Pramowa św. Ściapana
1 I skazaŭ archiświatar: Ci heta tak majecca?
2 Jon skazaŭ: Mužy braty i ajcy, słuchajcie. Boh sławy źjawiŭsia ajcu našamu Abrahamu, kali jon byŭ u Mezopotamii, pierš čym pasialiŭsia ŭ Haranie,
3 i skazaŭ da jaho: Wyjdzi z ziamli twajej i z radni twajej, , i idzi ŭ ziamlu, jakuju ja pakažu tabie (Hien. 12, 1).
4 Tady wyjšaŭ z ziamli Chaldejskaj i žyŭ u Haranie. I stul, potym jak pamior jahony baćka, pieranios jaho ŭ hetuju ziamlu, u katoraj wy ciapier žywiecio.
5 I nia daŭ jamu ŭ jej spadčyny ani na krok nahi, ale abiacaŭsia dać jamu jaje ŭ uładańnie i patomstwu jahonamu paśla jaho, choć jon nia mieŭ syna.
6 I hawaryŭ jamu Boh, što patomstwa jahonaje budzie pryšłym u čužoj ziamli, i paddaduć ich u niawolu, i buduć drenna z imi abchodzicca praz čatyrysta hadoŭ.
7 A narod, katoramu jany buduć słužyć, ja budu sudzić, skazaŭ Pan; a paśla hetaha jany wyjduć i buduć słužyć mnie na hetym miescy.
8 I daŭ jamu ŭmowu abrazańnia. I tak radziŭ Izaaka, i abrezaŭ jaho na wośmy dzień, a Izaak Jakuba, a Jakub dwanaccać patryjarchaŭ.
9 A patryjarchi zawidujučy, pradali Jakuba ŭ Ehipiet. I Boh byŭ z im,
10 i wyrwaŭ jaho z usich uciśnieńniaŭ jahonych; i daŭ jamu łasku i mudraść prad wačami faraona, karala ehipskaha; i pastawiŭ jaho načalnikam nad Ehiptam i nad usim domam swaim.
11 I pryjšoŭ hoład na ŭwieś Ehipiet i Chanaan i wialikaje ŭciśnieńnie i nie znachodzili ježy ajcy našyja.
12 Kali-ž pačuŭ Jakub, što jość zbožža ŭ Ehipcie, pasłaŭ ajcoŭ našych pieršy raz.
13 A za druhim razam paznany byŭ Jazep bratami swaimi i wyjaŭleny faraonu rod jahony.
14 Jazep-ža, pasłaŭšy, paklikaŭ Jakuba, baćku swajho i ŭsiu radniu swaju, siemdziesiat piać duš.
25 I pierajšoŭ Jakub u Ehipiet. I pamior jon i ajcy našy,
16 i pieraniesieny jany ŭ Sychiem i pałožany ŭ hrobie, jaki kupiŭ Abraham za canu sierabra ŭ synoŭ Hemora, Sychiemawaha syna.
17 Kali-ž prybližyŭsia čas abiacańnia, jakoje wykazaŭ Boh Abrahamu, uzros narod i razmnožyŭsia ŭ Ehipcie, katory nia znaŭ Jazepa,
18 pakul nie nastaŭ inšy karol u Ehipcie, katory nia znaŭ Jazepa.
19 Hety, chitra wystupajučy prociŭ našaha narodu, pryciskaŭ ajcoŭ našych, kab wykidali swaich dziaciej, kab jany nia žyli.
20 U tym-ža časie radziŭsia Majsiej i byŭ jon miły Bohu. Praz try miesiacy byŭ jon hadawany ŭ domie baćki swajho,
21 a kali byŭ wykinuty, uziała jaho dačka faraona i wyhadawała jaho sabie za syna.
22 I byŭ Majsiej nawučany ŭsiej mudraści ehipskiej i byŭ mahutny ŭ sławach i ŭ čynach swaich.
23 Kali-ž spoŭniłasia jamu sorak hadoŭ wieku, pryjšło jamu ŭ serca adwiedać bratoŭ swaich, synoŭ Izraila.
24 I kali ŭbačyŭ adnaho cierpiačaha kryŭdu, zastupiŭsia za jaho i pamściŭsia za pakryŭdžanaha, zabiŭšy ehipcianina.
25 Dumaŭ-ža jon, što braty zrazumiejuć, što Boh jahonaj rukoj dajeć im wybaŭleńnie; ale jany nie zrazumieli.
26 A na druhi dzień źjawiŭsia, kali jany wadzilisia i hadziŭ ich u supakoju kažučy: Mužy, wy-ž braty, našto wy adzin druhoha kryŭdzicie?
27 Ale toj, katory rabiŭ kryŭdu bližniamu, adpichnuŭ jaho, kažučy: Chto pastawiŭ ciabie za načalnika i sudździu nad nami?
28 Ci chočaš zabić mianie, tak jak učora zabiŭ ehipcianina?
29 I ŭciok Majsiej na hetaje słowa i staŭsia pasialencam u Madyjanskaj ziamli, dzie radziŭ dwuch synoŭ.
30 Kali-ž minuła sorak hadoŭ, źjawiŭsia jamu ŭ pustyni Synajskaj hary Anieł u połymi haručaha kusta.
31 Majsiej-ža, ubačyŭšy, dziwiŭsia z bačanaha. I kali jon padychodziŭ, kab pahladzieć, staŭsia da jaho hołas Panski, kažučy:
32 Ja jość Boh ajcoŭ twaich, Boh Abrahama, Boh Izaaka i Boh Jakuba. I zadryžaŭšy Majsiej, nie adwažwaŭsia hladzieć.
33 Pan-ža skazaŭ jamu: Zzuj abutak noh twaich, bo miesca, na katorym staiš, jość ziamla świataja.
34 Ja widziačy widzieŭ uciśnieńnie narodu majho, što jość u Ehipcie, i pačuŭ stahanańnie ich, i zyjšoŭ wyzwalić ich. A ciapier chadzi i pašlu ciabie ŭ Ehipiet.
35 Hetaha Majsieja, jakoha jany adraklisia, kažučy: "Chto ciabie pastawiŭ za načalnika i sudździu", hetaha Boh pasłaŭ za načalnika i wybaŭcu, z rukoju Anieła, katory jamu źjawiŭsia ŭ kuście.
36 Hety ich wywieŭ, učyniŭšy cudy i znaki ŭ ziamli Ehipskaj i ŭ Čyrwonym mory i ŭ pustyni praz sorak hadoŭ.
37 Heta Majsiej, katory skazaŭ synom Izraila: Praroka padymie wam Boh z bratoŭ wašych, tak jak mianie, jaho budziecie słuchać (Dt. 18, 15).
38 Heta jon, katory byŭ na sabrańni ŭ pustyni z Aniełam, jaki hawaryŭ jamu na hare Synaj i z ajcami našymi; katory atrymaŭ słowy žyćcia, kab dać nam.
39 Katoraha nie chacieli słuchacca ajcy našyja, ale adkinuli i adwiarnulisia sercam swaim da Ehiptu,
40 kažučy da Aarona: Zrabi nam bahoŭ, jakija-b išli pierad nami, bo Majsiej hety, katory nas wywieŭ z ziamli Ehipskaj, my nia wiedajem, što z im stałasia.
41 I zrabili ŭ tyja dni cialo, i achwiarawali bałwanu achwiaru, i ciešylisia z učynkaŭ ruk swaich.
42 I adwiarnuŭsia Boh i addaŭ ich słužyć wojsku niabiesnamu, jak jość napisana ŭ knizie prarokaŭ (Amos 5, 25-27): "Ci wy achwiarawali mnie achwiary i žertwy praz sorak hadoŭ u pustyni, domie Izrailaŭ?
43 I wy pryniali pałatku Mołocha i zorku boha wašaha Remfana, fihury, katoryja wy ŭčynili, kab im kłaniacca. I pieraniasu was za Babiłon".
44 Pałatka paświedčańnia była z ajcami našymi ŭ pustyni, jak zahadaŭ im Boh, haworačy da Majsieja, kab zrabiŭ jaje pawodle formy, jakuju bačyŭ.
45 Jaje pryniaŭšy ajcy našyja i ŭwiali ŭ Jozuem u dziržawu pahanaŭ, katorych prahnaŭ Boh ad wobliku ajcoŭ našych, až da dzion Dawida.
46 Jon znajšoŭ łasku ŭ Boha, i prasiŭ, kab znajści pałatku Bohu Jakuba.
47 Sałamon-ža zbudawaŭ jamu dom.
48 Ale Najwyšejšy nia ŭ tworanych rukami žywie, jak kaža prarok (Iz. 66, 1-2):
49 "Nieba dla mianie pasad, a ziamla padnožža noh maich. Jaki dom wy dla mianie zbudujecie, kaža Pan, abo jakoje mnsca majho spačynku?
50 Ci-ž nie maja ruka ŭčyniła ŭsio hetaje?"
51 Wy ćwiordaha karku i nieabrezanych sercaŭ i wušej, wy zaŭsiody praciwiciosia Duchu światomu; jak ajcy wašyja, tak i wy.
52 Katoraha z prarokaŭ nie praśledawali ajcy wašyja? I zabyli tych, katoryja pradwiaščali prychod Sprawiadliwaha, jakoha wy ciapier byli zdradnikami i zabojcami;
53 wy, katoryja atrymali zakon pry rasparadku aniełaŭ, i nie bierahli.
Śmierć św. Ściapana i ahulny praśled Kaścioła
54 Słuchajučy-ž hetaha, nadrywalisia sercy ich i skryhatali na jaho zubami.
55 A jon, budučy poŭny Ducha światoha, uhladajučysia ŭ nieba, ubačyŭ sławu Božuju i Jezusa, stajačaha prawaruč Boha. I skazaŭ: Woś baču nieba adčynienaje i Syna čaławiečaha, stajačaha prawaruč Boha.
56 Jany-ž, zakryčaŭšy wialikim hołasam, zatknuli swaje wušy i adnadušna kinulisia na jaho.
57 I wykinuŭšy jaho za horad, kamianawali, a świedki pałažyli swajo adzieńnie kala noh dziaciuka, katory nazywaŭsia Šawał.
58 I kamianawali Ściapana, usklikajučaha i kažučaha: Panie Jezu, pryjmi ducha majho!
59 A staŭšy na kaleni, zakryčaŭ wialikim hołasam, kažučy: Panie, nie paličy im hetaha hrachu. I skazaŭšy hetaje, zasnuŭ u Panu. Šawał-ža byŭ zhodny na jahonu śmierć.
Каментары ці зноскі:
2 Pramowa św. Ściapana składajecca z 4 častak: pieršaja (r. 2−16) pradstaŭlaje epochu patryjarchaŭ, druhaja (r. 17−43) — epochu Majsieja; treciaja (r. 44−50) — epochu Dawida i Sałamona; čaćwiertaja (r. 51−53) jość zakančeńniem, u katorym św. Ściapan śćwiardžaje, što Jezus jość tym Sprawiadliwym, abiacanym praz prarokaŭ Mesyjašam, a žydy — jahonyja zabojcy.
5 "Ani na krok nahi" — i sapraŭdy Abraham u Kanaanie (Abiacanaj ziamli) musiŭ kupić za hrošy kawałak ziamli na siamiejny hrob.
6 "U čužoj ziamli" — u Ehipcie.
8 Abrazańnie było widomym znakam umowy pamiž Boham i žydoŭskim narodam.
9 Św. Ściapan daŭžej haworyć ab Jazepie, bo jon byŭ padabienstwam Jezusa Chrysta. I Jazep byŭ źnienawidžany i praśledawany swaimi, adnak staŭsia zbaŭcam usiej swajej radni.
30 Boh pramaŭlaŭ da Majsieja praz Anieła, ale dziela taho što anieł hawaryŭ ad imia Boha, Ściapan nazywaje jaho nižej Panam h. zn. Boham.
34 "Widziačy widzieŭ" — zwarot hebrajski, značyć: dobra widzieŭ, pryhledzieŭsia.
35 Św. Ściapan prawodzić tut što-raz wyraźniejšaje padabienstwa pamiž Majsiejam i Chrystusam.
38 Majsiej u časie sabrańnia žydoŭ na pustyni kala hary Synaj prabywaŭ z aniełam, katory ad imia Boha hawaryŭ da jaho. Majsiej byŭ pasiarednikam pamiž Boham i ludźmi, tak jak i Chrystus.
41 Žydy na pustyni adlili z zołata cialo na padabienstwa ehipskaha byka Apisa, klanialisia hetamu cialaci i ciešylisia z hetaha ŭčynku ruk swaich.
42 "Wojska niabiesnaje" ŭ św. Pisańni aznačaje aniełaŭ abo zory. Tut u značeńni "zory". Boh adwiarnuŭsia ad bałwachwalstwa narodu i dapuściŭ, kab žydy, upadajučy što-raz nižej, kałanialisia ciełam niabiesnym.
43 Žydy byli pryniaŭšy pałatku (šacior) Mołacha, kanaanskaha boha ahniu i sonca i kłanialisia Remfanu (Saturnu), jakoha wyabražali ŭ formie zorki. Za karu žydy byli potym wysieleny ŭ babiłonskuju ziamlu.
44−47 Spačatku žydy addawali čeść praŭdziwamu Bohu ŭ pałatcy, a potym za Sałamona zbudawali światyniu.
48 Boh žywie nia tolki ŭ stworanych rukami ludzkimi światyniach, ale ŭsiudy. Kali Jaho nia moža aharnuć nieba i ziamla, to jak moža aharnuć zbudawanaja rukami ludziej Jeruzalimskaja światynia? Dziela hetaha čeść Błhu nia moža być ahraničana tolki da Jeruzalimu i światyni.
51 "Nieabrezanych sercaŭ i wušej" — značyć: niedastupnych dla praŭdy Božaj.
53 "Pry rasparadku aniełaŭ" — pry pasłuhawańni, pry pomačy aniełaŭ. Pawodle žydoŭskaha pierakazu, Boh daŭ Zakon na hare Synaj pry pasiarednictwie aniełaŭ.
57 Świedki, jakija świedčyli prociŭ asudžanaha, pieršyja kidali kamieńni. Kab zručniej było kidać, jany źnimali źwierchniaje adzieńnie.
58 Žydy, kamianujučy św. Ściapana, abo abinuli rymskaje prawa, jakoje zabaraniała Sanhedrynu wykonywać prysudy śmierci, abo pawadyry taho-ž Sanhedrynu ŭžo zahadzia zdabyli dazwoł na ŭkamienawańnie św. Ściapana.
59 Šawał ducham i wolaj swajej braŭ udzieł u kamienawańni św. Ściapana. Potym nawiarnuŭsia i staŭ Paŭłam.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 7 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
