Эклезіяста 10 разьдзел

Кніга Эклезіяста, альбо Прапаведніка
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Васіля Сёмухі

 
 

Мёртвыя мухі псуюць і смуродзяць пахучую масьць міраварніцы, тое самае робіць малая дурнота шаноўнага чалавека зь яго мудрасьцю й гонарам.
 
Мёртвыя мухі псуюць і смуродзяць пахучую масьць міраварніцы, тое самае робіць малая дурнота шаноўнага чалавека зь яго мудрасьцю й гонарам.

Сэрца мудрага — праваруч, а сэрца бязглуздага — леваруч.
 
Сэрца мудрага — праваруч, а сэрца бязглуздага — леваруч.

І па дарозе, калі дурань ідзе, не стае яму глузду, і кожнаму пакажа, што ён дурны.
 
І па дарозе, калі дурань ідзе, не стае яму глузду, і кожнаму пакажа, што ён дурны.

Калі ўспыхне начальніцкі гнеў на цябе, не пакідай свайго месца; бо рахманасьць даводзіць да дараваньня вялікіх правінаў.
 
Калі ўспыхне начальніцкі гнеў на цябе, не пакідай свайго месца; бо рахманасьць даводзіць да дараваньня вялікіх правінаў.

Ёсьць зло, якое бачыў я пад сонцам, падобнае да памылкі, якая ад валадара паўстала:
 
Ёсьць зло, якое бачыў я пад сонцам, падобнае да памылкі, якая ад валадара паўстала:

на вялікіх вышынях, бывае, сядзіць дурнота, а багатыя нізка садзяцца;
 
на вялікіх вышынях, бывае, сядзіць дурнота, а багатыя нізка садзяцца;

бачыў я конных рабоў, а князёў, што пеша, нібы рабы, хадзілі.
 
бачыў я конных рабоў, а князёў, што пеша, нібы рабы, хадзілі.

Хто яму капае, той у яе і ўпадзе, і хто разбурае агароджу, таго ўкусіць зьмяя.
 
Хто яму капае, той у яе і ўпадзе, і хто разбурае агароджу, таго ўкусіць зьмяя.

Хто зносіць каменьне, той можа сябе надсадзіць, і хто коле дровы, той мае пагрозу ад іх.
 
Хто зносіць каменьне, той можа сябе надсадзіць, і хто коле дровы, той мае пагрозу ад іх.

Калі прытупляецца сякера і хтось ляза не навострыць, шмат намогі дадаць давядзецца; перавага плённае дзеі — мудрасьць.
 
Калі прытупляецца сякера і хтось ляза не навострыць, шмат намогі дадаць давядзецца; перавага плённае дзеі — мудрасьць.

Калі гадзіна ўкусіць без заклінаньня, дык ня лепшы за яе і злоязыкі.
 
Калі гадзіна ўкусіць без заклінаньня, дык ня лепшы за яе і злоязыкі.

Слова з вуснаў мудрага — мілата, а вусны дурнога яго ж і нішчаць:
 
Слова з вуснаў мудрага — мілата, а вусны дурнога яго ж і нішчаць:

пачатак слоў зь яго вуснаў — глупства, а канец яго казані з вуснаў — шаленства.
 
пачатак слоў зь яго вуснаў — глупства, а канец яго казані з вуснаў — шаленства.

Дурны шмат чаго нагаворыць, хоць ня ведае чалавек, што будзе, і хто скажа яму, што пасьля яго станецца?
 
Дурны шмат чаго нагаворыць, хоць ня ведае чалавек, што будзе, і хто скажа яму, што пасьля яго станецца?

Праца дурнога стамляе яго, бо ён і ня ведае нават дарогі да горада.
 
Праца дурнога стамляе яго, бо ён і ня ведае нават дарогі да горада.

Гора табе, зямля, калі цар твой — дзіця і калі ўладыкі твае ядуць рана!
 
Гора табе, зямля, калі цар твой — дзіця і калі ўладыкі твае ядуць рана!

Шчасьце табе, зямля, калі цар твой з высокага роду і ўладыкі твае ядуць у назначаны час, каб мацавацца, а не разьядацца!
 
Шчасьце табе, зямля, калі цар твой з высокага роду і ўладыкі твае ядуць у назначаны час, каб мацавацца, а не разьядацца!

Ад гультайства і столь прасядае; і як апусьцяцца рукі, дык дом пацячэ.
 
Ад гультайства і столь прасядае; і як апусьцяцца рукі, дык дом пацячэ.

Гасьціны спраўляюць для асалоды, і віно зьвесяляе жыцьцё; а за ўсё адказвае срэбра.
 
Гасьціны спраўляюць для асалоды, і віно зьвесяляе жыцьцё; а за ўсё адказвае срэбра.

Нават і ў думках тваіх не ліхаслові цара, і ў спальні тваёй не ліхаслові багатага; бо і птушка нябесная можа словы твае перанесьці, а крылатая — казань тваю пераказаць.
 
Нават і ў думках тваіх не ліхаслові цара, і ў спальні тваёй не ліхаслові багатага; бо і птушка нябесная можа словы твае перанесьці, а крылатая — казань тваю пераказаць.