Praśled apostałaŭ i malitwa Kaścioła.
1 Kali-ž jany hawaryli da narodu, nadyjšli światary i načalnik światyni i sadukiei,
1 Kali-ž jany hawaryli da narodu, nadyjšli światary i načalnik światyni i sadukiei,
2 aburanyja, što jany wučyli narod i abwiaščali ŭ Jezusie ŭskrasieńnie z umierłych.
3 I nałažyli na ich ruki i pasadzili ich u wastroh da zaŭtra, bo byŭ užo wiečar.
4 Mnohija-ž z tych, što słuchali słowa, uwieryli; i było likam mužoŭ piać tysiač.
5 I stałasia nazaŭtra, što sabralisia pawadary ich i staršyja i knižniki ŭ Jeruzalim,
6 i Annaš, archiświatar, i Kaifaš, i Jan, i Alaksandar, i skolki ich było z światarskaha rodu.
7 I pastawiŭšy ich pasiaredzinie, pytali: Jakoju mocaj ci jakim imianiem wy hetaje ŭčynili?
8 Tady Piotr, napoŭnieny Ducham światym, skazaŭ da ich: Pawadyry narodu i staršyja, słuchajcie!
9 Kali my siahońni jość sudžany za dabradziejstwa dla niadužaha čaławieka, praz jakoje hety byŭ azdaroŭleny,
10 niachaj budzie wiedama wam usim i ŭsiamu narodu Izrailskamu, što imieniem Pana našaha Jezusa Chrysta Nazarenskaha, katoraha wy ŭkryžawali, katoraha Boh padniaŭ z umierłych, praz jaho hety staić zdarowy pierad wami.
11 Heta kamień adkinuty wami budaŭničymi, katory staŭsia haławoju wuhła (Ps. 117, 22),
12 i niama ŭ nikim inšym zbaŭleńnia. Bo niama inšaha imieni pad niebam, dadzienaha ludziam, u jakim treba było-b nam zbaŭlacca.
13 Bačučy-ž stojkaść Piatra i Jana, zrazumieŭšy, što jany ludzi biez nawuki i prostyja, dziwilisia; i paznali ich, što byli z Jezusam.
14 Bačučy tak-ža čaławieka, stajačaha z imi, katory byŭ azdaroŭleny, ničoha nie mahli skazać prociŭ.
15 I zahadali im wyjści proč z Rady i naradžalisia pamiž saboju,
16 kažučy: što nam rabić z hetymi ludźmi? Bo-ž wiedamy cud učynieny jość praz ich, jaŭny dla ŭsich žywučych u Jeruzalimie, i my nia možam zapiarečyć.
17 Ale kab bolej nie razychodziłasia ŭ narodzie, pahrozim im, kab bolej nie hawaryli ŭ hetaje imia nikomu z ludziej.
18 I paklikaŭšy ich, zahadali, kab jany zusim nie hawaryli i nie nawučali ŭ imia Jezusa.
19 Piotr-ža i Jan adkazwajučy skazali da ich: Ci sprawiadliwa heta pierad wačami Boha was bolej słuchać, čym Boha, razsudziecie.
20 Bo my nia možam nie hawaryć, što my bačyli i čuli.
21 Jany-ž pahraziŭšy puścili ich, nie znachodziačy, jak-by pakarać ich, dziela narodu, bo ŭsie sławili toje, što było stałasia ŭ hetym zdareńni.
22 Hadoŭ-ža było bolej saraka čaławieku, z katorym staŭsia hety cud azdaraŭleńnia.
23 Kali-ž ich puścili, jany pryjšli da swaich i abwiaścili, što da ich hawaryli archiświatary i staršyja.
24 Jany pačuŭšy, adnadušna padniali hołas da Boha i kazali: Panie, heta Ty, katory stwaryŭ nieba i ziamlu, mora i ŭsio, što ŭ ich jość;
25 katory Ducham światym praz wusny ajca našaha Dawida, słuhi twajho, skazaŭ: čamu ŭzburylisia pahanie i narody pamyšlali pustoje?
26 Paŭstali waładary ziamli i pawadyry zyjšlisia ŭ wadno prociŭ Pana i prociŭ Chrystusa jahonaha"? (Ps. 2, 1-2).
27 Bo sapraŭdy zyjšlisia ŭ hetym horadzie prociŭ światoha Syna twajho Jezusa, katoraha Ty namaściŭ, Herad i Poncyj Piłat z pahanami i narodami Izraila,
28 kab učynić toje, što ruka twaja i rada twaja pastanawili, kab stałasia.
29 A ciapier, Panie, uzhlań na pahrozy ich i daj słuham twaim z usiej adwahaj hawaryć słowa twajo,
30 praz toje, što praciahnieš ruku twaju na azdaraŭleńni, i kab znaki i cudy dziejalisia praz imia światoha Syna twajho, Jezusa.
31 I kali jany malilisia, zadryžała miesca, na jakim jany byli sabraŭšysia; i napoŭniey byli ŭsie Ducham światym, i hawaryli słowa Božaje z adwahaj.
Jednaść i luboŭ pamiž pieršych chryścijanaŭ
32 A ŭ mnostwa wieručych było adno serca i adna duša; i nichto z taho, što mieŭ, ničoha nie nazywaŭ swaim, ale było ŭ ich usio supolnaje.
32 A ŭ mnostwa wieručych było adno serca i adna duša; i nichto z taho, što mieŭ, ničoha nie nazywaŭ swaim, ale było ŭ ich usio supolnaje.
33 I z wialikaj mocaj dawali apostały paświedčańnie ab uskrasieńni Jezusa Chrysta, Pana našaha; i wialikaja łaska była wa ŭsich ich.
34 I nia było pamiž imi nikoha cierpiačaha niedastatak, bo katoryja tolki-mieli pali abo damy, pradaŭšy, prynosili zapłatu za toje, što pradawali
35 i kłali la noh apostałaŭ. A dzialiłasia kažnamu, jak jamu treba było.
36 I Jazep, nazwany apostałami Barnaba (što značyć: Syn paciašeńnia), lewit, rodam z Cypru,
37 majučy pole, pradaŭ jaho i prynios zapłatu i pałažyŭ la noh apostałaŭ.
Каментары ці зноскі:
1 "Načalnik światyni", abo načalnik stražy, jakaja pilnawała paradku ŭ światyni, mieŭ wialikaje značeńnie: jon byŭ pieršy pa archiświatary.
4 Piać tysiač chryścijan — heta była pieršapačatkawaja chryścijanskaja hramada (hmina).
6 Ab Annašy i Kaifašy hł. Jan 18, 13−19.
11 Hł. Mt. 21, 42.
24 Majem tut pryhožy prykład supolnaj malitwy chryścijan, jakuju jany, mahčyma, paŭtarali za adnym admaŭlajučym abo, pawodle žydoŭskaha zwyčaju, na kancy malitwy paćwiardžali słowam: Amen (niachaj staniecca).
31 Boh hetakim adčuwalnym sposabam daje paznać, što wysłuchaŭ malitwu Kaścioła i zsyłaje na ich Ducha św., kab z adwahaj abwiaščali słowa Božaje.
32 Supolnaść majemaści wypływaje z chryścijanskaj lubowi bližniaha: "Było adno serca i adna duša". Hł. wyšej 2, 44−45.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Apostalskija dziei, 4 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.