1 Дух мой зламаны, дні мае спыняюцца, [застаецца] мне [толькі] магіла.
2 Насьмешкі навокал мяне, і ў горычы чэзьне вока маё.
3 Ты Сам дай заклад за мяне, бо хто ж паручыцца за мяне, удараючы руку маю?
4 Бо Ты закрыў сэрца іхняе на разуменьне, дзеля таго яны не ўзьнімуцца.
5 Хто бліжніх сваіх робіць здабычай, у сыноў ягоных вочы сьцямнеюць.
6 Ён паставіў мяне ў прымаўку народу, і ў твар плююць мне.
7 Сасьлепла ад горычы вока маё, і члены цела майго сталіся нібы цень.
8 Праведнікі аслупянелі, бачачы гэтае, і нявінны злуецца на бязбожніка.
9 Аднак праведнік будзе трымацца шляху свайго, і чысты дадасьць моцы рукам сваім.
10 Дык апамятайцеся ўсе вы, і прыходзьце, але я не знаходжу між вамі нікога разумнага.
11 Дні мае прамінулі, пагубіліся думкі мае, летуценьні сэрца майго.
12 А яны ноч замяняюць на дзень, і да цемры сьвятло набліжаюць.
13 Ці магу спадзявацца, што адхлань будзе домам маім і ў цемры я пасьцялю ложак сабе?
14 Кажу дамавіне: “Ты — бацька мой!” А чарвякам: “Маці мая і сястра мая”.
15 Дык дзе ж тады надзея мая? І хто можа бачыць надзею маю?
16 У брамы адхлані зыйдзе яна, і разам са мною ў парахне супачыне».
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Кніга Ёва, 17 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу аўтара.
© 2017, 2023