Padaroža ŭ Rym
1 A jak było jamu prysudžana płyści ŭ Italiju, dyk addali Paŭła z inšymi wiaźniami sotniku, na imia Juliju, roty aŭhustawaj.
2 Uzyjšoŭšy na adrumecki karabiel, majučy płyści kala miaścin Azii, my wyrušyli; z nami byŭ Arystarch Makiedoniec tessałonicki.
3 I na druhi dzień my prybyli ŭ Sydon. Julij-ža, paludzku abchodziačysia z Paŭłam, pazwoliŭ iści da pryjacielaŭ i parabić starańni kala siabie.
4 I wyrušyŭšy adtul, my padpłyli da Cypru, zatym što byli praciŭnyja wiatry.
5 I pierapłyŭšy mora Cylicyi i Pamfilii, my prybyli ŭ Listru, jakaja jość u Licyi.
6 A tam sotnik, znajšoŭšy aleksandryjski karabiel, jaki płyŭ u Italiju, pierasadziŭ nas na jaho.
7 I pływučy pamału praz mnoha dzion, i ledź prypłyŭšy naŭproć Knida, bo pieraškadžaŭ nam wiecier, my prypłyli da Krytu kala Sałmonu.
8 I ledź pływučy pobač, my prybyli ŭ wadno miesca, jakoje zawiecca Dobryja Zatoki, blizka jakoha byŭ horad Tałassa.
9 Kali-ž prajšło mnoha času, i kali ŭžo pławańnie nia było biaśpiečnym, zatym što ŭžo i post prajšoŭ, Pawał praścierahaŭ ich,
10 kažučy im: Mužy, widžu, što pławańnie pačynaje być sa škodaj i wialikaj strataj nia tolki ciažaru i karabla, ale i žyćcia našaha.
11 Ale sotnik bolej wieryŭ styrniku i haspadaru karabla, čym tamu, što hawaryŭ Pawał.
12 A jak nia było wyhodnaj zatoki da zimawańnia, bolšaść padała radu płyści adtul, moža niejak zmahli-b pierazimawać, dabraŭšysia da Feniksu u Kryckaj zatocy, jakaja lažyć prociŭ paŭdzionna i paŭnočna-zachodniaha wietru.
13 Kali-ž paduŭ paŭdzionny wiecier, dumajučy, što dadzieržać namieru, jany wyrušyŭšy z Assonu, płyli ŭzdoŭž Krytu.
Bura i raźbićcio karabla
14 Ale niadoŭha paśla hetaha nalacieŭ na jaho burny wiecier, zwany eŭrakwiłon.
15 Kali-ž byŭ pachopleny karabiel i nia moh iści prociŭ wietru, zdaŭšy karabiel na wiecier, my paniaślisia.
16 I pryniosšysia daniejkaha wostrawa, zwanaha Kaŭda, my ledź zmahli ŭdziaržać łodku.
17 Padniaŭšy jaje, užywali pamocnych sposabaŭ, abwiazwajučy karabiel. Bajučysia, kab nie papaści ŭ Syrtu, spuścili parus i tak niaślisia.
18 A jak mocnaja bura nami kidała, na druhi dzień wykinuli ciažar.
19 A na treci dzień swaimi rukami wykinuli karabielnyja pryłady.
20 Kali-ž ani sonca ani zory nie pakazwalisia praz mnoha dzion, a bura nalahała nie małaja, užo prapała ŭsiakaja nadzieja na naš ratunak.
21 A jak byli doŭha biez jady, tady Pawał, staŭšy pasiarod ich, skazaŭ: Treba-ž było, mužy, pasłuchaŭšy mianie, nia zrywacca ad Krytu i ŭścierahčysia hetaha niaščaścia i ŭtraty.
22 A ciapier radžu wam być dobraj myśli, bo niwodnaha z was žyćcio nia zhinie, aproč tolki karabla.
23 Bo stanuŭ pry mnie ŭ hetu noč anieł Boha, da katoraha ja naležu i katoramu słužu,
24 kažučy: "Nia bojsia, Paŭle, treba tabie stanuć pierad cezaram, i woś padaryŭ tabie Boh usich, što pływuć z taboju".
25 Dziela hetaha budźcie dobraj myśli, mužy, bo ja wieru Bohu, što budzie tak, jak mnie było skazana.
26 I my musim prypłyści da niejkaha wostrawa.
27 A kali nadyjšła čatyrnaccataja noč, jak my pławali pa Adryi, kala poŭnačy zdałosia karabielnikam, što im pakazałasia niejkaja kraina.
28 I spuściŭšy šnur z woławam, jany znajšli dwaccać sažniaŭ, a trochi adtul adpłyŭšy, znajšli piatnaccać sažniaŭ.
29 Bajučysia-ž, kab nie papaści na skalistyja miascy, kinuli z karmy čatyry jakary i žadali, kab nastaŭ dzień.
30 A kali karabielniki chacieli ŭciačy z karabla i spuskali ŭ mora łodku, pad widam byccam chočuć śpieradu zakinuć jakar,
31 skazaŭ Pawieł sotniku i žaŭnieram: Kali hetyja nie astanucca na krabli, wy nia možacie być wyratawany.
32 Tady žaŭniery paadsiakali wiaroŭki ad łodki i dali jej zwalicca.
33 A kali pačało świtać, prasiŭ Pawał usich pryniać ježu, kažučy: Siahońnia, čatyrnaccaty dzień čakajučy, wy trywajecie nia jeŭšy, ničoha nia pryjmajučy.
34 Dziela hetaha prašu was pryniać ježu na wašaje zdaroŭje, bo niwodnaha z was wołas z haławy nia zhinie.
35 I kali hetaje skazaŭ, uziaŭšy chleb, učyniŭ padziaku Bohu na wačach usich, i pierałamaŭšy, pačaŭ jeści.
36 I jany ŭsie, staŭšysia bolej spakojnymi, tak-ža pryniali ježu.
37 A było nas usich duš na karabli dźwieście siemdziesiat šeść.
38 I nasyciŭšysia ježaj, ablahčali karabiel, wykidajučy pšanicu ŭ mora.
39 Kali-ž nastaŭ dzień, nie paznawali ziamli, ale zaŭwažyli niejkuju zatoku, majučuju bierah, da jakoha dumali, kali zmohuć, prystać z karablom.
40 I padniaŭšy jakaray, daručyli siabie moru, razam asłabiŭšy suwiazi styraŭ i padniaŭšy na pieradzie parus pawodle wietru, skirawalisia da bierahu.
41 A papaŭšy na miełkaje miesca, uźbili karabiel, i pierad, uwiazšy, astaŭsia niaruchomy, a karma raźbiwałasia siłaju mora.
42 Była-ž rada ŭ žaŭnieraŭ, kab pazabiwać wiaźniaŭ, kab chto wypłyŭšy nia ŭciok.
43 Ale sotnik, chočučy zachawać Paŭła, zabaraniŭ rabić i zahadaŭ tym, katoryja mahli pławać, kinucca pieršymi i wypłyć i wyjści na ziamlu,
44 a reštu inšych na doškach nieśli, niekatorych na tym, što było z karabla. I tak stałasia, što ŭsie dušy wyjšli na ziamlu.
Каментары ці зноскі:
2 "Adrumecki" karabiel h. zn. naležačy da portu Adrumety, što pry bierahoch M. Azii. "Z nami" — što Łukaš jechaŭ razam z Paŭłam až u Rym.
6 "Aleksandryjski" značyć karabiel z Aleksandryi, jaki wioz zbožža ŭ Rym.
7 Knid — horad u Małoj Azii na paŭdzionna-zachodnim bierazie. Kryt — wostraŭ na Mižzieinym mory.
9 Post žydoŭski ("Sudny dzień") prypadaŭ u hetym hodzie (60 pa N. Chr.) 25 wieraśnia. Praz wosień i zimu na Mižziemnym mory dujuć silnyja wiatry, jakija ŭ toj čas spyniali morapłaŭstwa zusim.
14 Eŭrakwiłon — silny paŭnočny wichor z horaŭ Krytu.
16 Kaŭda — mały wostraŭ na poŭdień ad Krytu. Łodka, prywiazanaja na wiaroŭcy, płyła za karablom. Była jana patrebna pry niebiaśpiecy zataleńnia karabla. Kab jana nie zatanuła, Kab jana nie zatanuła, jaje ŭciahnuli na karabiel.
17−18 Abwiazwali karabiel łancuhami i wiaroŭkami, kab umacawać jaho. Sytra — zatoka pry bierahoch paŭnočnaj Afryki, poŭnaja piaščanych mializnaŭ.
19 Kab karabiel zrabić lahčejšym i nia tak padatnym na zatapleńnie buraju.
20 Pawodle sonca i zor karabielniki tady aryjentawalisia ŭ prawilnaści darohi; kompasu tady jašče nia znali.
21 Byli doŭha biez jady z pryčyny marskoje chwaroby i trywohi.
27 Adryjaj nazywali mora pamiž Hrecyjaj i Sycylijaj.
30 Karabielniki na łodcy chacieli patajkom uciačy z karabla i dabracca da bierahu, pakinuŭšy žaŭnieraŭ i wiaźniaŭ na peŭnuju śmierć.
31 Biaz pomačy karabielnikaŭ žaŭniery i wiaźni zhinuli-b.
32 Žaŭniery dali łodcy zwalicca ŭ mora, pierad tym, jak karabielniki ŭ jaje sieli.
40 Styry byli prymacawany, kab ich nie złamała bura. Ciapier jany byli patrebny, kab prybližycca da bierahu.
44 Ratawalisia (niaślisia, płyli) na doškach abo na abłomkach karabla.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 27 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
