1 Спакусы. 3 Трэба дараваць брату раскаянаму. 10 Слугі самапаніжаныя. 11 Дзесяць пракажонных. 22 Калі настане Ўладарства Божае? 23 Лжахрысты. 26 Пра дзень аб'яўленьня Сына Чалавечага. 33 Душу выбавіць ці загубіуь. 37 Цела й арлы.
1 І сказаў Ён вучням Сваім: — немагчыма, каб ня прыйшлі спакусы, але гора таму, праз каго яны прыходзяць.
2 Лепш было-б яму, калі-б завешаны быў жарнавы камень на шыю ягоную і ўкінуты быў у мора, ніж ён меў-бы спакусіць аднаго з малых гэтых.
3 Аглядайцеся й на сябе; калі згрэшыць супроць цябе брат твой, вымаві яму, і калі пакаецца, даруй яму.
4 І хоць-бы сем раз на дзень правініўся прад табою, і сем раз на дзень зьвернуўся да цябе, кажучы — каюся, — даруй яму.
5 І сказалі Апосталы Госпаду: — прыспор нам веры.
6 Госпад-жа сказаў: — калі-б вы мелі веру хоць з гарчычнае зерне й сказалі смакоўніцы гэтай — вырвіся й перасадзіся ў мора, — то яна паслухала-б вас.
7 А хто з вас, маючы слугу — аратага ці пастуха, — калі ён вернецца з поля, скажа яму: — ідзі хутчэй сядай за стол?
8 А ці ня скажа яму: — прыгатуй мне вячэру й, падперазаўшыся, паслугуй мне, пакуль буду есьці й піць, а потым еж і пі сам.
9 І ці будзе ён дзякаваць слузе таму, які выканаў загаданае яму? ня думаю.
10 Гэтак і вы: калі споўніце ўсё сказанае вам, гаварэце: — мы слугі нязначныя, бо зрабілі тое, што павінны былі зрабіць.
11 Было-ж тое, калі йдучы да Ерусаліму Ён прайходзіў між Самарыяй і Галілеяй.
12 І калі ўвайходзіў у адну сялібу, спаткалі Яго дзесяць пракажоных, якія спыніліся здаля;
13 І моцным голасам усклінулі: — Ісусе, Вучыцелю, зьлітуйся над намі!
14 Ён-жа, убачыўшы іх, сказаў: — ідзеце пакажэцеся сьвятарам; і сталася, калі яны йшлі, сталі чыстымі.
15 Адзін-жа з іх, абачыўшы, што ацалены, вярнуўся, голасна славячы Бога.
16 І паўшы ніц да ног Ягоных, дзякаваў Яму, — то быў самаранін.
17 І сказаў Ісус, пытаючы: — ці-ж ня дзесяць ачысьціліся? а дзе дзевяць?
18 Ніхто з іх не патурбавайся аддаць хвалу Богу, апрача вось аднаго — чужаземца.
19 Яму-ж сказаў: — устань, ідзі; вера твая выбавіла цябе.
20 Калі-ж фарысеі спыталіся: — калі прыйдзе Уладарства Божае? — адказаў ім: — ня прыйдзе Уладарства Божае відавочна.
21 І ня скажуць: — вось, яно тут, ці — вось там; бо Уладарства Божае ўнутры ў вас ёсьць.
22 Вучням-жа сказаў: — прыйдуць дні, калі захочаце абачыць Сына Чалавечага хоць у адзін каторы дзень, і ня ўбачыце.
23 І скажуць вам: — вось, тут, ці — вось там; не хадзеце й ня слухайце іх.
24 Бо як маланка, бліснуўшы ў небе, асьвячае ўсе паднябесьсе, так будзе Сын Чалавечы ў дзень Свой.
25 Але перш належыць Яму тяжка адцярпець і быць здражанаму родам гэтым.
26 І як сталася ў дні Ноя, так будзе ў дні Сына Чалавечага.
27 Елі й пілі, жаніліся й замуж ішлі аж да дня, калі Ной увайшоў у карабель, і прыйшоў патоп і загубіў усіх.
28 Таксама, як сталася ў дні Лота: елі й пілі, куплялі й прадавалі, садзілі й будавалі.
29 Але ў дзень, калі Лот выйшаў з Садому, лінуў з неба агонь з серкаю й выгубіў усіх.
30 Так будзе ў той дзень, калі прыйдзе Сын Чалавечы.
31 У той дзень, хто будзе на стрэсе, а рэчы ягоныя ў доме, няхай ня злазіць узяць іх; і хто будзе на полі, няхай не варачаецца назад.
32 Успамінайце жану Лотаву.
33 Хто будзе старацца захаваць жыццё, загубіць яго, а хто-б загубіў яго, ажывіць яго.
34 Кажу вам: у тую ноч, калі будзе двое на аднэй пасьцелі, — аднаго возьмуць, другі застанецца;
35 Дзьве будуць малоць разам, — адна возьмецца, а другая пакінецца.
36 І калі двое будуць на полі, — адзін узяты будзе, а другі пакінены.
37 Тады, адазваўшыся, сказалі Яму: — дзе Госпадзе? Ён-жа адказаў ім: — дзе будзе цела, там і арлы зьбяруцца.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сьвятое Евангельле Лукаша, 17 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.