2 да Карынцянаў 3 2-i ліст да Карынцянаў 3 разьдзел

¹ Ці пачнём зноў знаёміцца? Або ці будзем патрабаваць, як некаторыя, прадстаўнічых лістоў да вас або ад вас?

² Вы ёсць наш ліст, напісаны ў сэрцах нашых, які ведаюць і чытаюць усе людзі.

³ Вы паказваеце праз паслугу нашу, што вы — ліст Хрыстоў, напісаны не атрамантам, але Духам Бога жывога, не на каменных табліцах, але на цялесных табліцах сэрца.

⁴ Такую пэўнасць маем у Богу праз Хрыста.

⁵ Не таму, што мы самі маем здольнасць думаць нешта ад сябе, быццам з сябе, але гэта наша здольнасць ад Бога,

⁶ Які і ўчыніў нас здатнымі быць паслугачамі Новага Запавету, не літары, але Духа, бо літара забівае, а Дух ажыўляе.

⁷ Калі служэнне смерці, высечанае літарамі на каменні, было ў такой славе, што сыны Ізраэля не маглі глядзець на твар Майсея дзеля славы аблічча яго, якая прамінае,

⁸ дык ці не многа больш будзе слаўным служэнне Духа?

⁹ Бо калі служэнне асуджэння ёсць слава, дык тым болей багатым славаю будзе служэнне апраўдання.

¹⁰ Гэтак тое, што было слаўным часткова, не мае больш славы па прычыне славы, якая перавышае яе.

¹¹ Бо калі тое, што прамінае, мае славу, то тым больш слаўнае тое, што трывае.

¹² Дык вось, маючы такую надзею, мы дзейнічаем з вялікай адвагай,

¹³ а не як Майсей, што ўздзеў заслону на твар свой, каб сыны Ізраэля не глядзелі на заканчэнне таго, што прамінае.

¹⁴ Але розум іх прытупіўся, бо аж да цяперашняга дня, калі чытаюць Стары Запавет, гэтая заслона застаецца нязнятай, бо толькі ў Хрысце яна адсланяецца.

¹⁵ Дык па сённяшні дзень, калі чытаюць Майсея, заслона ляжыць на іх сэрцах.

¹⁶ А калі хто навяртаецца да Госпада, заслона ападае.

¹⁷ Госпад ёсць Дух, а дзе Дух Госпадаў, там свабода.

¹⁸ Мы ж усе з адкрытым тварам аглядаем славу Госпадаву, быццам у люстэрку, і перамяняемся ў Яго вобраз з яснасці ў яснасць, так, як ад Госпадава Духа.