Дзеянні 24 Дзеянні 24 разьдзел

¹ А праз пяць дзён прыйшоў першасвятар Ананія з некалькімі старэйшынамі і нейкім рытарам Тэртулам, якія зрабілі заяву намесніку супроць Паўла.

² Калі ж выклікалі Паўла, Тэртул пачаў абвінавачваць, кажучы: Вялікі мір праз цябе мы маем і паляпшэнні прыходзяць гэтаму народу праз тваю прадбачлівасць

³ ва ўсім і ўсюды, то мы прымаем гэта, высокашаноўны Фелікс, з усёй удзячнасцю.

⁴ Але, каб не затрымліваць цябе больш, прашу цябе коратка выслухаць нас з тваёю добразычлівасцю.

⁵ Бо мы выявілі, што гэты чалавек — зараза і завадатар бунтаў між усіх іудзеяў на ўсёй населенай зямлі і важак назарэйскай секты,

⁶ які і святыню спрабаваў апаганіць, якога мы і затрымалі [і хацелі судзіць паводле нашага закона,

⁷ але прыйшоў тысячаначальнік Лісій і з вялікім гвалтам адабраў яго з нашых рук,

⁸ загадаўшы, каб яго абвінаваўцы прыйшлі да цябе]. Ад яго ты можаш сам, распытаўшы, даведацца пра ўсё тое, у чым мы яго абвінавачваем.

⁹ І іудзеі таксама згадзіліся, падцвердзіўшы, што гэта так.

¹⁰ І Павел, калі намеснік кіўнуў яму, каб ён гаварыў, адказаў: Ведаючы, што ты многія гады быў [справядлівым] суддзёю гэтаму народу, я з радасцю абараняю тое, што датычыць мяне самога,

¹¹ бо ты можаш даведацца, што мінула не больш чым дванаццаць дзён, як я прыйшоў, каб пакланіцца, у Іерусалім.

¹² І не знайшлі яны мяне ні ў святыні, каб я з кімсьці спрачаўся, ні каб я ўзнімаў бунт у народзе, ні ў сінагогах, ні ў горадзе,

¹³ і яны не могуць даказаць табе таго, у чым цяпер абвінавачваюць мяне.

¹⁴ Але я прызнаюся табе ў тым, што згодна з Дарогай, якую яны называюць ерассю, так я служу Богу нашых бацькоў, веруючы ўсяму, што напісана ў законе і ў прароках,

¹⁵ маючы надзею на Бога, якой і самі яны чакаюць: што павінна быць уваскрэсенне [мёртвых] і праведных, і няправедных.

¹⁶ Таму я і сам пільна дбаю, каб заўсёды мець чыстае сумленне перад Богам і людзьмі.

¹⁷ І праз шмат гадоў я прыйшоў, каб прынесці міласціну майму народу і прынашэнні;

¹⁸ пры гэтым знайшлі мяне ачышчанага ў святыні, не з натоўпам і не з калатнечаю.

¹⁹ Але некаторыя іудзеі з Азіі, якім належала б стаяць перад табою і абвінавачваць, калі б яны мелі нешта супроць мяне,

²⁰ альбо няхай самі гэтыя людзі скажуць, якую няправеднасць знайшлі [ўва мне], калі я стаяў перад сінедрыёнам,

²¹ хіба як у адным гэтым выразе, які я выкрыкнуў, стоячы між імі: «За ўваскрэсенне мёртвых вы мяне судзіце сёння».

²² [І, выслухаўшы гэта,] Фелікс, дакладней ведаючы пра гэтую Дарогу, даў ім адтэрміноўку, сказаўшы: Калі прыйдзе тысячаначальнік Лісій, я вырашу вашу справу.

²³ І ён аддаў распараджэнне сотніку вартаваць яго, але каб ён меў палёгку і не перашкаджаць з яго блізкіх слугаваць яму [ці прыходзіць да яго].

²⁴ А праз некалькі дзён Фелікс, прыйшоўшы са сваёю жонкаю Друзілаю, якая была іудзейка, паслаў па Паўла і слухаў яго пра веру ў Хрыста Ісуса.

²⁵ Але калі ён казаў аб праведнасці, і ўстрыманні, і аб будучым судзе, то Фелікс, спалохаўшыся, адказаў: Цяпер ідзі, а пры зручнай нагодзе я цябе выклічу, —

²⁶ у той жа час спадзеючыся, што Павел дасць яму грошай, [каб вызваліў яго]. Таму ён даволі часта пасылаў па яго і гутарыў з ім.

²⁷ А калі мінула два гады, Фелікса змяніў Порцый Фэст; і, хочучы дагадзіць іудзеям, Фелікс пакінуў Паўла ў зняволенні.