Аздараўленне хворага ў шабат
1 Калі Езус прыйшоў у шабат да дому аднаго з кіраўнікоў фарысейскіх з’есці хлеба, яны сачылі за Ім.
1 Калі Езус прыйшоў у шабат да дому аднаго з кіраўнікоў фарысейскіх з’есці хлеба, яны сачылі за Ім.
2 І вось, стаў перад Ім чалавек, які хварэў на вадзянку.
3 Адазваўшыся, Езус спытаўся ў кніжнікаў і фарысеяў: «Ці дазволена вылечыць у шабат ці не?»
4 Яны ж маўчалі. І, дакрануўшыся, аздаравіў таго і адпусціў.
5 А ім сказаў: «Калі ў каго-небудзь з вас сын або вол упадзе ў студню, ці ж не выцягне адразу яго ў дзень шабату?»
6 І яны не змаглі запярэчыць Яму на гэта.
Першае і апошняе месца
7 Заўважыўшы, што запрошаныя выбіралі першыя месцы, расказаў ім прыпавесць:
7 Заўважыўшы, што запрошаныя выбіралі першыя месцы, расказаў ім прыпавесць:
8 «Калі нехта пакліча цябе на вяселле, не сядай на першае месца, каб не аказалася, што нехта з пакліканых ім больш ганаровы за цябе,
9 і каб той, хто запрасіў і яго, і цябе, не падышоў і не сказаў табе: “Саступі яму месца”. Тады з сорамам павінен будзеш заняць апошняе месца.
10 Але калі запросяць цябе, прыйдзі і сядай на апошняе месца, каб той, хто цябе запрасіў, падышоў да цябе і сказаў: “Дружа, перасядзь вышэй”. Тады будзе табе пашана перад тымі, хто сядзіць з табою.
11 Бо кожны, хто ўзвышае сябе, будзе паніжаны, а хто паніжае сябе, узвысіцца».
Каго запрашаць на гасціну?
12 Таксама сказаў кіраўніку фарысеяў, які запрасіў Яго: «Калі наладжваеш абед ці вячэру, не кліч сяброў тваіх, ні братоў тваіх, ні родных тваіх, ні суседзяў багатых, каб і яны не паклікалі цябе ў адказ, і ты атрымаў бы адплату.
12 Таксама сказаў кіраўніку фарысеяў, які запрасіў Яго: «Калі наладжваеш абед ці вячэру, не кліч сяброў тваіх, ні братоў тваіх, ні родных тваіх, ні суседзяў багатых, каб і яны не паклікалі цябе ў адказ, і ты атрымаў бы адплату.
13 Але калі наладжваеш гасціну, кліч убогіх, калек, кульгавых, сляпых,
14 і будзеш шчаслівы, што яны не маюць як адплаціць табе, бо адплаціцца табе ў дзень уваскрашэння справядлівых».
Прыпавесць пра вялікую вячэру
15 Адзін з тых, хто сядзеў разам з Езусам, сказаў Яму: «Шчаслівы, хто будзе есці хлеб ў Валадарстве Божым».
15 Адзін з тых, хто сядзеў разам з Езусам, сказаў Яму: «Шчаслівы, хто будзе есці хлеб ў Валадарстве Божым».
16 А Ён сказаў яму: «Адзін чалавек наладжваў вялікую вячэру і паклікаў многіх.
17 Калі настаў час вячэры, паслаў слугу свайго сказаць запрошаным: “Прыйдзіце, бо ўжо ўсё гатова”.
18 І пачалі ўсе, як адзін, адгаворвацца. Першы сказаў яму: “Я купіў поле, і мне трэба пайсці паглядзець яго. Прашу цябе, прабач мне”.
19 Другі сказаў: “Я купіў пяць пар валоў і іду выпрабаваць іх. Прашу цябе, прабач мне”.
20 Іншы сказаў: “Я ажаніўся, і таму не магу прыйсці”.
21 Вярнуўшыся, слуга расказаў пра гэта свайму гаспадару. Тады гаспадар дома разгневаўся і сказаў слугу свайму: “Ідзі хутчэй на вуліцы і завулкі горада і прывядзі сюды ўбогіх, калек, сляпых і кульгавых”.
22 І сказаў слуга: “Пане, зроблена, як загадаў ты, і яшчэ ёсць месца”.
23 Гаспадар сказаў слугу: “Ідзі да дарог і загарадзяў і прымушай прыйсці, каб напоўніўся мой дом.
24 Бо кажу вам, што ніхто з тых запрошаных людзей не пакаштуе маёй вячэры”».
Хто можа быць вучнем Езуса?
25 Шмат людзей ішло за Езусам. Абярнуўшыся, Ён сказаў ім:
25 Шмат людзей ішло за Езусам. Абярнуўшыся, Ён сказаў ім:
26 «Калі хто прыходзіць да Мяне і не зненавідзеў бацькі свайго, маці і жонкі, дзяцей і братоў, сясцёр і нават жыцця свайго, той не можа быць Маім вучнем.
27 Хто не нясе крыжа свайго, а ідзе за Мною, не можа быць Маім вучнем.
28 Бо хто з вас, калі захоча пабудаваць вежу, спачатку не сядзе і не падлічыць выдаткаў, ці мае на завяршэнне будовы.
29 Калі ж закладзе падмурак і не зможа закончыць, усе, хто ўбачыць, пачнуць смяяцца з яго,
30 кажучы: “Гэты чалавек пачаў будаваць і не змог скончыць”.
31 Або які кароль, ідучы на вайну супраць іншага караля, не сядзе і не параіцца спачатку, ці моцны ён, каб ісці з дзесяццю тысячамі супраць таго, хто ідзе на яго з дваццаццю тысячамі?
32 Калі не, то пакуль той яшчэ далёка, ён пашле да яго пасланцоў прасіць міру.
33 Таму кожны з вас, калі не пакіне ўсяго, што мае, не можа быць Маім вучнем.
34 Соль — добрая рэч, але калі соль страціць смак, чым прыправіць яе?
35 Ні для зямлі, ні для ўгнаення яна не прыдатная; яе выкідаюць вон. Хто мае вушы, каб слухаць, няхай слухае».
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Евангелле паводле святога Лукі, 14 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу праваўладальніка:
Канферэнцыя Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі.
© 2017, 2019