Размнажэнне хлеба
1 Пасля гэтага Езус адышоў за Галілейскае, або Тыберыядскае мора.
1 Пасля гэтага Езус адышоў за Галілейскае, або Тыберыядскае мора.
2 Ішло за Ім мноства людзей, таму што бачылі знакі, якія чыніў над хворымі.
3 І ўзышоў Езус на гару, і сядзеў там са сваімі вучнямі.
4 А набліжалася Пасха, юдэйскае свята.
5 Калі Езус узняў вочы і ўбачыў, што мноства людзей ідзе да Яго, сказаў Філіпу: «Дзе нам купіць хлеба, каб накарміць іх?»
6 А казаў гэта, выпрабоўваючы яго, бо сам ведаў, што збіраўся рабіць.
7 Філіп адказаў Яму: «Хлеба на дзвесце дынараў не хопіць ім, каб кожнаму дасталося хоць крыху!»
8 Кажа Яму адзін з вучняў Ягоных, Андрэй, брат Сымона Пятра:
9 «Ёсць тут адзін хлопец, які мае пяць ячменных хлябоў і дзве рыбіны, але што гэта для такога мноства?»
10 Езус сказаў: «Загадайце людзям сесці». А было на тым месцы шмат травы. І селі людзі, якіх было каля пяці тысяч.
11 Езус узяў хлябы і, узнёсшы падзяку, раздаў тым, хто сядзеў; таксама і рыбы, колькі хто хацеў.
12 А калі насыціліся, кажа вучням сваім: «Збярыце кавалкі, што засталіся, каб нічога не змарнавалася».
13 Яны сабралі і напоўнілі дванаццаць кашоў кавалкамі з пяці ячменных хлябоў, якія засталіся ў тых, хто еў.
14 Калі ж людзі ўбачылі, які знак учыніў Езус, казалі: «Ён сапраўды прарок, які павінен прыйсці на свет!»
15 Калі Езус даведаўся, што хочуць прыйсці і схапіць Яго, каб зрабіць каралём, зноў адышоў на гару адзін.
Езус ідзе па моры
16 Калі настаў вечар, вучні Ягоныя сышлі да мора і,
16 Калі настаў вечар, вучні Ягоныя сышлі да мора і,
17 сеўшы ў човен, паплылі на другі бераг мора ў Кафарнаум. Ужо сцямнела, а Езус не прыходзіў да іх.
18 Ад моцнага ветру хвалявалася мора.
19 Праплыўшы каля дваццаці пяці ці трыццаці стадыяў, убачылі Езуса, які ішоў па моры і набліжаўся да чоўна, і спалохаліся.
20 Ён жа сказаў ім: «Гэта Я, не бойцеся!»
21 Хацелі ўзяць Яго ў човен, але човен адразу прыстаў да берага, куды яны плылі.
Прамова ў сінагозе ў Кафарнауме
22 На наступны дзень натоўп, які заставаўся на другім беразе мора, заўважыў, што там быў толькі адзін човен і што Езус не сядаў у човен разам з вучнямі, а яны адплылі адны.
22 На наступны дзень натоўп, які заставаўся на другім беразе мора, заўважыў, што там быў толькі адзін човен і што Езус не сядаў у човен разам з вучнямі, а яны адплылі адны.
23 Таксама іншыя чаўны прыплылі з Тыберыяды непадалёк ад таго месца, дзе спажывалі хлеб, калі Пан узнёс падзяку.
24 Калі натоўп убачыў, што там няма ні Езуса, ні вучняў Ягоных, селі ў чаўны і прыплылі ў Кафарнаум, шукаючы Езуса.
25 Калі ж знайшлі Яго на другім беразе мора, сказалі Яму: «Раббі, калі Ты прыбыў сюды?»
26 Езус адказаў ім: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: шукаеце Мяне не таму, што бачылі знакі, а таму, што з’елі хлеб і насыціліся.
27 Дбайце не пра ежу, якая гіне, але пра ежу, што застаецца на жыццё вечнае, якую дасць вам Сын Чалавечы, бо Яго пазначыў Бог Айцец!»
28 А яны сказалі Яму: «Што нам рабіць, каб выконваць справы Божыя?»
29 Езус адказаў ім: «У тым справа Божая, каб вы верылі ў таго, каго Ён паслаў».
30 Яны ж сказалі Яму: «Які ж Ты зробіш знак, каб мы ўбачылі і паверылі Табе? Што ўчыніш?
31 Айцы нашыя елі манну ў пустыні, як напісана: “Хлеб з неба даў ім есці”».
32 Езус адказаў ім: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: не Майсей даў вам хлеб з неба, але Айцец Мой дае вам сапраўдны хлеб з неба.
33 Бо хлеб Божы — гэта той, хто сыходзіць з неба і дае жыццё свету».
34 Тады сказалі Яму: «Пане, давай нам заўсёды такі хлеб».
35 Езус адказаў ім: «Я — хлеб жыцця; хто прыходзіць да Мяне, не будзе галодны, і хто верыць у Мяне, ніколі не будзе прагнуць.
36 Але Я сказаў вам, што вы таксама бачылі Мяне, але не верыце.
37 Усё, што дае Мне Айцец, да Мяне прыйдзе, і таго, хто прыходзіць да Мяне, Я не адкіну,
38 бо Я сыйшоў з неба не для таго, каб чыніць сваю волю, але волю таго, хто Мяне паслаў.
39 А воля таго, хто паслаў Мяне, такая, каб з усяго, што Ён даў Мне, Я нічога не страціў, але каб уваскрасіў у апошні дзень.»
40 Бо такая воля Айца Майго, каб кожны, хто бачыць Сына і верыць у Яго, меў жыццё вечнае. І Я ўваскрашу яго ў апошні дзень.
41 Абурыліся на Езуса юдэі за тое, што Ён сказаў: «Я — хлеб, які сышоў з неба»,
42 і казалі: «Ці не Езус гэта, сын Юзафа, бацьку якога і маці мы ведаем? Як жа Ён кажа: “Я сышоў з неба”?»
43 Езус сказаў ім у адказ: «Не абурайцеся паміж сабою.
44 Ніхто не можа прыйсці да Мяне, калі Айцец, які паслаў Мяне, не прыцягне яго, і Я ўваскрашу яго ў апошні дзень.
45 У Прарокаў напісана: “Усе будуць навучаны Богам”. Кожны, хто пачуў ад Айца і навучыўся, прыходзіць да Мяне.
46 І не таму, што хтосьці бачыў Айца; толькі той, хто ад Бога, бачыў Айца.
47 Сапраўды, сапраўды кажу вам: хто верыць у Мяне, мае жыццё вечнае.
48 Я — хлеб жыцця.
49 Айцы вашыя елі манну ў пустыні і памерлі.
50 Гэта — хлеб, які сыходзіць з неба, каб той, хто з’есць яго, не памёр.
51 Я — хлеб жывы, які сышоў з неба. Калі хто будзе спажываць гэты хлеб, будзе жыць вечна. А хлеб, які Я дам, — гэта Цела Маё дзеля жыцця свету».
52 Юдэі спрачаліся паміж сабою, кажучы: «Як Ён можа даць нам есці сваё цела?»
53 Езус жа сказаў ім: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: калі не будзеце спажываць Цела Сына Чалавечага і піць Крыві Ягонай, не будзеце мець у сабе жыцця.
54 Хто спажывае Маё Цела і п’е Маю Кроў, мае жыццё вечнае, і Я ўваскрашу яго ў апошні дзень.
55 Бо Цела Маё — праўдзівы спажытак, а Кроў Мая — праўдзівы напой.
56 Хто спажывае Маё Цела і п’е Маю Кроў, трывае ўва Мне, а Я ў ім.
57 Як паслаў Мяне Айцец, які жыве, а Я жыву праз Айца, так і той, хто спажывае Мяне, будзе жыць праз Мяне.
58 Гэта той хлеб, які сышоў з неба, а не той, які елі айцы вашыя і памерлі. Хто спажывае гэты хлеб, будзе жыць навекі».
59 Гэта Ён сказаў у сінагозе, калі навучаў у Кафарнауме.
60 Пачуўшы гэта, многія з вучняў Ягоных сказалі: «Цяжкая гэтая мова! Хто можа яе слухаць?»
61 Але Езус, ведаючы, што вучні Ягоныя абураюцца, сказаў ім: «Ці гэта вас спакушае?
62 А калі ўбачыце Сына Чалавечага, які будзе ўзыходзіць туды, дзе быў раней?
63 Дух ажыўляе, цела ж ні на што не прыдатнае. Словы, якія Я кажу вам, ёсць Духам і жыццём.
64 Аднак ёсць сярод вас тыя, хто не верыць». Бо Езус ад пачатку ведаў, хто не верыць і хто Яго выдасць.
65 І сказаў: «Для таго гаварыў вам, што ніхто не можа прыйсці да Мяне, калі гэта не будзе дадзена яму Айцом».
Вызнанне Пятра
66 З гэтага часу многія вучні Ягоныя адышлі ад Яго і ўжо не хадзілі з Ім.
66 З гэтага часу многія вучні Ягоныя адышлі ад Яго і ўжо не хадзілі з Ім.
67 Тады Езус сказаў Дванаццаці: «Ці і вы таксама хочаце адысці?»
68 Адказаў Яму Сымон Пётр: «Пане, да каго мы пойдзем? Ты маеш словы вечнага жыцця.
69 А мы паверылі і пазналі, што Ты ёсць Святы Бога».
70 Адказаў ім Езус: «Ці не дванаццаць Я вас выбраў? І адзін з вас — д’ябал».
71 Казаў жа пра Юду Сымона Іскарыёта, бо той меўся выдаць Яго, будучы адным з Дванаццаці.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Евангелле паводле святога Яна, 6 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу праваўладальніка:
Канферэнцыя Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі.
© 2017, 2019