Юдыт 5 Кніга Юдыт 5 разьдзел

¹ І Галафэрну, кіраўніку войска асірыйскага, было паведамлена, што сыны Ізраэля падрыхтаваліся да вайны, і закрылі праход паміж гор, ды акружылі мурамі кожную вяршыню высокай гары, і на раўніне паставілі перашкоды.

² І ён моцна раззлаваўся, і склікаў усіх князёў Мааба, і кіраўнікоў Амона, ды ўсіх загадчыкаў узбярэжжа,

³ і сказаў ім: «Сыны Ханаана, скажыце мне: што гэта за народ, што сядзіць у гарах? І што гэта за гарады, у якіх яны пражываюць, і якая колькасць іх войска?

⁴ І чаму яны саступілі і не выйшлі супраць мяне перад усімі, што пражываюць на захадзе?»

⁵ І сказаў яму Ахіёр, кіраўнік сыноў Амона: «Хай выслухае гаспадар мой слова з вуснаў паслугача свайго, і я выяўлю табе праўду пра гэты народ, што жыве каля цябе ў гарах гэтых, і не выйдзе з вуснаў паслугача твайго лгарства.

⁶ Гэта народ з роду халдэяў,

⁷ і яны перш жылі ў Месапатаміі, бо не захацелі прызнаваць багоў сваіх бацькоў, якія славіліся ў зямлі халдэяў.

⁸ І яны ўхіліліся ад дарогі сваіх бацькоў, і пакланіліся Богу нябеснаму, Богу, Якога пазналі, і іх выгналі перад абліччам багоў іх, і ўцяклі яны ў Месапатамію, і пражывалі там доўгі час.

⁹ І іх Бог загадаў ім ісці з гэтага месца пражывання і кіравацца ў зямлю Ханаан. Дык абжыліся там і абагаціліся золатам, і срэбрам, і вялікім мноствам жывёлы.

¹⁰ І перайшлі ў Егіпет, бо голад запанаваў у зямлі Ханаан, і прабывалі там, аж ад’еліся і выраслі там у вялікую колькасць, і не было ліку іх роду.

¹¹ Ды паўсталі супраць іх егіпцяне, і ўцягнулі іх у гліну і цэглу, упакорылі іх і зрабілі іх нявольнікамі.

¹² Ды прызвалі яны Госпада свайго, і Ён паразіў усю зямлю Егіпецкую карамі, ад якіх не было ратунку, і выкінулі іх егіпцяне ад аблічча свайго.

¹³ І перад імі высушыў Бог Чырвонае мора

¹⁴ і павёў іх дарогаю на Сінай і Кадэс-Барнэ. І яны выгналі ўсіх жыхароў пустыні,

¹⁵ і абжылі зямлю амарэяў, і сілай сваёй выгубілі ўсіх хесебонцаў. І, пераправіўшыся праз Ярдан, завалодалі ўсімі горнымі краінамі,

¹⁶ і выгналі ад аблічча свайго хананеяў, феразеяў, евусеяў і сэхеяў, і ўсіх гергесеяў, і пражывалі там доўгі час.

¹⁷ І пакуль яны не грашылі перад абліччам свайго Бога, спрыяла ім шчасце, бо з імі Бог, Які ненавідзіць злачыннасць.

¹⁸ А калі збочылі з дарогі, якую паказаў ім, тады загінула іх надта многа ў частых войнах, і адведзены былі ў палон у зямлю чужую, і святыню іх Бога зраўнавалі з зямлёй, і гарады іх занялі іх ворагі.

¹⁹ І цяпер навярнуліся зноў да Бога свайго, прыйшлі з расцярушання, дзе былі раскінуты, і занялі Ерузалім, у якім знаходзіцца іх святыня, і занялі горныя мясціны, бо былі яны не абжыты.

²⁰ Ды цяпер, гаспадару валадару, калі народ гэты чым вінаваты і грашыць супраць свайго Бога, то мы знойдзем у іх гэтае пашкоджанне, і падымемся на горы, і будзем ваяваць з імі;

²¹ калі, аднак, няма правіннасці ў гэтым народзе, хай не чапае іх гаспадар мой, каб не заступіўся за іх Госпад і Бог іх, інакш мы будзем на ганьбу перад усёй зямлёй».

²² І сталася: калі Ахіёр перастаў гаварыць гэтыя словы, загаманіў увесь народ, які быў вакол палаткі. І сказалі магнаты Галафэрна і ўсе, што жылі на ўзбярэжжы і ў Маабе, каб забіць яго:

²³ «Не пабаімся бо сыноў Ізраэля; вось, гэта народ, у якім няма сілы, ані моцы ў жорсткім баі;

²⁴ таму ўзыдзем на горы, і яны будуць ежаю твайго войска, о валадару Галафэрне».