2 Перамяненьне Хрыстовае. 7 Паслушэнства Хрысту. 11 Пра прыход Ільлі. 13 Ян знамянуе прыход Ільлі. 17 Вучні не змаглі выгнаць духа немачы. 25 Ісус-жа выганяе. 23 Усе магчыма таму, хто верыць. 31 Ісус прадракае Сваю сьмерць. 34 Хто большы з апосталаў. 37 Дзіця прыняць у імя Ісусава. 42 Пра спакусы. 50 Соль і мір.
1 I сказаў ім: — запраўды, гавару вам: ёсьць некаторыя сярод вас, якія не зазнаюць сьмерці, калі ужо ўбачаць Уладарства Божае, яўленае ў сіле.
2 Калі прамінула шэсьць днёх, узяў Ісус Пятра, Якуба і Яна і ўзьвёў на гару высокую асобна іх адных, і перамяніўся прад імі.
3 Адзеньне Яго стала зіхатлівае і белае, як сьнег, гэтак бялільнік на зямлі ня можа выбелець.
4 I зьявіуся ім Ільля з Майсеем, і размаўлялі з Ісусам.
5 Тады азваўся Пётра і сказаў Ісусу: — Раўві! добра нам тут быць; зробім тры палаткі: Табе адну, Майсею адну і Ільлі адну.
6 І сказаў, ня ведаючы, што сказаць, бо былі яны пранятыя страхам.
7 I спусьцілася воблака, ахінаючы іх; і пачуўся голас з воблака: — гэта Сын Мой улюбёны, Яго слухайце.
8 I раптам, азірнуўшыся, нікога больш ня ўбачылі, апрача Ісуса і сябе самых.
9 Калі-ж зыходзілі яны з гары, Ён перасьцерагаў іх, каб нікому не гаварылі пра бачанае тут, пакуль Сын Чалавечы не ўваскросьне з мёртвых.
10 І яны ўтрымалі ў сябе гэтае слова, і размаўлялі, пытаючы адзін аднаго, што азначае «уваскросьне з мёртвых».
11 I спыталіся ў Яго, кажучы: — чаму кніжнікі гавораць, што Ільлі належыць прыйсьці першаму.
12 Ён-жа ў адказ сказаў ім: — Ільлі належыць прыйсьці першаму і падгатаваць усё; і Сыну Чалавечаму, як пра Яго напісана, належыць многа адцярпець і быць панявераным.
13 Але кажу вам, што і Ільля прыйшоў, і абыйшліся з ім, як хацелі, як і напісана пра яго.
14 А прыйшоўшы да вучняў, убачыў многа народу вакол іх і кніжнікаў, якія спрачаліся з імі.
15 I раптам увесь народ, убачыўшы Яго, сумеўся, і зрушыўся і, падбягаючы ў боязьні, вітаў Яго.
16 І Ён спытаўся ў кніжнікаў: — пра што спрачаецеся з імі?
17 У адказ-жа адзін з народу сказаў: — Вучыцель, я прывёў да Цябе сына майго, які мае духа нямога.
18 I дзе ні схопіць яго, кідае яго аб зямлю, і ён пеніць і скрыгоча зубамі сваімі, ды пруцянее; казаў я вучням Тваім, каб выгналі яго, і не змаглі.
19 Ён-жа ў адказ сказаў яму: — о, родзе няверны, дакуль буду з вамі, дакуль буду цярпець вас? прывядзеце яго да Мяне.
20 I прывялі яго да Ісуса; і убачыўшы Яго, дух страсянуў юнака, і той упаў на зямлі і валяўся, запеніўшыся.
21 Ісус спытаўся ў бацькі яго: — як даўно гэта сталася з ім? — той-жа адказаў: — з дзяцінства.
22 І ня раз кідаў яго ў агонь і ў ваду, каб загубіць яго; але калі што можаш, зьлітуйся над намі і памажы нам.
23 Ісус сказаў яму: — калі можаш верыць, усё магчыма для таго, хто верыць.
24 I ўраз-жа загаласіўшы, бацька хлапца сказаў праз сьлёзы: — веру, Госпадзе, памажы майму недаверству!
25 Тады Ісус, бачачы, што зьбягаецца народ, загразіў духу нячыстаму, кажучы яму: — дух нямы і глухі! загадваю табе, выйдзі з яго і больш не ўваходзь у яго.
26 I закрычаўшы моцна скалануўшы яго, выйшаў, і ён стаўся як няжывы, дык многія гаварылі — памёр.
27 Але Ісус, узяўшы яго за руку, падняў яго, і ён устаў.
28 Калі-ж увайшоў Ісус у дом, вучні Ягоныя, на адасабненьні, пыталі ў Яго: — чаму мы не маглі выгнаць яго?
29 I сказаў ім: — род гэты інакш ня можа выйсьці, як толькі праз пост і малітву.
30 А выйшаўшы адтуль, праходзілі праз Галілею, і Ён не хацеў, каб хто даведаўся.
31 Бо навучаў вучняў Сваіх, гаворачы ім, што Сын Чалавечы выданы будзе ў рукі людзеў, і заб'юць Яго, і быўшы забітым, на трэйці дзень уваскросьне.
32 Яны-ж не разумелі сказанага, але баяліся ў Яго пытацца.
33 I прыйшлі ў Капэрнаум; і калі быў у доме, папытаўся ў іх: — пра што вы ў дарозе разважалі між сабою?
34 Яны-ж маўчалі, бо разважалі ў дарозе між сабою, хто з іх большы.
35 I, сеўшы, падклікаў дванаццацёх і сказаў ім: — калі хто хоча быць першым, будзь з усіх апошнім і для ўсіх слугою.
36 I узяўшы дзіця, паставіў яго сярод іх, ды абняўшы яго, сказаў ім:
37 — хто прыйме адно з гэткіх дзяцей у імя Маё, той Мяне прыйме, а хто Мяне прыйме, той не Мяне прыймае, але Таго, хто паслаў Мяне.
38 Тады Ян прамовіў да Яго: — Вучыцель! мы бачылі чалавека, які Імём Тваім выганяе злыдухаў, а ня йдзе за намі; і мы забаранілі яму, бо ён ня йдзе за намі.
39 Ісус-жа сказаў: — не забараняйце яму, бо ніхто, стварыўшы цуд Імём Маім, ня будзе зараз гаварыць злое пра Мяне.
40 Бо хто ня супраць вас, той за вас.
41 І хто напоіць вас чашаю вады ў Імя Маё, дзеля таго, што вы Хрыстовы, запраўды, кажу вам, — ня страціць узнагароды свае.
42 А хто спакусіць аднаго з малых гэтых, верных Мне, лепш было-б яму, каб завесілі яму жарновы камень на шыю і ўкінулі ў мора.
43 I калі зводзіць цябе рука твая, адсячы яе; лепш табе калекаму ўвайсьці ў жыцьцё, ніж з дзьвюма рукамі йсьці у пекла, у агонь незгасальны.
44 Дзе і чарвяк іх ня ўмірае, і агонь не згасае.
45 I калі нага твая зводзіць цябе, адсячы яе: лепш табе ўвайсьці ў жыцьцё кульгаваму, ніж з дзьвюма нагамі быць укінутым у пекла, у агонь незгасальны.
46 Дзе і чарвяк іх ня ўмірае, і агонь не згасае.
47 I калі вока тваё зводзіць цябе, вырві яго: лепш табе аднавокаму ўвайсьці ў Уладарства Божае, ніж з двума вачыма быць укінутым у геену агнявую.
48 Дзе чарвяк іх ня ўмірае, і агонь не згасае.
49 Бо кажны агнём асоліцца, і ўсякая ахвяра сольлю асоліцца.
50 Соль — добрая рэч; але калі соль несалёнай стане, чым яе паправіце? мейце-ж соль у сабе, і мір мейце між сабою.
Каментары ці зноскі:
20 юнака — ці — хлопца.
25 загразіў — ці — забараніў.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сьвятое Евангельле Марка, 9 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.