2 да Карынцянаў 8 2-i ліст да Карынцянаў 8 разьдзел

¹ Паведамляем вам, браты, пра тую ласку Божую, што была дадзена цэрквам мацэдонскім,

² як у цяжкім выпрабаванні прыгнётам вялікая радасць іх і надзвычайная беднасць іх выявілася багаццем прастаты.

³ Яны, сведчу, па магчымасці, ды нават звыш магчамасці, былі добраахвотнымі,

⁴ вельмі прасілі нас прыняць дар і супольнасць служэння для святых.

⁵ І яны звыш нашага спадзявання ахвяравалі сябе саміх найперш Госпаду, а затым нам па волі Божай.

⁶ Дзеля таго мы прасілі Ціта, каб ён, як гэта ўжо пачаў, так і завяршыў гэтую ласку і ў вас.

⁷ І як вы ва ўсім былі багатымі, у веры, у слове, у ведах, ва ўсякай руплівасці, у любові сваёй да нас, каб і ў гэтай ласцы былі багатымі.

⁸ Кажу гэта не як загад, але выпрабоўваючы руплівасцю іншых прыроджаную дабрачыннасць вашай любові.

⁹ Бо вы ведаеце ласку Госпада нашага Ісуса Хрыста, Які, будучы багатым, дзеля вас стаўся бедным, каб Сваёю беднасцю вас узбагаціць.

¹⁰ І я даю параду ў гэтым. Бо гэта карысна для вас, якія не толькі рабіць, але і хацець перш пачалі ў мінулым годзе.

¹¹ Давядзіце цяпер гэтую справу да канца, каб, чаго ахвотна жадалі, выканалі паводле таго, што маеце.

¹² Бо калі ёсць ахвота, яна выяўляецца па тым, хто што мае, а не па тым, чаго хто не мае.

¹³ Бо не на тое, каб іншым была палёгка, а вам цяжар, але каб была роўнасць.

¹⁴ Хай цяпер ваша багацце пакрые іх нястачу, каб таксама іх багацце ў свой час дапоўніла вашу нястачу, каб так была роўнасць,

¹⁵ як напісана: «Хто сабраў многа, не меў лішняга, а хто мала — не меў нястачы».

¹⁶ Дзякуй Богу, які ў сэрцы Ціта абудзіў такую руплівасць пра вас,

¹⁷ бо не толькі прыняў маю просьбу, але, будучы вельмі дбалым, добраахвотна выбраўся да вас.

¹⁸ Разам з ім паслалі мы брата, што славіцца за абвяшчэнне Евангелля па ўсіх цэрквах,

¹⁹ і не толькі гэта, але ён цэрквамі прызначаны быць таварышам нашага падарожжа з гэтай ласкай, якою мы служым на славу Госпада і дбаласці вашай,

²⁰ высцерагаючыся, каб нас хто не дакараў дзеля такога мноства даручанага нашаму служэнню.

²¹ Бо мы дбаем аб добрым не толькі перад Госпадам, але і перад людзьмі.

²² І паслалі мы з імі брата нашага, дбайнасць якога шмат у чым выпрабавалі і які цяпер яшчэ больш дбайны дзеля вялікага спадзявання на вас.

²³ Што да Ціта, дык ён — мой таварыш і для вас памочнік; а браты нашы — пасланцы цэркваў, слава Хрыста.

²⁴ Дык пакажыце ім доказ вашай любові і нашай пахвальбы вамі перад абліччам цэркваў.