Padaroža św. Paŭła ŭ Hrecyju
1) Pawał pakidaje Efez i jedzie ŭ Troadu
1 A paśla taho, jak pierastała razrucha, Pawał, sklikaŭšy wučniaŭ i napomniŭšy ich, raźwitaŭsia i rušyŭ, kab iści ŭ Makiedoniju.
2 Kali-ž prajšoŭ henyja starony i napomniŭ ich mnohaj mowaj, pryjšoŭ u Hrecyju.
3 Dzie kali prabyŭ try miesiacy, žydy zrabili jamu podstupy, kali mieŭsia adpłyć u Syryju; i pastanawiŭ wiarnucca praz Makiedoniju.
4 A padarožničaŭ z im Soapater Pyrraŭ, Beroanin, a z Tessałoničan Arystarch i Sekund, I Haj Derbiejec i Cimafiej, a Azijcy Tychik i Trachim.
5 Jany, pajšoŭšy napierad, čakali na nas u Troadzie.
6 A my adpłyli z Filippaŭ pa dniach Prasnakoŭ i prybyli da ich u Troadu cieraz piać dzion, dzie prabyli siem dzion.
7 A ŭ pieršy dzień pa subocie, kali my byli sabraŭšysia na łamańnie chleba, Pawał hawaryŭ z imi, majučy wyrušyć nazaŭtra i zaciahnuŭ mowu až da poŭnačy.
8 A było mnoha łamp u światlicy, dzie my byli sabraŭšysia.
9 Siedziačy-ž na waknie adzin dziaciuk, na imia Eŭtych, papaŭšy ŭ hłyboki son, kali Pawał doŭha hawaryŭ, kiŭnuŭšysia ŭ śnie, ŭpaŭ z treciaha pawierchu ŭniz, i padniaty byŭ umierły.
10 Kali Pawał zyjšoŭ da jaho, kinuŭsia na jaho i abniaŭšy, skazaŭ: Nie trywožciesia, bo duša jahona ŭ im.
11 I ŭzyjšoŭ i łamaŭ chleb i jeŭ i dawoli nahawaryŭšy až da świetu, tak wyrušyŭ.
12 A chłapca prywiali žywoha i ŭciešylisia niemała.
2) Pawał u Milecie. Raźwitańnie
13 A my, uzyjšoŭšy na karabiel, papłyli ŭ Asson, majučy adtul zabrać Paŭła; bo hetak byŭ pastanawiŭšy sam, majučy adbyć darohu ziamloju.
14 Kali-ž jon zyjšoŭsia z nami ŭ Assonie, my, zabraŭšy jaho, prybyli ŭ Mitylenu.
15 I adpłyŭšy adtul, my na druhi dzień prybyli suproć Chiosu, a nazaŭtra my prystali da Samosu, a na druhi dzień prybyli ŭ Milet.
16 Bo Pawał byŭ pastanawiŭšy abminuć Efez, kab nia stałasia jamu jakoje spaźnieńnie ŭ Azii. Bo śpiašaŭsia, kali-b było jamu mahčyma, kab dzień Siomuchi abchodzić u Jeruzalimie.
17 A z Miletu pasłaŭšy ŭ Efez, paklikaŭ staršych kaścioła.
17 Kali jany pryjšli da jaho i byli razam, skazaŭ im: Wy wiedajecie ad pieršaha dnia, u katory ja ŭwajšoŭ u Aziju, jak ja byŭ z wami praz uwieś čas,
19 słužačy Panu z ŭsiej pakoraj i ślazami i spakušeńniami, jakija prychodzili na mianie ad podstupaŭ žydoŭskich.
20 Jak ja ničoha nie prapuściŭ karysnaha, kab wam nie abwiaścić i nawučyć was publična i pa damoch,
21 świedčučy pierad žydami i pahanami ab pakucie pierad Boham i ab wiery ŭ Pana našaha Jezusa Chrysta.
22 I ciapier woś ja źwiazany ducham idu ŭ Jeruzalim, nia wiedajučy, što ŭ im maje pryjści na mianie;
23 adno što Duch światy pa ŭsich haradoch świedčyć mnie, kažučy, što čakajuć mianie ŭ Jeruzalimie puty i ŭciśnieńni.
24 Ale ja ničoha hetaha nie bajusia i nie rablu žyćcia majho daražejšym za siabie, kab tolki zakončyć bieh moj i słužeńnie słowa, jakoje ja atrymaŭ ad Pana Jezusa, kab świedčyć ab ewanelii łaski Božaj.
25 I ciapier woś ja wiedaju, što bolej nia ŭhledzicie wobliku majho wy ŭsie, praz katorych ja pryjšoŭ, abwiaščajučy karaleŭstwa Božaje.
26 Dziela hetaha świedču wam u siahońniašni dzień, što ja čysty ad krywi ŭsich,
27 bo nia ŭchilaŭsia abwiaščać wam usiu wolu Božuju.
28 Uwažajcie na siabie i na ŭsiu stadu, u jakoj Duch światy pastawiŭ was biskupami, kab kirawać Kaściołam Božym, katory jon zdabyŭ krywioju swajeju.
29 Ja wiedaju, što paśla majho adychodu ŭwojduć miž was waŭki rwučyja, nie aščadžajučyja stady.
30 I z was samych paŭstanuć mužy, haworačyja krucielstwy, kab adwiaści za saboju wučniaŭ.
31 Dziela hetaha čujcie, pamiatajučy, što ja praz try hady ŭnačy i ŭdzień nie pierastawaŭ napaminać sa ślaźmi kožnaha z was.
32 I ciapier paručaju was Bohu i słowu łaski jahonaj, katory maje moc zbudawać i dać spadčynu i dać spadčynu miž usich paświačonych.
33 Sierabra i zołata abo adziežy ja ŭ nikoha nie pažadaŭ, jak
34 sami wiedajecie, što na maje patreby i tych, katoryja jość sa mnoju, słužyli hetyja ruki.
35 Usio wam pakazaŭ, što tak pracujučy treba padtrymliwać słabych i pomnić słowa Pana Jezusa, što jon skazaŭ: ščaśliwiej dawać, čym brać.
36 I kali hetaje skazaŭ, staŭšy na kaleni swaje, maliŭsia z imi ŭsimi.
37 I ŭźniaŭsia wialiki płač usich, i kidajučysia na šyju Paŭła, caławali jaho,
38 adčuwajučy žal najbolej z taho słowa, jakoje jon skazaŭ, što bolej nia ŭhledziać wobliku jahonaha. I prawodzili jaho da karabla.
Каментары ці зноскі:
6 "A my adpłyli" — Łukaš u Filippach iznoŭ dałučyŭsia da Paŭła.
7 "U pieršy dzień pa subocie", heta značyć, u niadzielu. Jak bačym, užo tady chryścijanie światkawali niadzielu i zychodzilisia ŭ hety dzień na łamańnie chleba (imšu św.).
11 "Nahawaryŭšy" — doŭhi čas hawaryŭ nawuku.
17 Z Miletu ŭ Efez było kala 46 kłm.
22 "Źwiazany ducham" h. zn. swaim nutranym prakanańniem, padlahajučy niejkaj sile ducha.
23 Duch światy świedčyŭ praz wusny prarokaŭ, abo inakš kažučy, wučniaŭ, haworačych z natchnieńnia Ducha św.
26 "Čysty ad krywi ŭsich" h. zn. nia Paŭława wina, kali nia zbawiacca ŭsie tyja, katorym jon abwiaščaŭ ewaneliju, bo jon zrabiŭ usio, što ad jaho zaležała.
28 Duch św. pastanawiŭ ich biskupami praz apostałaŭ. Słowa "biskup" (z hreckaha "episkopos") značyć nahladnik, dahladač, staršy nad hramadoj. Dziela taho što na čale chryścijanskich hramad stajali staršyja (prezbitery), ich taksama časta nazywali biskupami. Tolki ŭ druhim stahodździ słowa "biskup" aznačaje ŭžo zaŭsiody wyšejšy čyn u kaściolnaj hijerarchii, a "prezbiter" — nižejšy.
32 "Słowa łaski" značyć słowa ewanelii, jakaja nam dała łasku i praŭdu.
34 Swaimi rukami Pawał zarablaŭ sabie na pražyćcio (hł. Ap. Dz. 18, 3). Žydy nawat wučanyja i bahatyja zwyčajna musieli znać niejkaje ramiasło.
35 Nia tolki dziela taho, što dawańnie jość znakam zamožnaści i niezaležnaści, ale praz dawańnie možam zarabić sabie na žyćcio wiečnaje.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 20 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
