II ČAŚĆ. KAŚCIOŁ PASIAROD PAHANAŬ
Pieršaja padaroža św. Paŭła. Pawał i Barnaba na Cypry
1 Byli-ž u Kaściele, što byŭ u Antyochii, praroki i wučyciali, pamiž imi Barnaba i Symon, katory zwaŭsia Čorny, i Łucyj Cyrenejec, i Manahien, katory byŭ wyhadawany razam z Heradam tetrarchaj, i Šawał.
2 A kali jany adprŭlali słužbu Panu i paścili, skazaŭ im Duch światy: Adłučecie mnie Šaŭła i Barnabu na sprawu, da jakoje ja ich uziaŭ.
3 Tady pościačy i molačysia, i ŭzłažyŭšy na ich ruki, adprawili ich.
4 I jany-to, pasłanyja Ducham światym, pajšli ŭ Seleŭcyju, a adtul papłyli ŭ Cypr.
5 I kali prybyli ŭ Sałaminu, abwiaščali słowa Božaje ŭ bažnicach žydoŭskich. A mieli jany i Jana na ŭsłužeńni.
6 A pierajšoŭšy ŭsiu wyspu až da Pafy, znajšli adnaho muža čaraŭnika, falšywaha praroka, žyda, katoramu na imia było Barjezu,
7 katory byŭ pry staraście Siarhieju Paŭle, razumnym mužu. Hety, paklikaŭšy Barnabu i Šaŭła, žadaŭ słuchać słowa Božaje.
8 Supraciŭlaŭsia-ž im Elimas čaraŭnik (bo hetak tłumačycca imia jahonaje), starajučysia adwiarnuć starastu ad wiery.
9 A Šawał, jon-ža i Pawał, napoŭnieny Ducham światym, uhladajučysia na jaho,
10 skazaŭ: O poŭny ŭsiakaj zdrady i ŭsiakaj krywadušnaści synie djabła, worahu ŭsiakaj sprawiadliwaści, ty nie pierastaješ wywaračywać prostyja darohi Pana.
11 I woś ciapier ruka Pana nad taboju, i budzieš ślapy, nia widziačy sonca až da času. I zaraz-ža paŭ na jaho zmrok i ciemra, i chodziačy nawakoł, šukaŭ, chto-b jamu padaŭ ruku.
12 Tady starasta, uwidzieŭšy, što stałasia, uwieryŭ, dziwiačysia nad nawukaj Pana.
Pawał i Barnaba ŭ Antyochii Pizydzkaj. Pramowa Paŭła
13 Kali-ž Pawał i tyja, što z im byli, adpłyli z Pafy, prybyli ŭ Perhu, u Pamfilii. Jan-ža, adyjšoŭšy ad ich, wiarnuŭsia ŭ Jeruzalim.
14 A jany, prajšoŭšy Perhu, pryjšli ŭ Antyochiju Pizydzkuju, i ŭwajšoŭšy ŭ bažnicu ŭ dzień subotni, sieli.
15 Paśla-ž pračytańnia zakonu i prarokaŭ pasłali staršyja nad bažnicaj da ich, kažučy: Mužy braty, kali jość u was jakaja mowa napaminańnia da narodu, kažecie.
16 Ustaŭšy-ž Pawał i rukoju nakazaŭšy maŭčańnie, skazaŭ: Mužy Izrailskija i katoryja baiciosia Boha, słuchajcie.
17 Boh narodu Izrailskaha wybraŭ ajcoŭ našych i ŭzwysiŭ narod, kali byli žycharami ŭ ziamli Ehipskaj, i wywieŭ ich wyšniaju rukoju z jaje,
18 i praz sorak hadoŭ času pieranasiŭ ich abyčai ŭ pustyni.
19 I źništožyŭšy siem narodaŭ u ziamli Kanaanskaj, losam padzialiŭ im ziamlu ich,
20 kala čatyrochsot piacidziesiaci hadoŭ potym; a paśla hetaha daŭ sudździaŭ až da Samuela praroka.
21 I ad taho času prasili ab karala, i daŭ im Boh Sauła, syna Cisa, muža z pakaleńnia Benjamina, saraka hadoŭ.
22 I adkinuŭšy jaho, padniaŭ im Dawida karala, katoramu dajučy paświedčańnie, skazaŭ: "Znajšoŭ ja Dawida, syna Jessaha, muža pawodle serca majho, katory budzie čynić usie zadańni maje" (I Karał. 13, 14).
23 Z jaho patomstwa Boh, pawodle abiacańnia, wywieŭ dla Izraila Zbaŭcu Jezusa,
24 kali Jan pierad woblikam prychodu jahonaha abwiaščaŭ chrost pakuty ŭsiamu narodu Izarilskamu.
25 Kali-ž Jan spoŭniŭ swoj bieh, kazaŭ: "Za kaho wy mianie ŭwažajecie, ja nia jość; ale woś idzie za mnoju, katoraha ja nia hodzien raźwiazać abutak z noh".
26 Mužy braty, syny rodu Abrahama i katoryja pamiž was bajacca Boha, wam pasłana słowa hetaha zbaŭleńnia.
27 Bo katoryja žyli ŭ Jeruzalimie i pawadary jahonyja, nie paznaŭšy jaho i asudziŭšy, wypaŭnili praročyja hałasy, jakija čytajucca kožnuju subotu,
28 i nie zanajšoŭšy z im nijakaj pryčyny śmierci, prasili ŭ Piłata, kab jaho zabić.
29 A kali dakanali ŭsio, što ab im było napisana, źniaŭšy jaho z drewa, pałažyli jaho ŭ hrobie.
30 Ale Boh padniaŭ jaho z umierłych treciaha dnia. Jaho bačyli praz mnohija dni tyja,
31 katoryja razam z im pryjšli z Halilei ŭ Jeruzalim, katoryja až dahetul jość świedkami jaho pierad narodam.
32 I my wam abwiaščajem toje abiacańnie, jakoje stałasia da ajcoŭ našych,
33 što Boh wypaŭniŭ jaho dzieciam našym, padniaŭšy Jezusa, jak i napisana jość u druhim psalmie: "Ty jość Syn moj, ja siahońnia radziŭ ciabie".
34 A što padniaŭ jaho z umierłych, kab bolej užo nie waročaŭsia da hnićcia, tak skazaŭ: Što "dam wam światoje Dawidawa wiernaje" (Iz. 55, 3).
35 Dziela taho i ŭ druhim miescy kaža: "Nia dasi światomu twajmu ŭbačyć hnićcia" (Ps. 16, 10).
36 Bo Dawid, na wiaku swaim pasłužyŭšy woli Božaj, zasnuŭ i dałučany jość da ajcoŭ swaich i ŭbačyŭ hnićcio.
37 Ale kaho Boh uskrasiŭ z umierłych, toj nia bačyŭ hnićcia.
38 Niachaj-ža budzie wam wiedama, mužy braty, što praz jaho abwiaščajecca wam adpuščeńnie hrachoŭ; i ad usiaho, ad čaho wy nie mahli być apraŭdanymi praz zakon Majsieja,
39 praz jaho kožny, chto wieryć, bywaje apraŭdany.
40 Dyk hladziecie, kab nia pryjšło na was, što skazana ŭ prarokaŭ:
41 "Ubačcie, pahardniki, i dziwieciesia, i zhińcie, bo čyniu sprawu ŭ dni wašyja, sprawu, jakoj wy nie pawierycie, kali-b chto raskazaŭ wam" (Awwak. 1, 5).
42 A kali jany wychodzili, prasili, kab u nastupnuju subotu hawaryli da ich hetyja słowy.
43 Kali-ž była raspuščana bažnica, mnoha žydoŭ i nabožnych nowanawiernienych pajšło za Paŭłam i Barnabaj, katoryja haworačy radzili im trywać u łascy Božaj.
44 A ŭ nastupnuju subotu blizu ŭwieś horad zyjšoŭsia słuchać słowa Božaha.
45 Ale žydy, ubačyŭšy hramady, napoŭnilisia zajzdraściaj i bluźniačy piarečyli tamu, što hawaryŭ Pawał.
46 Tady Pawał i Barnaba ćwiorda skazali: Dla was treba było naŭpierad hawaryć słowa Božaje, ale zatym što wy adkidajecie jaho i pryznajecio siabie niahodnymi žyćcia wiečnaha, woś iy zwaročwajemsia da pahanaŭ.
47 Bo hetak zahadaŭ nam Pan: "Pastawiŭ ciabie na świetłaść pahanaŭ, kab byŭ na zbaŭleńnie až kraj ziamli" (Iz. 49, 6).
48 Pahanie-ž pačuŭšy, uzradawalisia i sławili słowa Pana; i ŭwieryli katoryja-tolki byli pryznačany da žyćcia wiečnaha.
49 I razsiawałasia słowa Pana pa ŭsiej krainie.
50 Ale žydy padburyli nabožnych i pawažanych žančyn i pieršych u horadzie, i padniali praśled proci Paŭła i Barnaby, i wykinuli ich z swaich hranic.
51 Jany-ž, abtrosšy na ich pył z noh, pryjšli ŭ Ikoniju.
52 Wučni tak-ža napaŭnialisia radaściaj i Ducham światym.
Каментары ці зноскі:
1 "Praroki" mieli dar wykazwańnia abjawaŭ Ducha św. a "wučyciali" — mieli dar nawučańnia ewanelii. Jany mieli ŭ pieršapačatkowym kaściole wialikaje značeńnie.
2 "Adpraŭlali słužbu" h. zn. nabaženstwa. Słužba Božaja składałasia tady z malitwaŭ, nawuki, praročańnia i św. Eŭcharystyi.
3 Praroki i wučyciali antyochskija praz uzłažeńnie ruk nie dali Paŭłu i Barnabie daru apostalstwa, bo Pawał byŭ paklikany samym Chrystom, a Barnaba — apostałami, a dali im bahasławienstwa i paŭnamoctwa ad kaścioła ŭ Antyochii na ich pracu.
5 Sałamina — port na Cypry. Pawał i Barnaba zwaročwajucca najpierš da žydoŭ, bo da ich pieršych treba było zwaročwacca pawodle zahadu Chrystowaha (Mt. 10, 6; 15, 24), aproč hetaha ŭ žydoŭskija bažnicy prychodzili nia tolki žydy, ale i prozelity, jakija šukali praŭdy Božaj. Pasiarod hetych apošnich było mnoha prychilnikaŭ nawuki Chrystowaj.
7 Starasta Siarhiej, widać, naležaŭ da tych znatnych rymlan, jakija lubili mieć na swaim dwary wučonych i čaraŭnikoŭ, znajučych tajomnyja siły pryrody i pakazwajučych roznyja dziwy. Siarhiej, pačuŭšy ab Paŭle i Barnabie, chacieŭ i ich pasłuchać, što było niepryjemnym dla taho čaraŭnika-maha.
9 Šawał (Sauł) źmianiŭ swajo žydoŭskaje imia na rymskaje Pawał (Paŭłus), kab mieć dostup da rymlan i hrekaŭ.
11 "Da času" značyć: pakul nie nawiernieśsia.
13 Pamfilija — prawincyja ŭ Małoj Azii. Tut Jan Marak pakinuŭ apostałaŭ i wiarnuŭsia ŭ Jeruzalim, čym adchiliŭ ad siabie Paŭła.
14 Heta była druhaja Antyochija, jakaja lažała pasiaredzinie M. Azii na handlowym šlachu z Ezefu na Uschod. Nasielnictwa składałasia z fryhijcaŭ, hrekaŭ, rymlan i žydoŭ.
16 "Katoryja baiciosia Boha" — heta zwarot adnosiŭsia da pahanaŭ, nawiernienych na žydoŭskuju wieru (prozelitaŭ).
25 "Jan spoŭniŭ swoj bieh" — zn. skončyŭ swajo pasłanstwa.
27 "Wypaŭnili praročyja hałasy" h. zn. spoŭnili toje, što było napisana prarokami ab Chryście.
30 — 31 Praŭda ab uskrasieńni Chrystowym zaŭsiody wiaściłasia apostałami, jak hałoŭnaja praŭda chryścijanstwa. Świedkami ŭskrosu Chrystowaha byli tyja, jakija jaho widzieli ŭskrosšym, prabywali z im i datykalisia da jaho.
35 — 37 Słowy : "Nie dasi Światomu twajmu ŭbačyć hnićcia" nia mohuć adnosicca da Dawida, bo jon pamior i byŭ padlehły hnićciu, značyć, jon jość Mesyjaš, bo na im spoŭnilisia hetyja praročyja słowy.
44 Pryjšli ŭ bažnicu i prozelity, kab słuchać Paŭła i heta wielmi aburyła žydoŭ.
51 "Abtrosšy pył" hł. Mt. 10, 14.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 13 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.