1 І сказаў імне СПАДАР: «Вазьмі сабе вялікі зьвітак і напішы на ім людзкім пяром: "Сьпяшаюцца на здабытак, борзда глабаньне"».
2 І я ўзяў сабе верныя сьветкі: Уру сьвятара а Захару Еверэшанка.
3 І дабліжыўся я да прарокі, і яна зачала й нарадзіла сына. І сказаў імне СПАДАР: «Назаві імя яго: Магер-шалал-гашбаз (Сьпяшаюцца на здабытак, борзда глабаньне);
4 Бо ўперад, чымся дзяцё будзе ўмець вымаўляць: "Айцец мой" і "Маці мая", панясуць багацьце Дамашку й здабытак Араму перад каралём Асырскім».
5 І далей яшчэ СПАДАР казаў таксама імне, кажучы:
6 «Затое, што гэты люд улегцы замеў воды Шылоаскія, ціха цякучыя, і цешыцца з Рэцына а Рэмалёнка,
7 Дык вось, затым Спадар навядзець на іх дужыя а вялікія воды Ракі, караля Асырскага і ўсю славу ягоную; і падыймецца яна на ўсі яго цур’і, і пойдзе на ўсі берагі яго;
8 І зальлець Юдэю, разальлецца, і надзвычайна падыймецца, і дойдзе аж да шыі; і, разьліўшыся, цур’і напоўняць увесь прасьцяг зямлі Твае, Імануеле!»
9 Адзіноччася, людзі, але вы будзеце патрышчаны; і слухайце, усі далёкія краі! паперажыцеся, але вы будзеце патрышчаны; паперажыцеся, але вы будзеце патрышчаны;
10 Зраджайцеся, але гэта дарма; змаўляйцеся, але ня станецца; бо з намі Бог».
11 Бо гэтак сказаў СПАДАР імне, як рука Ягоная была моцная, і перасьцерагаў мяне, каб я не хадзіў дарогаю гэтага люду, кажучы:
12 «Не завіце змоваю ўсяго таго, што гэты люд завець змоваю; і ня бойцеся таго, чаго ён баіцца, і ня лякайцеся.
13 СПАДАРА войскаў — Яго сьвяціце, Ён — страх вашы й ляк вашы.
14 І Ён будзе сьвятыняю, і каменям спатыкненьня, і скалаю ўразу абодвым дамом Ізраеля, сілом а пасадкаю жыхару Ерузаліму.
15 І шмат хто спатыкаецца на іх, і паваліцца, і разаб’ецца, і ўсіліцца, і будзе ўзяты».
16 Завяжы сьветчаньне, запячатуй права ў Маіх вучанікаў.
17 І я буду спадзявацца СПАДАРА, Каторы схаваў від Свой ад дому Якававага, і буду здавацца на Яго.
18 Во я й дзеці, даныя імне СПАДАРОМ на знакі а чудосы ў Ізраелю ад СПАДАРА войскаў, Каторы жывець на гары Сыёне.
19 І калі скажуць вам: «Папытайся ў выгуканьнікаў памерлых і ў чараўнікоў, што пішчаць і што мармочуць»; ціж люду ня пытацца ў Бога свайго? праз жывых зварачацца да памерлых?
20 Да Права а сьветчаньня! Калі яны ня скажуць подле гэтага слова, то няма ў іх ранічнае сьвятліні.
21 І будзе хадзіць па ёй неміласьціўна ўцісьнены а галодны; і ў часе галадові будзе сердаваць а праклінаць караля свайго а Бога свайго; і зьвернецца да гары;
22 І на зямлю гляне, і во немарасьць а цемнь, стома, уціск а цямнота будзе пашырацца.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Відзень прарокі Ісаі, 8 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.