку «ласку за ласкай» г. зн. цэлы чарод ласкаў і дараў; корміць яго сваей ласкай так, як вінаградны ўшчэп корміць сваім сокам галінкі.
17 Стары Закон ня меў сам з сябе ўсьвячаючай ласкі; такую ласку прынёс Хрыстус у Нов. Законе.
18 Ніводзін чалавек ня можа вачамі свайго цела аглядаць Бога, затым што Бог ёсьць істота духовая і не падпадае пад людзкі зрок.
«У ўлоньні Айца» гэта зн. што Сын Божы ёсьць у дасканальнай лучнасьці з Богам Айцом; дзеля гэтай лучнасьці ён нам выказаў тайніцы Божыя.
19 Жыды думалі, што Ян ёсьць Мэсыяшам, прадказаным прарокамі і дзеля гэтага паслалі да яго спытацца, хто ён?
21 Кніжнікі былі пракананы, што перад прыходам Хрыста зьявіцца Гальяш або нейкі прарок, затым і пытаюцца ў Яна, ці ён ня ёсьць Гальяш, або той прадказаны прарок. Сьв. Ян Хрысьц. ня кажа, што ён не прарок, а толькі кажа, што ён ня той прадказаны прарок.
25 Што ў часы Мэсыяша будзе хрост вадою на адпушчэньне грахоў, аб гэтым прадказвалі прарокі (Эз. 36:25; Захар 13:1).
26 Аб хросьце Яна гл. Мт. 3:6.
28 Бэтанія за Ярданам іншая ад Бэтаніі за Ерузалімам.
29 Сьв. Ян Хрысьц. паказаў Езуса народу ўжо пасьля хросту Езуса ў Ярдане і пасьля спакушаньня Езуса ад злога духа ў пустыні. Сьв. Ян называе яго Баранкам (баранчыкам) г. зн. ахвярай за грахі чалавецтва.
33 «Будзе хрысьціць Духам сьвятым» г. зн. моцай любові Божай, каторай крыніцай і давальнікам ёсьць Дух сьв. Гл. Мт. 3:11.
37 Гэты быў Андрэй і брат ягоны Ян, пазьнейшы эванэліст.
39 Дзесятая гадзіна — гэта наша чацьвертая па паўдні.
45 Філіп думаў, так як і іншыя людзі, што Езус ёсьць сынам Язэпа. Натанаэль (або інакш Баўтрамей) быў родам з Каны Галілейскай, блізка Назарэту.
48 У гэтых славах Езус выявіў Натанаэлю сваю боскую ўсёведу, бо прыпомніў яму нейкае таёмнае здарэньне, якое было ведамае толькі Натанаэлю і Богу.
51 Сынам чалавечым Хрыстус часта называў сябе, паказваючы гэтым, што ён ёсьць Мэсыяш, бо гэтак называў Мэсыяша прарок Даніла (Дан. 7:13-14).
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сьвятая Эванэлія Езуса Хрыста паводле Яна, 1 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
