1 I pryjšoŭ u Derbu i ŭ Listru. I woś byŭ tam adzin wučań, na imia Cimafiej, syn žančyny žydoŭki, wiernaj, baćki pahanina.
2 Hetamu dawali dobraje paświedčańnie braty, katoryja byli ŭ Listry i Ikonii.
3 Pawał chacieŭ, kab jon z imi rušyŭ, i ŭziaŭšy abrezaŭ jaho dziela žydoŭ, jakija byli ŭ tych miascoch. Bo ŭsie wiedali, što baćka jahony byŭ pahanin.
4 A kali jany prachodzili harady, pieradawali im bierahčy ŭstawy, jakija byli pastanoŭleny apostałami, katoryja byli ŭ Jeruzalimie.
5 A kaścioły-to ŭćwiardžalisia ŭ wiery i ŭzrastali likam štodnia.
6 A kali pierajšli Fryhiju i krainu Hałackuju, zabarniŭ im Duch światy hawaryć słowa Božaje ŭ Azii.
7 I prajšoŭšy ŭ Miziju, manilisia iści ŭ Bityniju, i nie dazwoliŭ im Duch Jezusa.
8 Kali-ž pierajšli Miziju, pryjšli ŭ Troadu.
9 I pakazałasia Paŭłu ŭnačy widzieńnie: Adzin muž Makiedoniec staŭ i prasiŭ jaho i kazaŭ: Pierajšoŭšy ŭ Makiedoniju, pamažy nam.
10 I jak ubačyŭ widzieńnie, zaraz pastaralisia my rušyć u Makiedoniju, budučy peŭnymi, što Boh nas paklikaŭ abwiaščać im ewaneliju.
Światy Pawał u Filippach
11 I pływučy z Troady, my ŭ prostym kirunku prybyli ŭ Samotrakiju, a ŭ nastupny dzień u Neapal;
12 a adtul u Filippy, katoryja jość pieršym horadam taje čaści Makiedonii, kałonija. I byli my ŭ hetym horadzie niekalki dzion, hutaručy.
13 A ŭdień subotni my wyjšli za bramu da raki, dzie, zdawałasia, była malitwa, i sieŭšy hawaryli da žančyn, jakija byli zyjšoŭšysia.
14 Słuchała-ž adna žančyna, na imia Lidyja, z horadu Tyatyru, jakaja handlawała purpuraj, pakłońnica Božaja; adčyniŭ Pan jaje serca, kab zwažać na toje, što hawaryŭ Pawał.
15 Kali-ž jana była achryščana i dom jaje, prasiła, kažučy: Kali wy sudzicie, što ja wiernaja Panu, uwajdziecie ŭ moj dom i žywiecie. I prymusiła nas.
16 I stałasia, kali my išli na malitwu, spatkałasia z nami adna dziaŭčyna, katoraha mieła wieščaha ducha i katoraja warožučy, dawała swaim haspadarom wialiki dachod.
17 Jana, idučy za Paŭłam i za nami, kryčała, kažučy: Hetyja ludzi jość słuhi najwyšejšaha Boha, jany abwiaščajuć wam darohu zbaŭleńnia.
18 Hetaje-ž jana rabiła praz mnoha dzion. Ale Pawał, praniaty bolem i źwiarnuŭšysia, skazaŭ duchu: Zahadywaju tabie ŭ imia Jezusa Chrysta wyjści z jaje. I wyjšaŭ u tuju-ž časinu.
19 Haspadary-ž jaje, bačučy, što wyjšła nadzieja ichnaha dachodu, schapiŭšy Paŭła i Syłu, zawiali na rynak da načalnikaŭ,
20 i addajučy ich uładam, skazali: Hetyja ludzi trywožać horad naš, bo jany žydy
21 i abwiaščajuć abyčaj, katoraha nam nia možna pryniać ani čynić, bo my rymlanie.
22 I źbiehsia narod prociŭ ich, a ŭłady, parwaŭšy ichnyja wopratki, prykazali bić ich rozhami.
23 I daŭšy im mnoha ŭdaraŭ, pasadzili ich u wastroh, zahadwajučy storažu, kab pilna ich ściaroh.
24 Jon, atrymaŭšy taki zahad, pasadziŭ ich u nutrany wastroh, a nohi ich zamknuŭ u kałodu.
25 A ŭpoŭnačy Pawał i Syła molačysia chwalili Boha. I słuchali ich tyja, što byli ŭ wastrozie.
26 A raptam stałasia wialikaje ziamletrasieńnie, tak što zrušylisia fundamenty wastrohu. I zaraz-ža adčynilisia ŭsie dźwiery, i raźwiazalisia puty ŭsich.
27 A storaž wastrohu, pračnuŭšysia i ŭbačyŭšy adčynienyja dźwiery wastrohu, wyciahnuŭšy mieč, chacieŭ zabić siabie, dumajučy, što wiaźni paŭciakali.
28 Ale Pawał zakryčaŭ wialikim hołasam, kažučy: Nie rabi sabie ničoha drennaha, bo my ŭsie tut.
29 I zažadaŭšy światła, uwajšoŭ i dryžučy ŭpaŭ da noh Paŭłu i Syli.
30 I wywieŭšy ich wonki, skazaŭ: Pany, što mnie treba rabić, kab zbawicca?
31 A jany skazali: Wier u Pana Jezusa i budzieš zbaŭleny ty i twoj dom.
32 I hawaryli słowa Pana jamu i ŭsim, katoryja byli ŭ jaho domie.
33 I ŭziaŭšy ich u tuju časinu nočy, abmyŭ rany ich; i byŭ achryščany jon sam i ŭwieś dom jahony biezadkładna.
34 I zawioŭšy ich u swoj dom, zastawiŭ im stoł i ciešyŭsia z usim domam swaim, uwieryŭšy ŭ Boha.
35 Kali-ž nastaŭ dzień, pasłali ŭłady liktaraŭ, kažučy: Puści hetych ludziej.
36 I storaž wastrohu pierakazaŭ hetyja słowy Paŭłu: Što ŭłady pasłali, kab wy byli wypuščany. Dyk ciapier wyjšaŭšy, idziecie ŭ supakoju.
37 Pawał-ža skazaŭ im: Ababiŭšy publična nas niezasudžanych, ludziej rymlan, pasadzili ŭ wastroh, a ciapier patajkom nas wykidajuć? Nia tak, ale niachaj pryjduć
38 i sami nas wykinuć. I zbajalisia, pačuŭšy, što jany rymlanie.
39 I pryjšoŭšy, pieraprasili ich i wywieŭšy, prasili, kab wyjšli z horadu.
40 Wyjšaŭšy-ž z wastrohu, zajšli da Lidyi, i pabačyŭšy bratoŭ, paciešyli ich i wyrušyli.
Каментары ці зноскі:
1 Maci Cimafieja była achryščanaj žydoŭkaj.
8 U Troadzie da Paŭła dałučyŭsia ewanelist Łukaš i zatym u dalejšych radkoch raskaz idzie ŭ pieršaj asobie množnaha liku (my pastaralisia, my prybyli i h. d.) i heta dokaz, što aŭtaram Ap. Dziejaŭ jość św. Łukaš.
13 Žydy stawili bažnicy i źbiralisia na malitwu blizka pływučaj wady, a heta dziela swaich rytualnych abmywańniaŭ.
14 "Pakłońnica Božaja" h. zn. nawiernienaja z pahanaŭ da žydoŭskaj wiery (prozelitka).
16 Dzŭčyna taja była niawolnicaj i dachod z jejnaj waražby zabirali jaje haspadary.
18 Pawał, wyhaniajučy złoha ducha, chacieŭ adchilić ad siabie ŭsiakija ludzkija padazreńni ŭ łučnaści z hetym ducham.
21 Žychary Filippaŭ mieli ich za wyznawalnikaŭžydoŭskaha zakonu, a hetym zakonam rymlanie pahardžali.
27 Kali wiazień uciok, to rymskaje prawa karała storaža takoju samaju karaju, na jakuju zasłužyŭ wiazień.
33 Pad upływam chryścijanskaj, apostalskaj lubowi ŭ dušy pahanina rodziacca dobryja pačućci, jakija prywodziać jaho da chryścijanstwa.
37 Rymskaje prawa zabaraniała bić rozhami rymskich hramadzian. Apostały, dachodziačy swajho prawa, baroniać nia tolki siabie, ale i samoj sprawy, jakaja mahła-b paciarpieć, kali-b ludzi pačali ŭwažać apostałaŭ za niejkich złačyncaŭ.
40 Tut iznoŭ raskaz wiadziecca ŭ treciaj asobie množnaha liku, z čaho možna zrabić wywad, što Łukaš astaŭsia ŭ Filippach.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 16 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
