3) Z Miletu ŭ Jeruzalim
1 Kali-ž stałasia, što my adpłyli, rastaŭšysia z imi, my naprastki prybyli ŭ Kos, a na druhi dzień u Rodos, a adtul u Pataru.
2 I kali znajšli karabiel, jaki adpływaŭ u Fenicyju, my ŭzyjšoŭšy adpłyli.
3 Kali-ž my pakazalisia pierad Cypram, pakinuŭšy jaho nalewa, papłyli ŭ Syryju. I prybyli ŭ Tyr, bo tam karabiel mieŭ wyhruzić ciažar.
4 A znajšoŭšy wučniaŭ, my prabyli tam siem dzion; jany kazali Paŭłu praz Ducha, kab nia išoŭ u Jeruzalim.
5 Kali- ž skončylisia dni, my wyrušyŭšy išli. Usie prawodzili nas z žonkami i dziaćmi až za horad, i staŭšy na kaleni na bierazie, my malilisia.
6 I raźwitaŭšysia adny z druhimi, my ŭzyjšli na karabiel, a jany wiarnulisia da siabie.
7 A my, skončyŭšy pławańnie, z Tyru prybyli ŭ Ptołemaidu, i prywitaŭšysia z bratami, prabyli ŭ ich adzin dzień.
8 A na druhi dzień wyrušyŭšy, prybyli ŭ Cezareju. I ŭwajšoŭšy ŭ dom Filipa ewanelista, katory byŭ adnym z siamioch, zatrymalisia ŭ jaho.
9 U jaho-ž byli čatyry dočki dziaŭčaty, jakija praročyli.
10 I kali my prabyli niekalki dzion, nadyjšoŭ z Judei adzin prarok, na imia Ahab.
11 Jon, pryjšoŭšy da nas, uziaŭ pojas Paŭła, i źwiazaŭšy sabie nohi i ruki, skazaŭ: Hetaje kaža Duch światy: "Muža, da katoraha naležyć hety pojas, tak źwiažuć u Jeruzalimie žydy i addaduć u ruki pahanaŭ".
12 Pačuŭšy hetaje, prasili my i tyja, što byli z taho miesca, kab nia išoŭ u Jeruzalim.
13 Tady adkazaŭ Pawał i skazaŭ: što wy robicie, płačučy i nadrywajučy majo serca? Bo ja nia tolki być źwiazanym, ale i pamiorci ŭ Jeruzalimie hatoŭ dziela imieni Pana Jezusa.
14 A kali my jaho nie mahli pierakanać, my supakoilisia, kažučy: Niachaj staniecca wola Pana.
15 Paśla-ž hetych dzion pryhatowiŭšysia, my išli ŭ Jeruzalim.
16 Išli-ž z nami i wučni z Cezarei, wiadučy z saboju adnaho cypryjca Mnasona, daŭniaha wučnia, u katoraha my mieli haścić.
Pawał u Jeruzalimie
17 I kali my pryjšli ŭ Jeruzalim, braty pryniali nas achwotna.
18 A na druhi dzień uwajšoŭ Pawał z nami da Jakuba i sabralisia ŭsie staršyja.
19 Prywitaŭšy ich, raskazwaŭ padrabiazna, što Boh učyniŭ siarod pahanaŭ praz jahonaje słužeńnie.
20 jany-ž wysłuchaŭšy, sławili Boha i skazali jamu: Widziš, bracie, skolki jość tysiačaŭ pasiarod žydoŭ, katoryja ŭwieryli, a ŭsie jany rupnyja słuhi zakonu.
21 A pačuli jany ab tabie, što wučyš adstupnictwa ad Majsieja tych žydoŭ, jakija jość pasiarod pahanaŭ, kažučy, što jany nie pawinny abrazać synoŭ swaich i pastupać pawodle zwyčaju.
22 Dyk što-ž? Peŭnie-ž treba, kab sabraŭsia narod, bo pačujuć, što ty pryjšoŭ.
23 Dyk zrabi hetaje, što my tabie kažam: Jość u nas čatyry mužy, katoryja majuć na sabie šlubawańnie.
24 Uziaŭšy ich, aświacisia z imi i zapłaci za ich, kab jany astryhli hałowy; i pazanajuć usie, što toje, što ab tabie čuli, jość falš, ale što i sam bierahučy zakon chodziš.
25 Ab tych-ža, katoryja ŭwieryli z pahanaŭ, my napisali, pastanaŭlajučy: kab jany ŭstrymalisia ad achwiarawanaha bałwanom, i krywi, i dušanaha, i błudu.
26 Tady Pawał, uziašy mužoŭ, na zaŭtrašni dzień, budučy ačyščany z imi, uawajšoŭ u światyniu, abwiaščajučy zakančeńnie dzion ačyščeńnia, jak za kožnaha z ich budzie złožana achwiara.
Paŭstańnie prociŭ św. Paŭła i ŭziaćcie jaho ŭ Jeruzalimie
27 Kali-ž končylisia siem dzion, tyja žydy, što byli z Azii, ubačyŭšy jaho ŭ światyni, padburyli ŭwieś narod i nałažyli na jaho ruki, kryčačy:
28 Mužy izrailskija, pamažecie! Heta toj čaławiek, katory prociŭ narodu i hetaha miesca ŭsiudy usich wučačy, jašče i pahanaŭ uwioŭ u światyniu i źniawažyŭ hetaje miesca światoje.
29 Bo jany bačyli z im u horadzie Trachima Efezca, katoraha, dumali, Pawał uwioŭ u światyniu.
30 I parušyŭsia ŭwieś horad, i zrabiłasia zboryšča narodu. I ŭziaŭšy Paŭła, ciahnuli jaho za światyniu, i zaraz-ža dźwiery byli začynieny.
31 Kali-ž jany chacieli jaho zabić, dana znać tysiačniku, što ŭzburyŭsia ŭwieś Jeruzalim.
32 Jon zaraz-ža ŭziaŭšy žaŭnieraŭ i sotnikaŭ, prybieh da ich. Jany ŭbačyŭšy tysiačnika i žaŭnieraŭ, pierastali bić Paŭła.
33 Tady tyjasčnik prystupiŭšy, uziaŭ jaho i prykazaŭ jaho źwiazać dwama łancuhami, i pytaŭsia, chto jon i što zrabiŭ.
34 A kožny ŭ hramadzie kryčaŭ što inšaje. I nia mohučy čaho peŭnaha dawiedacca dziela razruchi, prykazaŭ wieści jaho ŭ łahier.
35 A kali pryjšoŭ da schodaŭ, pryjšłosia žaŭnieram nieści jaho dziela naporu narodu.
36 Bo išło ŭśled mnostwa narodu, kryčačy: Kaźni jaho!
37 I kali pačynali ŭwadzić Paŭła ŭ łahier, jon skazaŭ tysiačniku: Ci možna mnie niešta skazać? Jon skazaŭ: Umieješ pa-hrecku?
38 Ci ty nie ehipcianin, što pierad hetymi dniami padniaŭ razruchu i wywieŭ u pustyniu čatyry tysiačy mužoŭ razbojnikaŭ?
39 I skazaŭ da jaho Pawał: Ja-to čaławiek žyd z Tarsu ŭ Cylicyi, hramadzianin wiedamaha horadu, i prašu ciabie, pazwol mnie prahawaryć da narodu.
40 I kali toj pazwoliŭ, Pawał, stojačy na schodach, daŭ znak rukoju narodu i kali zrabiłasia wialikaja ciš, prahawaryŭ u žydoŭskaj mowie, kažučy:
Каментары ці зноскі:
7−8 Ptolemaida — siońnia Akko, port nad Mižziemnym moram. Darohu z Ptolemaidy ŭ Cezareju (58 kłm.) Pawał adbyŭ piechatoju.
Filip — adzin z siamioch dyjakanaŭ. Łukaš na hetym miescy zawie jaho ewanelistam, bo jon abwiaščaŭ z wialikaj starannaściaj ewaneliju (hł. Ap. Dz. 8, 5).
10−11 Ahab pradkazwaje Paŭłu tak, jak pradkazwali daŭniej praroki Izaij, Jeremij i Ezechij, užywajučy symboličnych znakaŭ.
18 Aproč Jakuba (Mienšaha) nia było nikoha z apostałaŭ u Jeruzalimie.
20 Nawiernienyja da chryścijanstwa jeruzalimskija žydy dziaržalisia jašče starazakonnych praktyk.
23 Hetyja mužy mieli šlubawańnie nazarejstwa, jakoje trywała najmienš 30 dzion. Paśla treba było złažyć pradpisanyja achwiary, jakija za biednych moh złažyć chto inšy. Šlubawańnie takoje ŭwažałasia ŭ žydoŭ za reč wielmi nabožnuju.
24 Kožny žyd, jaki waročaŭsia z čužyny, byŭ uwažany za niačystaha i musiŭ ačyścicca ("aświacicca") praz akrapleńnie ačyščalnaj wadoju na treci i siomy dzień abradu ačyščeńnia. Tady tolki moh złažyć achwiaru ŭ światyni.
26 "Abwiaščajučy" świataru, jaki byŭ pry światyni i prymaŭ achwiary ad nazarejaŭ.
29 Trachim byŭ chryścijanin z pahanaŭ, ale jon u światyni nia byŭ.
32 Zamak byŭ pobač z światyniaj i z zamku było widać, što dziejecca na dwaryščy światyni. Z pryčyny świat žaŭniery byli ŭ zamku napahatowie i zatym tysiačnik moh hetak skora prybiehčy.
34 "U łahier" — značyć: u zamak.
38 Za ŭradawańnia starasty Feliksa (58 — 60 h.) adzin ehipcianin wystupiŭ u Jeruzalimie, jak Mesyjaš i paciahnuŭ za saboju mnoha narodu. Da jaho dałučyłasia kala 4 tysiač čaławiek, jakija ŭwažali palityčnaje zabojstwa za dazwolenaje. Rymlanie zdušyli hety ruch, pryhetym było mnoha achwiar spasiarod žydoŭ, ale sam pawadyr uciok.
39 Pawał kaža, što jon z Tarsu, dyk zusim inšy ad taho ehipcianina. Tars byŭ tady wiedamym horadam.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 21 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
