1 Павал жа, гледзячы адважна на Раду, прамовіў: "Мужы браты! Да сёньняшняга дня я жыў на віду Бога з чыстым сумленьнем".
2 Тады першасьвятар Ананія загадаў тым, што пры ім стаялі, ударыць яго ў твар.
3 Тады Павал сказаў яму: "Хай ўдарыць цябе Бог, сьцяна пабеленая: То ты сеў мяне судзіць паводле закону, а загадваеш мяне біць насуперак закону".
4 А каторыя пры ім стаялі, сказалі: "Першасьвятару Божаму ты дакараеш?"
5 Сказаў Павал: "Ня ведаў, браты, што гэта першасьвятар. Бо напісана: "Начальніку народу твайго не дакарай".
6 І Павал, ведаючы, што адна частка садукеяў, а другая — з фарысэяў складаецца, закрычаў перад Радай: "Я — фарысэй, мужы браты, і сын фарысэяў! Стаю перад судом за тое, што спадзяюся ўваскрасеньня памёршых".
7 Калі гэта сказаў, узьнялася звадка паміж фарысэямі і садукеямі, ды дайшло да разьдзяленьня паміж сабраўшыхся.
8 Бо садукеі кажуць, што няма ўваскрасеньня, ані анёла, ані духа, а фарысэі прызнаюць адно і другое.
9 І зрабіўся вялікі гармідар, і ўскочылі некаторыя з кніжнікаў спаміж фарысэяў, і зацята крычалі: "Нічога благога ў гэтым чалавеку не знайшлі мы. Можа, сапраўды гаварыў да яго дух або анёл".
10 І калі дайшло да вялікага замяшаньня, трыбун, баючыся, каб не разарвалі Паўла, загадаў жаўнерам зыйсьці, і ўзяць яго спасярод іх, і завесьці ў крэпасьць.
11 У наступную ноч аб'явіўся яму Госпад і сказаў: "Адвагі! Трэба бо, каб ты і ў Рыме сьведчыў пра Мяне, так як (сьведчыў) у Ерузаліме".
12 А як настаў дзень, сабралася зборышча Юдэяў, каторыя пакляліся ня есьці, і ня піць, пакуль не заб'юць Паўла.
13 Такую змову зрабіла болей за сорак чалавек, што гэтак запрысягліся.
14 Яны пайшлі да першасьвятароў і старшыняў і сказалі: "Мы прысяглі нічога ня браць у вусны, пакуль не заб'ём Паўла.
15 Цяпер вы, разам з Радай, пераканайце трыбуна, каб прывесьці яго да вас пад выглядам падрабязнейшага абсьледаваньня яго справы, а мы гатовыя забіць яго перш, чым дойдзе".
16 Калі пра змову пачуў сын сястры Паўла, прыйшоў ды ўвайшоў у крэпасьць, і расказаў пра гэта Паўлу.
17 Павал жа пазваў аднаго з сотнікаў і сказаў: "Завядзі гэтага юнака да трыбуна, бо мае нешта яму паведаміць".
18 Дык той узяў яго з сабой, завёў да трыбуна і сказаў: "Вязень Павал пазваў мяне і папрасіў, каб я завёў да цябе гэтага юнака. Ён мае нешта табе сказаць".
19 Трыбун узяў яго за руку і, адвёўшы на бок, запытаўся: "Што маеш мне сказаць?"
20 Ён адказаў: "Юдэі вырашылі прасіць цябе, каб заўтра прывёў Паўла ў Раду пад выглядам падрабязьнейшага абсьледаваньня яго справы.
21 Ты, аднак, ня вер ім, бо болей сарака з іх цікуе на яго. Яны запрысягліся ня есьці і ня піць, пакуль не заб'юць яго, і ўжо прыгатаваныя, чакаючы на твой дазвол".
22 Дык трыбун адпусьціў юнака і загадаў, каб нікому не гаварыў, што пра гэта яго паведаміў.
23 І, паклікаўшы двух сотнікаў, загадаў: "Прыгатуйце дзьвесьце жаўнераў і семдзесят коньнікаў, ды дзьвесьце дзіднікаў, каб у тры гадзіны ночы ішлі ў Цэзарэю.
24 Прыгатуйце і жывёлу да язды, каб, пасадзіўшы Паўла на яе, здаровага даставілі намесьніку Фэліксу".
25 Напісаў прытым ліст такога зьместу:
26 "Кляўды Лізі высокадастойнаму намесьніку Фэліксу прывітаньне.
27 Гэтага чалавека схапілі Юдэі і хацелі забіць. Я ж, пасьпяшаўшы з войскам, вырваў яго, даведаўшыся, што ён — Рымлянін.
28 Хочучы пазнаць прычыну, дзеля якой яго вінавацілі, даставіў яго ў іх Раду,
29 і знайшоў, што вінавацяць яго ў спрэчных пытаньнях іхняга закону, а не ў злачынстве, або ў чым вартым сьмерці або вастрогу.
30 Калі ж мне паведамілі аб змове на гэтага чалавека, я выслаў яго безадкладна да цябе, паведамляючы вінавацеляў, каб падалі абвінавачваньне на яго перад табой".
31 Дык жаўнеры паводле загаду ўзялі Паўла і ноччу павялі яго ў Антыпатрыду.
32 Назаўтра, пакінуўшы коньнікаў з ім, каб праводзілі яго, самі вярнуліся ў крэпасьць.
33 Тыя ж прыбылі ў Цэзарэю, і аддалі ліст намесьніку, ды паставілі Паўла перад ім.
34 А ён, прачытаўшы ліст, спытаў, з якой ён правінцыі. Калі ж даведаўся, што з Цыліцыі,
35 сказаў: "Выслухаю цябе, калі прыбудуць твае вінавацелі". І загадаў пільнаваць яго ў прэторыі Герода.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Дзеі святых Апосталаў, 23 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.