1 Дык што скажам: (што) набыў па целу Абрагам, бацька наш?
2 Калі ж Абрагам апраўданы па ўчынках ён мае пахвалу, але ня перад Богам.
3 А што гаворыць Пісаньне? Паверыў Абрагам Богу, і (гэта) залічана яму ў праведнасьць.
4 Таму хто робіць плата налічваецца ня па Багадаці, але па абавязку;
5 а таму, хто ня робіць, але верыць у Апраўдваючага грэшнага (чалавека) залічваецца вера ягоная ў праведнасьць.
6 Так і Давід называе шчасьлівым чалавека, катораму Бог ставіць праведнасьць нязалежна ад учынкаў:
7 шчасьлівыя тыя, чые бяззаконьні дараваныя і чые грахі пакрытыя;
8 шчасьлівы чалавек, якому Госпад ня залічыць грэху.
9 Гэта шчасьце значыць для абразаньня ці і для няабразаньня? Таму (мы) гаворым: залічана Абрагаму вера ў праведнасьць.
10 Калі залічана? У абразаньні ці ў няабразаньні? Ня ў абразаньні, але ў няабразаньні.
11 І знак абразаньня атрымаў ён: як пячатку праведнасьці (цераз) веру ў няабразаньні, каб быць яму бацькам усіх веручых у няабразаньні, так каб і ім была залічана праведнасьць;
12 і бацькам абразаньня, тых, што ня толькі абрэзаныя, але і жывуць па (таму жа) ладу жыцьця веры ў няабразаньні бацькі нашага Абрагама.
13 Бо ня праз Закон (ёсьць) абяцаньне Абрагаму альбо насеньню ягонаму, нашчадку ягонаму (быць бацькам усяго) сьвету, але цераз праведнасьць веры.
14 Калі ж нашчадкі па Закону, дык вера марная і бязьдзейнае абяцаньне;
15 бо Закон нараджае гнеў: бо дзе няма Закону, (там) няма і грэху.
16 Пагэтаму (абяцаньне бярэцца) цераз веру, каб (было) па Багадаці. Так што ёсьць цьвёрдае абяцаньне ўсім нашчадкам, каторыя ня толькі па Закону, але і па веры Абрагама, каторы ёсьць бацька ўсіх нас,
17 як напісана: ба́цькам многіх народаў паставіў Я цябе, перад (Тым) у Каторага ён паверыў — Бога, Які ажыўляе мёртвых, і называе няіснуючае як існуючае.
18 У безнадзейнай сітуацыі (Сарра ўжо стала нядзятароднай) ён праявіў надзею (на Божае абяцаньне), каб стаць яму ба́цькам многіх народаў, паводля сказанага: гэткім (шматлюдным) будзе насеньне тваё.
19 І, ня аслабеўшы верай, ён ня памысьліў аб сваім целе, якое ўжо амярцьвела, будучы стогадовым, а таксама аб амярцьвеўшым улоньні Сарры,
20 і (ён) ня захістаўся ў няверы абяцаньню Бога, але быў умацаваны ў веры, даўшы Славу Богу,
21 і будучы цьвёрда ўпэўненым, што тое, што абяцаў (Бог), Ён моцны і выканаць.
22 Таму (гэтая цьвёрдая вера Богу) і залічана яму ў праведнасьць.
23 І напісана што тое, што залічана ў праведнасьць яму, залічана ня толькі яму аднаму,
24 але і нам, хто верыць Таму, Хто ўваскрасіў із мёртвых Ісуса, Госпада нашага,
25 Каторы быў аддадзены (на сьмерць) за грахі нашыя, і ўваскрэшаны для нашага апраўданьня.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Пасланьне Апостала Паўлы да рымлянаў, 4 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу аўтара.
© 2020