Марка 10 разьдзел

 

 

Выправіўшыся адтуль, прыходзіць у межы Юдэйскія за Ярданам. Зноў зьбіраюцца да Яго людзі; і паводле звычаю Свайго, Ён зноў вучыў іх.

 

І, падняўшыся адтуль, Ён прыходзіць у межы Іудзеі і ў22 Заіарданне, і зноў зыходзяцца да Яго натоўпы, і Ён, як звычайна, зноў вучыў іх.

Падышлі фарысэі і спыталіся, спакушаючы Яго: ці дазволена разводзіцца мужу з жонкаю?

 

І, падышоўшы, фарысеі пыталіся ў Яго, ці дазваляецца мужу адпусціць жонку23, — выпрабоўваючы Яго.

Ён сказаў ім у адказ: што наказаў вам Майсей?

 

Ён жа ў адказ сказаў ім: Што вам запаведаў Маісей?

Яны сказалі: Майсей дазволіў пісаць разводны ліст і разводзіцца.

 

І яны сказалі: Маісей дазволіў напісаць разводны ліст і адпусціць.

А Ісус сказаў ім у адказ: за жорсткае сэрца вашае ён напісаў вам гэтую запаведзь;

 

А Ісус сказаў ім: З-за вашай жорсткасэрнасці ён напісаў вам гэтую запаведзь.

а ў пачатку стварэньня, Бог мужчыну і жанчыну стварыў іх.

 

Ад пачатку ж стварэння Бог мужчынам і жанчынаю стварыў іх.

Таму пакіне чалавек бацьку свайго і маці

 

Таму пакіне чалавек свайго бацьку і маці [і прылепіцца да сваёй жонкі]

і прылепіцца да жонкі сваёй, і будуць двое адною плоцьцю, так што яны ўжо ня двое, а адна плоць.

 

і будуць двое адным целам, так што яны ўжо не двое, а адно цела.

Дык вось, што Бог злучыў, таго чалавек хай не разлучае.

 

Дык вось, што Бог злучыў, няхай чалавек не разлучае.

У доме вучні Ягоныя зноў спыталіся ў Яго пра тое самае.

 

І ў доме вучні зноў пра гэта пыталіся ў Яго.

Ён сказаў ім: хто разьвядзецца з жонкаю сваёю і ажэніцца з другою, той чыніць пералюб зь ёю;

 

І Ён кажа ім: Хто адпусціць сваю жонку і ажэніцца з іншаю, той чужаложыць супроць яе.

і калі жонка разьвядзецца з мужам сваім і выйдзе за другога, пералюб чыніць.

 

І калі яна, адпусціўшы свайго мужа, выйдзе за іншага, чужаложыць.

Прыносілі да Яго дзяцей, каб Ён дакрануўся да іх; а вучні не дапускалі тых, што прыносілі.

 

І прыносілі да Яго дзяцей, каб Ён дакрануўся да іх; вучні ж забаранілі ім.

Убачыўшы гэта, Ісус разгневаўся і сказаў ім: пусьцеце дзяцей прыходзіць да Мяне і не перашкаджайце ім, бо такім належыць Царства Божае;

 

Ісус жа, убачыўшы, абурыўся і сказаў ім: Пусціце дзяцей прыходзіць да Мяне, не парашкаджайце ім, бо такіх ёсць Царства Божае.

праўду кажу вам: хто ня прыме Царства Божага, як дзіця, той ня ўвойдзе ў яго.

 

Сапраўды кажу вам: Хто не прыме Царства Божае як дзіця, той ні ў якім разе не ўвойдзе ў яго.

І абняўшы іх, усклаў рукі на іх і дабраслаўляў іх.

 

І, абняўшы іх, добраслаўляў, ускладаючы рукі на іх.

Калі выходзіў Ён у дарогу, падбег нехта, упаў перад Ім на калені і спытаўся ў Яго: Настаўнік Добры! што мне рабіць, каб успадкаваць жыцьцё вечнае?

 

І, калі Ён выпраўляўся ў дарогу, падбег адзін і, упаўшы на калені перад Ім, пытаўся ў Яго: Добры Настаўніку, што зрабіць мне, каб атрымаць у спадчыну вечнае жыццё?

Ісус сказаў яму: што ты называеш Мяне добрым? ніхто ня добры, толькі адзін Бог.

 

Ісус жа сказаў яму: Што ты завеш Мяне добрым? Ніхто не добры, акрамя аднаго Бога.

Ведаеш запаведзі: ня чыні пералюбу; не забівай; ня крадзь; ня сьведчы ілжыва; ня крыўдзі; шануй бацьку твайго і маці.

 

Ты ведаеш запаведзі: «Не забі, не чужалож, не ўкрадзі, не сведчы лжыва, не ашуквай, шануй свайго бацьку і маці».

А ён сказаў Яму ў адказ: Настаўнік! Усё гэта захаваў я зь юнацтва майго.

 

А ён [у адказ] сказаў Яму: Настаўніку, усё гэта я выконваў са сваёй маладосці.

Ісус, зірнуўшы на яго, палюбіў яго і сказаў яму: аднаго табе не стае: ідзі, усё, што маеш, прадай і раздай убогім і мець будзеш скарб на нябёсах; і прыходзь, і ідзі сьледам за Мною, узяўшы крыж.

 

Ісус жа, паглядзеўшы на яго, палюбіў яго і сказаў яму: Аднаго табе нестае: ідзі, усё, што маеш, прадай і раздай убогім, і будзеш мець скарб у небе, і прыходзь, ідзі ўслед за Мною, [узяўшы крыж].

А ён, ад гэтага слова сумеўшыся, адышоў замаркочаны, бо ў яго была вялікая маёмасьць.

 

А ён, спахмурнеўшы ад гэтага слова, адышоў засмучаны: бо ў яго была вялікая маёмасць.

І паглядзеўшы навакол, Ісус кажа вучням Сваім: як цяжка багатым маетнікам увайсьці ў Царства Божае!

 

І, паглядзеўшы навокал, Ісус кажа Сваім вучням: Як цяжка будзе тым, што маюць багацце, увайсці ў Царства Божае!

Вучні жахнуліся ад словаў Ягоных. Але Ісус зноў кажа ім у адказ: дзеці! як цяжка тым, хто спадзяецца на багацьце, увайсьці ў Царства Божае!

 

Вучні жахнуліся ад Яго слоў. Ісус жа зноў кажа ім у адказ: Дзеці, як цяжка ўвайсці ў Царства Божае [тым, што ўскладаюць надзею не багацце].

лягчэй вярблюду прайсьці праз вушка іголкі, чым багатаму ўвайсьці ў Царства Божае.

 

Лягчэй вярблюду прайсці праз ігольнае вушка, чым багатаму ўвайсці ў Царства Божае.

А яны вельмі моцна зьдзіўляліся і гаварылі паміж сабою: хто ж можа ўратавацца?

 

Яны ж надзвычай уражваліся, кажучы між сабою: І хто ж можа ўратавацца?

Ісус, зірнуўшы на іх, кажа: людзям гэта немагчыма, але ня Богу; бо ўсё магчымае Богу.

 

Ісус, паглядзеўшы на іх, кажа: Людзям гэта немажліва, але не Богу: бо ўсё мажліва Богу.

І пачаў Пётр гаварыць Яму: вось, мы пакінулі ўсё і пайшлі сьледам за Табою.

 

Пётр пачаў казаць Яму: Вось мы пакінулі ўсё і пайшлі ўслед за Табою.

Ісус сказаў у адказ: праўду кажу вам: няма нікога, хто пакінуў бы дом, альбо братоў, альбо сёстраў, альбо бацьку, альбо маці, альбо жонку, альбо дзяцей, альбо землі дзеля Мяне і Дабравесьця,

 

Ісус сказаў [у адказ]: Сапраўды кажу вам, няма нікога, хто пакінуў дом, ці братоў, ці сясцёр, ці маці, ці бацьку, [ці жон], ці дзяцей, ці палі дзеля Мяне і дзеля Дабравесця,

і не атрымаў бы сёньня, у час гэты, сярод ганеньняў, устакроць больш дамоў, і братоў, і сёстраў, і бацькоў, і мацярок, і дзяцей, і земляў, а ў веку будучым жыцьця вечнага;

 

і не атрымае цяпер, у гэты час, пры ганеннях, у сто разоў больш дамоў, і братоў, і сясцёр, і мацярок, і дзяцей, і палёў, а ў веку наступным — вечнае жыццё.

а многія першыя будуць апошнімі, і апошнія першымі.

 

Многія ж першыя будуць апошнімі і апошнія першымі.

Калі былі яны ў дарозе, узыходзячы ў Ерусалім, Ісус ішоў паперадзе іх, а яны жахаліся і, ідучы сьледам за Ім, былі ў страху. Паклікаўшы дванаццаць, Ён зноў пачаў ім казаць пра тое, што будзе зь Ім:

 

Былі ж яны ў дарозе, узыходзячы ў Іерусалім, і Ісус ішоў паперадзе іх, і яны жахаліся, а тыя, што ішлі ўслед за Ім, баяліся. І, узяўшы зноў дванаццаць, Ён пачаў казаць ім, што павінна адбыцца з Ім:

вось, мы ўзыходзім у Ерусалім, і Сын Чалавечы выдадзены будзе першасьвятарам і кніжнікам, і засудзяць Яго на сьмерць, і выдадуць Яго язычнікам;

 

Вось мы ўзыходзім ў Іерусалім і Сын Чалавечы будзе выдадзены першасвятарам і кніжнікам, і засудзяць Яго на смерць, і выдадуць Яго язычнікам,

і паглумяцца зь Яго, і біцьмуць Яго, і аплююць Яго, і заб’юць Яго; і на трэйці дзень уваскрэсьне.

 

і будуць глуміцца з Яго, і будуць пляваць на Яго, і будуць бічаваць Яго, і заб’юць, ды праз тры дні Ён уваскрэсне.

Тады падышлі да Яго сыны Зевядзеевыя, Якаў і Ян, і сказалі: Настаўнік! мы хочам, каб Ты зрабіў нам, чаго папросім.

 

І падходзяць да Яго Іякаў і Іаан, Зевядзеевы сыны, і кажуць Яму: Настаўніку, мы хочам, каб Ты зрабіў нам тое, што мы Цябе папросім.

Ён сказаў ім: чаго хочаце, каб Я зрабіў вам?

 

І Ён сказаў ім: Што вы хочаце, каб Я зрабіў вам?

Яны сказалі Яму: дай нам сесьці ў Цябе, аднаму праваруч, а другому леваруч, у славе Тваёй.

 

Яны ж сказалі Яму: Дай нам, каб мы селі адзін праваруч Цябе і адзін леваруч у Тваёй славе.

Але Ісус сказаў ім: ня ведаеце, чаго просіце; ці можаце піць чару, якую Я п’ю, і хрысьціцца хрышчэньнем, якім Я хрышчуся?

 

Ісус жа сказаў ім: Не ведаеце, чаго просіце. Ці можаце піць чашу, якую Я п’ю, ці хрысціцца хрышчэннем, якім Я хрышчуся?

Яны адказвалі: можам. А Ісус сказаў ім: чару, якую Я п’ю, будзеце піць, і хрышчэньнем, якім Я хрышчуся, будзеце хрысьціцца;

 

Яны ж сказалі Яму: Можам. — Ісус жа сказаў ім: Чашу, якую Я п’ю, будзеце піць, і хрышчэннем, якім Я хрышчуся, будзеце ахрышчаны,

а даць сесьці ў Мяне праваруч і леваруч — не ад Мяне залежыць, а каму ўгатавана.

 

а сесці праваруч ці леваруч не Мне даваць, а каму падрыхтавана.

І пачуўшы, дзесяцёра пачалі абурацца Якавам і Янам.

 

І, пачуўшы, дзесяць пачалі абурацца на Іякава і Іаана.

А Ісус, паклікаўшы іх, сказаў ім: вы ведаеце, што тыя, хто лічацца князямі народаў, пануюць над імі, і вяльможы іхнія ўладараць над імі;

 

І Ісус, паклікаўшы іх, кажа ім: Вы ведаеце: тыя, што лічацца кіраўнікамі народаў, пануюць над імі, і вялікія іх маюць уладу над імі.

але ня так хай будзе паміж вамі: а хто хоча быць большым між вамі, хай будзе вам слугою;

 

Ды не так між вамі, але хто між вас хоча быць вялікім, няхай будзе вашым слугою,

і хто хоча між вамі быць першым, хай будзе ўсім рабом;

 

і хто хоча між вамі быць першым, хай будзе рабом усіх;

бо і Сын Чалавечы не на тое прыйшоў, каб Яму служылі, а каб паслужыць і аддаць душу Сваю як выкуп за многіх.

 

бо і Сын Чалавечы не дзеля таго прыйшоў, каб Яму паслужылі, а каб паслужыць і аддаць Сваё жыццё як выкуп за многіх.

Прыходзяць у Ерыхон. І калі выходзіў Ён зь Ерыхона з вучнямі Сваімі і мноствам людзей, Варцімей, сын Цімееў, сьляпы сядзеў пры дарозе, жабруючы.

 

І прыходзяць яны ў Іерусалім. І калі выходзіў Ён з Іерыхона са Сваімі вучнямі і вялізным натоўпам, пры дарозе сядзеў Тымееў сын, Вартымей, сляпы папрасімец,

Пачуўшы, што гэта Ісус Назарэй, ён пачаў крычаць і казаць: Ісусе, Сыне Давідаў! памілуй мяне.

 

і, пачуўшы, што гэта Ісус Назаранін, пачаў ён крычаць і казаць: Сыне Давідаў, Ісусе, злітуйся нада мною!

Многія змушалі яго замоўкнуць; але ён яшчэ мацней крычаў: Сыне Давіваў! памілуй мяне.

 

І многія забаранялі яму, патрабуючы, каб ён замоўк; а ён яшчэ мацней крычаў: Сыне Давідаў, злітуйся нада мною!

Ісус спыніўся і загадаў паклікаць яго. Клічуць сьляпога і кажуць яму: ня бойся, уставай, кліча цябе.

 

І, спыніўшыся, Ісус сказаў: Паклічце яго. — І клічуць сляпога, кажучы яму: Адважней, уставай, кліча цябе!

Ён скінуў зь сябе верхнюю вопратку, устаў і прыйшоў да Ісуса.

 

Ён жа, скінуўшы сваю вопратку, ускочыў і падышоў да Ісуса.

Адказваючы яму, Ісус спытаўся: чаго ты хочаш ад Мяне? Сьляпы сказаў Яму: Настаўнік! каб зноў бачыць.

 

І, адказваючы яму, Ісус сказаў: Што хочаш, каб Я зрабіў табе? — Сляпы ж сказаў Яму: Равунні, каб я мог бачыць.

Ісус сказаў яму: ідзі, вера твая ўратавала цябе. І той адразу пачаў бачыць і пайшоў за Ісусам па дарозе.

 

І Ісус сказаў яму: Ідзі, твая вера ўратавала цябе. — І той адразу стаў бачыць і пайшоў услед за Ім24 па дарозе.