Біблія » Пераклады » Пераклад П. Татарыновіча

Марка 10 Паводля Марка 10 разьдзел

1 І, выбраўшыся адтуль, прыйходзіць у межы Юдэі за Ярданам; ды зноў зыйшліся да яго грамады, і ён сваім звычаем навучаў іх.
2 І фарызэі прыступіўшы пыталіся яго, спакушаючы: Ці можна мужу кінуць жонку?
3 Ён-жа ў адказ гавора: Што вам загадаў Майзей?
4 Яны кажуць: Майзей дазволіў напісаць разводны ліст ды пакінуць.
5 Езус на гэта адказвае: Дзеля закамянеласьці сэрца вашага напісаў ён вам гэты дазвол;
6 адыж на пачатку тварэння Бог стварыў іх мужчынай і жанчынай (Быць. 1:21).
7 “Дзеля гэтага пакіне чалавек бацьку свайго і матку ды прыгорнецца да жонкі свае;
8 і будуць двое ў адным целе; і так ужэ ня два, але адно цела” (Быць. 2:24).
9 Дык што Бог злучыў, чалавек няхай не разлучае.
10 А дома зноў спыталіся ў яго вучні ягоны аб гэтым-жа.
11 І сказаў ім: Хто-б кінуў жонку сваю і ўзяў другую, дапускаецца чужалоства адносна яе.
12 І калі-б жонка пакінула свайго мужа ды выйшла за другога, чужаложыць.
13 І прыносілі да яго дзяцей, каб дакрануўся да іх, а вучні сварыліся на тых, што прыносілі.
14 Убачыўшы гэта Езус, сярдаваў і сказаў ім: Дайце дзеткам прыйсьці ка мне, не забараняйце ім, гэткіх бо ёсьць валадарства Божае.
15 Сапраўды кажу вам: Хтоб ня прыняў Божага валадарства, як дзіця, ня ўвойдзе ў яго.
16 І абыймаючы іх ды ўскладаючы на іх рукі, багаславіў іх.
17 А калі выйшаў у дарогу, нехта прыбегшы ды ўпаўшы перад ім на калені, пытаўся ў яго, Вучыцелю добры, што мне рабіць, каб здабыць жыцьцё вечнае?
18 Езус-жа сказаў яму: Што ты завеш мяне добрым? Ніхто ня добры, толькі адзін Бог.
19 Ведаеш прыказанні: Ня чужалож, не забівай, не крадзі, ня сьветч фальшыва, ня крыўдзь, паважай бацьку твайго і матку (Выйсь. 20:12−17).
20 А той у адказ гавора яму: Вучыцелю, гэтага ўсяго пільнаваўся я змалку.
21 Езус-жа, паглядзеўшы на яго, ўпадабаў яго й сказаў яму: Аднаго табе не стае: ідзі, распрадай усё, што маеш ды раздай убогім, а мецімеш скарб у небе, і прыхгодзь, ідзі за мною.
22 Той-жа захныпіўся на гэтае слова й адышоў засмучаны, бо меў вялікія маемасьці.
23 І глянуўшы навокал, Езус кажа сваім вучням: Як цяжка будзе тым, што маюць грошы, увайсьці ў валадарства Божае!
24 Вучні вельмі здзівіліся з гэтых слоў. Але Езус ізноў у адказ гавора ім: Як цяжка тым, дзеткі, што маюць надзею ў грашах, увайсьці ў валадарства Божае.
25 Лягчэй вярблюду прайсьці праз голчына вуха, чым багатаму ўвайсьці ў Божае валадарства.
26 Яны шчэ болей дзівіліся. гаворачы між сабою: Дык хто-ж тады можа збавіцца?
27 А Езус, паўзіраўшыся на іх, кажа: Немагчыма ў людзей, але ня ў Бога, бо ў Бога ўсё магчыма.
28 І пачаў Пётр гаварыць яму: Вось мы пакінулі ўсё й пашлі за табою.
29 Езус адказвае на гэта: Сапраўды кажу вам: няма такога, хто-б пакінуў дом, або сёстры, або бацьку, або матку, ці дзеці, або поле дзеля мяне і дзеля эванэліі,
30 які-б не атрымаў устораз гэтулькі цяпер у гэтым часе, дамоў, і братоў, і сёстраў. і матак, і дзяцей, і палёў з прасьледамі, а ў будучым веку жыцьцё вечнае.
31 А многа першых будуць апошнімі, й апошніх — першымі.
32 І былі яны ў дарозе, ідучы ў Ерузалім. Езус ішоў перад імі, а яны зумяваліся ды, йдучы за ім, жахаліся. І, ўзяўшы зноў дванаццацёх, пачаў ім гаварыць, што з ім станецца.
33 Што вось увайходзім у Ерузалім і Сын чалавечы будзе выданы першасьвятаром. і асудзяць яго на сьмерць, ды выдадуць яго паганам;
34 і будуць здзекавацца над ім, і плявацімуць на яго, й бічавацімуць, ды заб’юць яго, а на трэці дзень згробуўстане.
35 Тады падыйходзяць к яму Якуб і Ян, сыны Зэбэдэевы, кажучы: Вучыцелю, мы хочам, каб ты зрабіў нам, чаго папросім.
36 Ён-жа гавора ім: А што-ж вы хочаце, каб я вам зрабіў?
37 Кажуць: Дай нам, каб сядзець ля цябе аднаму праваруч, а другому леваруч, у славе тваёй.
38 Езус-жа адказвае ім: Ня ведаеце, чаго просіце. Ці вы зможаце піць кіліх, што я п’ю, або быць хрышчанымі хростам, якім я хрышчуся?
39 Яны гавораць яму: Можам. Езус-жа кажа ім: Кіліх, які п’ю, то вы піць будзеце, і хрос-там, якім я хрышчуся, будзеце хрышчаны;
40 адыж сядзець праваруч, або леваруч, ня мне даваць вам, але каму прыгатавана.
41 А пачуўшы дзесяцёх, пачалі сярдаваць на Якуба і Яна.
42 Езус-жа, паклікаўшы іх, сказаў ім: Вы ведаеце, што тыя, якія ўважаюцца валадарамі народаў, пануюць над імі, а іхнія князі маюць над імі ўладу.
43 А між вамі ня гэтак; але хто-б хацеў быць вялікшым, будзе вашым слугою;
44 і хто-б хацеў быць між вамі першым, будзе ўсім слугою.
45 Бо і Сын чалавечы ня прыйшоў, каб яму служылі, але каб служыць і даць душу сваю на выкуп за многіх.
46 І прыйшлі ў Ерыхон. А калі ён выйходзіў з Ерыхону і ягоныя вучні ды вялікая грамада, сядзеў пры дарозе жабруючы сьляпы Бартымей, сын Тымея.
47 Ён, пачуўшы, што ёсьць Езус Назарэнскі, пачаў крычма казаць: Езусе, сыне Давіда, зжалься нада мною!
48 І многія сварыліся на яго, каб маўчаў. Але ён яшчэ болей крычаў: Сыне Давідавы, зжалься нада мною!
49 І Езус, прыпыніўшыся, загадаў паклікаць яго. Пазвалі сьляпога, кажучы яму: Ня бойся, ўставай, кліча цябе.
50 Ён схапіўся, пакінуўшы сваю вопратку, прыйшоў к яму.
51 І ў адказ яму сказаў Езус: Што хочаш, каб я зрабіў табе? А сьляпы гавора яму: Вучыцель, каб мне відзець.
52 Кажа яму Езус: вера твая цябе аздаравіла. І зараз жа відзеў ды пайшоў за ім дарогаю.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце: Ctrl + Enter

Сьвятая Эванэлія паводля сьв. Марка, 10 разьдзел

Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.