Apostalski sabor u Jeruzalimie
1) Pryčyny sklikańnia saboru
1 A niekatoryja, pryjšoŭšy z Judei, nawučali bratoŭ: Što kali wy nie abrežaciesia pawodle Majsiejawaha abyčaju, nia možacie zbawicca.
2 Dyk kali paŭstaŭ niemały spor u Paŭła i Barnaby prociŭ ich, pastanawili, kab Pawał i Barnaba i niekatoryja druhija spamiž inšych pajšli ŭ hetaj sprawie do apostałaŭ i staršych u Jeruzalim.
3 Dyk jany, prawiedzienyja kaściołam, prachodzili Fenicyju i Samaryju, raskazwajučy ab nawarocie pahanaŭ, i rabili wialikuju radaść usim bratom.
2) Narady saboru i pastanowa
4 Kali-ž pryjšli ŭ Jeruzalim, byli pryniaty Kaściołam i apostałami i staršymi, abwiaščajučy, skolki z imi ŭčyniŭ Boh.
5 A paŭstali niekatoryja z sekty faryzejaŭ, katoryja ŭwieryli, kažučy: Što treba ich abrezać i zahadać, kab zachoŭwali zakon Majsieja.
6 I sabralisia apostały i staršyja, kab razhladzieć hetaje słowa.
7 Kali-ž paŭstała wialikaja sprečka, ustaŭšy Piotr, skazaŭ da ich: Mužy braty, wy wiedajecie, što z daŭnych dzion Boh wybraŭ spamiž nas, kab praz maje wusny pahanie słuchali słowa ewanelii i wieryli.
8 I Boh, katory znaje sercy, daŭ paświedčańnie, dajučy im Ducha światoha tak jak i nam,
9 i ničoha nie adroźniŭ pamiž nami i imi, wieraj ačyščajučy sercy ich.
10 Dyk ciapier našto spakušwajecie Boha, kab uzłažyć na šyi wučniaŭ jarmo, jakoha nie mahli nasić ani ajcy našy, ani my?
11 Ale praz łasku Pana Jezusa Chrysta my wierym, što zbawimsia, tak jak i jany.
12 I zamoŭkła ŭsio mnostwa, i słuchali Barnabu i Paŭła, raskazwajučych, jakija wialikija znaki i cudy ŭčyniŭ Boh pamiž pahanaŭ praz ich.
13 A kali zamoŭkli, adkazaŭ Jakub, kažučy: Mužy braty, pasłuchajcie mianie!
14 Symon raskazaŭ, jak pierš Boh adwiedaŭ, kab z pahanaŭ uziać narod dla imieńnia swajho.
15 I z hetym zhadžajucca słowy prarokaŭ (Am. 9, 11-12), jak jość napisana:
16 "Paśla hetaha wiarnusia i adbuduju pałatku Dawida, katoraja ŭpała, i ruiny jaje adbuduju i papraŭlu jaje,
17 kab druhija ludzi šukali Pana i ŭsie narody, nad katorymi pryzwana imia majo, kaža Pan, jaki čynić heta".
18 Wiedamaja jość Panu ad wieku sprawa jahona.
19 Dziela hetaha ja ŭwažaju, nie biespakoić tych, katoryja z pahanaŭ nawaračwajucca da Boha,
20 ale napisać da ich, kab ustrymoŭwalisia ad brydotaŭ bałwanaŭ, i błudu, i dušanaha, i krywi.
21 Bo Majsiej z daŭnych časoŭ maje ŭ kožnym horadzie tych, što jaho abwiaščajuć u bažnicach, dzie ŭ kožnuju subotu čytajecca.
22 Tady spadabałasia apostałam i staršym z usim kaściołam, kab wybrać spasiarod siabie mužoŭ i pasłać u Antyochiju z Paŭłam i Barnabaj: Judu, katory nazywaŭsia Barsaba, i Syłu, mužoŭ pieršych pamiž bratami,
23 napisaŭšy praz ich ruki: Apostały i staršyja braty, tym, katoryja jość ŭ Antyochii i ŭ Syryi i ŭ Cylicyi, bratom z pahanaŭ, prywiet.
24 Dziela taho što my čuli, što niekatoryja z nas wyjšaŭšy, ustrywožyli was sławami, adwaročwajučy dušy wašy, katorym my nie zahadali,
25 spadabalisia nam, sabraŭšymsia ŭ wadno, wybrać mužoŭ i pasłać da was z najdaražejšymi našymi Barnabaj i Paŭłam,
26 katoryja wydali dušy swaje za imia Pana našaha Jezusa Chrysta.
27 Dyk pasłali my Judu i Syłu, katoryja tak-ža sami pierakažuć wam sławami hetaje ž.
28 Bo zdałosia Duchu światomu i nam nie nakładać na was bolej nijakaha ciažaru, aproč hetych kaniečnych:
29 kab wy ŭstrymalisia ad achwiarawańnia bałwanom, i krywi, i dušanaha, i błudu; čaho wy ścierahučysia, dobra zrobicie. Bywajcie zdarowy.
3) Abwiaščeńnie pastanowy saboru ŭ Antyochii
30 Dyk tyja wypraŭlenyja pryjšli ŭ Antyochiju i sabraŭšy mnostwa, pieradali piśmo.
31 Pračytaŭšy jaho, jany ŭzradawalisia z paciašeńnia.
32 A Juda i Syła, budučy i sami prarokami, mnohim słowam paciašali bratoŭ i ŭćwiardžali.
33 A prabyŭšy tam niejki čas, jany byli z supakojem wypraŭleny bratami da tych, katoryja ich prysłali.
34 Zdałosia-ž Syłu tam astacca, a Juda adzin pajšoŭ u Jeruzalim.
35 Pawał-ža i Barnaba prabywali ŭ Antyochii, nawučajučy i abwiaščajučy z mnohimi druhimi słowa Božaje.
Druhaja padaroža św. Paŭła. Razłučeńnie z Barnabaj
36 Paśla-ž niekalkich dzion skazaŭ Pawał da Barnaby: Wiarnuŭšysia adwiedajma bratoŭ pa ŭsich haradoch, u katorych my abwiaščali słowa Pana, jak jany majucca.
37 A Barnaba chacieŭ uziać z saboju i Jana, katory nazywaŭsia Marak.
38 Ale Pawał prasiŭ, kab jon, jak toj, katory adstaŭ ad ich ad Pamfilii i nie chadziŭ z imi na sprawu, nia byŭ pryniaty.
39 Dyk stałasia niazhoda, tak što jany adyjšli adzin ad druhoha, a Barnaba-to, uziaŭšy Marka, adpłyŭ na Cypr.
Padaroža św. Paŭła ŭ Makiedoniju
40 Pawał-ža, wybraŭšy Syłu, rušyŭ, paručany bratami łascy Božaj.
41 I abchodziŭ Syryju i Cylicyju, ućwiardžajučy kaścioły, zahadwajučy bierahčy zahady apostałaŭ i staršych.
Каментары ці зноскі:
1 Niekatoryja spasiarod žydoŭ, pryniaŭšych chryścijanstwa, uporysta ćwiardzili, što pahanie, pryjmajučy chrost, pawinny paddacca starazakonnamu abrazańniu i spaŭniać relihijnyja praktyki St. Zakonu. Hetyja chryścijanie nieabrezanych uwažali za niačystych i nie chacieli z imi łučycca ani pry stałoch (ahapach), ani pry malitwie. Hetyja-to, nia mohučy ničoha zrabić u Jeruzalimie, pryjšli ŭ Antyochiju, kab tut pašyrać swaje pahlady.
7 "Z daŭnych dzion" h. zn. ad nawarotu Karnela, jakoje adbyłosia kali 10 hadoŭ tamu.
9 Wiera, chrost i Duch św. ačyścili sercy pahanaŭ, dyk nia možna ich uwažać za niačystych.
19 Jarma šmatlikich pradpisańniaŭ St. Zakonu nie mahli nasić (spoŭnić) nawat prawawiernyja žydy.
13−19 Jakub, zwany mienšym, swajak Jezusa, biskup Jeruzalimu, byŭ ahulna pawažany nawat u žydoŭ za swaju sprawiadliwaść i ścisłaje wypaŭnieńnie Zakonu. I jon prychilajecca da słoŭ Piatra, kab nie nakładać lišniaha ciažaru na tych, što nawaračwajucca z pahanstwa da wiery Chrystowaj.
20 Jakub adnak uwažaje patrebnym zabaranić chryścijanam, nawiernienym z pahanstwa, jeści miasa, achwiarawanaje bałwanom ("brydotaŭ bałwanaŭ"); wyścierahacca błudu h. zn. žanicca z kroŭnymi i swajakami, a takža prymać udzieł u raspusnych ihryščach, jakija adbywalisia pry pahanskich relihijnych ceremonijach, jeści miasa z zadušanaj žywioły, bo tam była kroŭ, bo pawodle tahačasnych paniaćciaŭ, duša (h. zn. žyćcio cieła) jość u krywi.
28 "Zdałosia Duchu św. i nam" — hetymi sławami apostały wykazwajuć, što heta pastanowa jość ad Ducha św., jakomu piarečyć nia možna.
"Apostalski sabor" adbyŭsia kala 50 hodu paśla Nar. Chr.
39 Hety razychod byŭ, widać, u namierach Božych, bo Banaba, prybyŭšy na Cypr, swajej pracaj pakryŭ hety wostraŭ kaściołami, a Pawał taksama Małuju Aziju i Hrecyju.
40 Syła byŭ blizkim da apostałaŭ i staršych u Jeruzalimie i, tak jak Pawał, byŭ rymskim hramadzianinam (hł. Ap. Dz. 15, 22−27 i 16, 37).
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 15 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
