Značeńnie chrostu Karnela
1 I pačuli apostały i braty, jakija byli ŭ Judei, što i pahanie pryniali słowa Božaje.
2 Kali-ž pryjšoŭ Piotr u Jeruzalim, spračalisia z im tyja, što byli z abrazańnia,
3 kažučy: Čamu ty ŭwajšoŭ da mužoŭ, majučych adrezak i jeŭ z imi?
4 A Piotr, pačaŭšy, wykładaŭ im paparadku, kažučy:
5 Ja byŭ u horadzie Joppie, molačysia, i bačyŭ u zachopleńni widzieńnie, zychodziačuju niejkuju pasudzinu, jak-by wialiki nastolnik, za čatary kancy spuskany z nieba, i pryjšoŭ až da mianie.
6 Uhladajučysia na jaho, ja pryhladaŭsia i ŭbačyŭ čaćwioranohich ziamli, i źwiaroŭ, i paŭzunoŭ, i ptachaŭ niabiesnych.
7 Pačuŭ-ža ja i hołas, kažučy mnie: "Ustań, Piotra, zabiwaj i ješ".
8 Ja-ž skazaŭ: O nie, Panie, bo pahanaje abo niačystaje nikoli nie ŭwachodziła ŭ wusny maje.
9 I adkazaŭ hołas druhi raz z nieba: "Što Boh ačyściŭ, ty nie nazywaj pahanym".
10 A hetaje stałasia praz try razy, i iznoŭ usio było ŭziata ŭ nieba.
11 I woś zaraz-ža try mužy stali ŭ domie, u katorym ja byŭ, pasłanyja z Cezarei da mianie.
12 A Duch skazaŭ mnie, kab ja išoŭ z imi, ničoha nie sumniewajučysia. Pajšli-ž sa mnoju i hetyja šeść bratoŭ, i ŭwajšli my ŭ dom muža.
13 A jon raskazaŭ nam, jak widzieŭ anieła ŭ swaim domie, stajačaha i kažučaha jamu: "Pašli ŭ Joppu i pakłč Symona, katory zawiecca Piotr,
14 jon skaža tabie słowy, praz katoryja budzieš zbaŭleny ty i ŭwieś twoj dom".
15 A kali ja pačaŭ hawaryć, paŭ Duch światy na ich, tak jak i na nas napačatku.
16 I prypomniŭ ja słowa Pana, jak jon kazaŭ: "Jan-to chryściŭ wadoju, ale wy budziecie chryščany Ducham światym" (Ap. Dz. 1, 5).
17 Dyk kali im daŭ Boh takuju-ž łasku, jak i nam, katoryja wierym u Pana Jezusa Chrysta, chto ja, što moh-by zabaranić Bohu?
18 Pačuŭšy hetaje, zamoŭkli i sławili Boha, kažučy: Dyk i pahanam daŭ Boh pakutu da žyćcia.
Pačatak i raźwićcio Kaścioła ŭ Antyochii
19 A tyja-ž, katoryja byli raźsiejany dziela ŭciśnieńnia, jakoje stałasia za Ściapana, pierajšli až da Fenicyi i Cypru i Antyochii, nikomu nia kažučy słowa, aproč tolki žydom.
20 Byli-ž niekatoryja z ich mužy Cypryjcy, jakija, kali ŭwajšli ŭ Antyochiju, hawaryli i da hrekaŭ, abwiaščajučy Pana Jezusa.
21 I była ruka Pana z imi, i wialiki lik wierujučych nawiarnuŭsia da Pana.
22 I dajšła ab ich mowa da wušej Kaścioła, jaki byŭ u Jeruzalimie, i pasłali Barnabu až da Antyochii.
23 Jon, pryjšoŭšy i ŭbačyŭšy łasku Božuju, uzradawaŭsia i napaminaŭ usich, kab pry pastanowie serca trywali ŭ Panu;
24 bo byŭ jon muž dobry i poŭny Ducha światoha i wiery. I wialikaja hramada prychinułasia da Pana.
25 I rušyŭ Barnaba ŭ Tars, kab pašukać Šaŭła; znajšoŭšy jaho, prywioŭ u Antyochiju.
26 I ceły hod jany prabyli tam u Kaściele i nawučali wialikuju hramadu, tak što wučni najpierš u Antyochii byli nazwany chryścijanami.
27 U hetyja-ž dni nadyjšli paroki z Jeruzalimu ŭ Antyochiju.
28 I ŭstaŭšy adzin z ich, na imia Ahab, abwiaščaŭ praz Ducha, što maje być pa ŭsim świecie wialiki hoład; jaki nastaŭ za Kłaŭdyja.
29 A wučni, jak chto mieŭ, pastanawili kožny pasłać na ŭsłužeńnie bratom, žywučym u Judei.
30 Što i zrabili, pasłaŭšy da staršych praz ruki Barnaby i Šaŭła.
Каментары ці зноскі:
3−10 Chryścijanie z žydoŭ nijak nie mahli zrazumieć, što i pahanie mohuć być paklikany da waładarstwa Božaha i zatym stawiać takija zakidy Piatru. Piotr baroniačysia, raskazwaje ab swaim widzieńni. Treba wiedać, što žydu nia možna było zachadzić u dom pahanaŭ i haścić tam.
12 Tych šaścioch bratoŭ (chryścijan), jakich Piotr byŭ uziaŭšy z saboju, idučy z Joppy da Karnela, prywioŭ z saboju ŭ Jeruzalim, kab pierad jeruzalimskaju hramadoju byli świedkami ŭsiaho, što stałasia z nawarotam Karnela.
18 Chryścijanie z žydoŭ užo pačynajuć prakonywacca, što pryniaćcie chryścijanstwa nie nakładaje abawiazku spaŭniańnia rytualnych praktyk Majsiejawaha zakonu, bo Karnel nia byŭ prymušany da abrazańnia.
19 Hetyja padziei prypadajuć na hady 36−45 pa N. Chr.
20 Antyochija była stalicaj Syryi i naličwała tady kala paŭmiljona nasielnictwa. Paśla Rymu i Aleksandryi była jana trecim horadam u rymskaj dziaržawie. Tam u chutkim časie zarhanizawałasia wialikaja i mocnaja chryścijanskaja hramada.
26 Nazoŭ: chryścijanie, značyć — prychilniki, wyznawalniki Chrysta. Hetaha nazowu nie dali wyznawalnikam Chrysta žydy, bo jany hetaha imieni nia lubili i nazywali chryścijan halilejanami abo nazarenami, a dali praŭdapadobna pahanie, kab adroźnić wyznawalnikaŭ Chrysta ad wyznawalnikaŭ Majsiejawaha zakonu.
Chryścijanie pamiž saboju dahetul nazywalisia wučniami, wybranymi, światymi, wiernymi, bratami, kaściołam Božym. Potym, kali ŭ samym chryścijanstwie pačali ŭzrastać herezyi i sekty, praŭdziwyja chryścijanie stali nazywać siabie katalikami, h. zn. nie wyznawalnikami nijakaj sekty, ale siabrami ahulnaha, paŭsiodnaha kaścioła. (Pa-hrecku katholike ekklesia toje samaje što paŭsiudny kaścioł).
30 "Pasłaŭšy da staršych". Staršymi (hreck. "presbiteroi") tut zawucca nia ludzi pažyłych hadoŭ, ale majučyja peŭnyja prawy i abawiazki ŭ chryścijanskaj hramadzie. Jany stanawili radu apostałaŭ, jany pamahali im u kirawańni hramadoju i byli ich zastupnikami. Pawał i Barnaba ŭstanaŭlali takich staršych nad nowazałožanymi hramadami (kaściołami); Pawał nazywaje nawat takich staršych biskupami (episkopoi Ap. Dz. 20, 28), choć jany nia byli biskupami ŭ siańniašnim značeńni. (Słowa hreckaje episkopos značyć nahladnik, dahladač).
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 11 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
