Napaminańni ab wytrywałaści ŭ praśledzie
1 Kali-ž stajali nawakoł wialikija hramady, tak što adny druhich taptali, pačaŭ hawaryć da swaich wučniaŭ: Ścieražeciesia faryzejskaje kiśli, jakoju jość krywadušnaść.
2 A niama ničoha skrytaha, što-b nia wyjawiłasia, ani tajomnaha, što-b nia stałasia wiedamym.
3 Bo što wy hawaryli ŭ ciemry, budzie haworana pry światle, a što hawaryli na wucha ŭ światlicach, budzie abwieščana na dachach.
4 Kažu-ž wam, pryjacielam maim, katoryja zabiwajuć cieła, a paśla hetaha nia majuć bolej čaho rabić.
5 Ale ja wam pakažu, kaho majecie bajacca: bojciesia taho, katory, potym jak zabje, maje ŭładu kinuć u piekła. Tak, kažu wam, hetaha bojciesia.
6 Ci-ž nie pradajuć piaci wierabjoŭ za dwa miedziaki? A niwodzien z ich nia jość zabyty ŭ Boha.
7 Ale i wałasy na haławie wašaj usie paličany. Dyk nia bojciesia, wy bolej warty za mnoha wierabjoŭ.
8 A kažu wam: kožny, chto-tolki pryznaje mianie pierad ludźmi, taho pryznaje i Syn čaławiečy pierad aniołami Božymi.
9 A chto adračecca ad mianie pierad ludźmi, budzie adračony pierad aniołami Božymi.
10 I kožny, chto kža słowa prociŭ Syna čaławiečaha, budzie jamu adpuščana, a tamu, chto bluźnić prociŭ Ducha światoha, nia budzie adpuščana.
11 A kali was buduć wadzić da bažnicaŭ, i da ŭradaŭ, i da ŭładaŭ, nie kłapacieciesia, jak abo što majecie adkazać.
12 Bo Duch Światy nawučyć was u tuju hadzinu, što wam treba hawaryć.
Jezus nia choča być sudździoju ŭ sprawach spadčyny
13 I skazaŭ jamu niechta z hramady: Wučyciel, skažy majmu bratu, kab padzialiŭsia sa mnoju spadčynaj.
14 A jon skazaŭ jamu: Čaławieča, chto mianie pastawiŭ sudździoju abo dzialnikom nad wami?
15 I skazaŭ da ich: Hladziecie i ścieražeciesia ŭsiakaj prahawitaści, bo žyćcio kaho-niebudź zaležyć nie ad jahonych dastatkaŭ, jakija maje.
16 A skazaŭ padabienstwa da ich, kažučy: U adnaho bahataha čaławieka pole dało bujny ŭradžaj.
17 I razwažaŭ sam u sabie: Što mnie rabić, bo nia maju dzie złažyć majho ŭradžaju?
18 I skazaŭ: Hetaje zrablu: razwalu maje humny i pabuduju bolšyja, i tudy źbiaru ŭsio, što mnie ŭradziła, i majo dabro;
19 i skažu dušy majej: Duša, maje mnoha dabra, złožanaha na doŭhija hady; adpačywaj, ješ, pi, bankietuj.
20 I skazaŭ jamu Boh: Biezrazumny, u hetu noč zažadajuć ad ciabie dušy twajej, a toje, što ty pryhatowiŭ, čyjo budzie?
21 hetak bywaje z tym, katory źbiraje skarby dla siabie, a pierad Boham nia jość bahaty.
Treba wyścierahacca lišniaj kłapatliwaści ŭ dačasnych sprawach
22 I skazaŭ da swaich wučniaŭ: Dziela hetaha kažu wam: Nie kłapacieciesia ab žyćci swaim, što budziecie jeści; ani ab ciele, u što budziecie adziawacca.
23 Žyćcio jość wažniej čym ježa, a cieła wažniej čym adzieńnie.
24 Pahladziecie na krumkačoŭ, što nia siejuć ani žnuć, u katorych niama kładoŭki ani humna, i Boh kormić ich. Nakolki bolej wy daražejšyja za ich!
25 Chto-ž was kłapaciačysia moža dadać da swajho ŭzrostu adzin łokać?
26 Dyk kali taho, što najmienšaje, nia možacie, to našto kłapaciciosia ab inšym?
27 Pahladziecie na lilei, jak jany rastuć: nie pracujuć, ani praduć; a ja wam kažu, ani Sałamon wa ŭsiej swajej sławie nie adziawaŭsia jak adna z ich.
28 Kali-ž trawu, katoraja siahońnia na poli, a zaŭtra ŭ pieč kidajecca, Boh tak adziaje, naskolki bolej was, maławiernych!
29 I wy nia pytajciesia, što budzie jeści abo što budziecie pić, i nia ŭznościesia wysoka.
30 Bo hetaha ŭsiaho narody świetu šukajuć, a Ajciec waš wiedaje, što hetaha patrabujecie.
31 Ale šukajcie pierš karaleŭstwa Božaha i sprawiadliwaści jaho, a hetaje ŭsio budzie wam dadziena.
32 Nia bojciesia, małaja stada, bo spadabałasia Ajcu wašamu dać wam karaleŭstwa.
33 Pradajcie, što majecie, i dajcie dareńnie. Rabiecie dla siabie miaški, jakija nie strejuć, skarb, jaki nia ŭbywaje ŭ niebie, kudy złodziej nie dabiarecca i mol nia psuje.
34 Bo dzie waš skarb, tam budzie i serca wašaje.
Prypowieść ab słuhach, čakajučych na swajho pana. Patreba čujnaści
35 Niachaj buduć apajasany pajaśnicy wašyja i świetačy haručyja ŭ rukach wašych;
36 a wy padobnyja da ludziej, jakija čakajuć na pana swajho, kali budzie waročacca z wiasiella, kab, kali pryjdzie i zastukaje, zaraz-ža adčynić jamu.
37 Bahasłaŭlenyja tyja słuhi, katorych pryjšoŭšy pan znojdzie čujučych. Sapraŭdy kažu wam, što jon apajaša siabie, i pasadzić ich za stoł, i abchodziačy budzie słužyć im.
38 I kali-b pryjšoŭ u druhuju wartu, i kali-b u treciuju wartu pryjšoŭ i tak-by znajšoŭ, bahasłaŭlenyja tyja słuhi.
39 Wiedajcie-ž heta, što kali-b haspadar wiedaŭ, u jakoj hadzinie złodziej pryjdzie, čuŭ-by peŭnie i nie dapuściŭ-by padkapać domu swajho.
40 I wy budźcie hatowy, bo ŭ jakoj hadzinie nia dumajecie, Syn čaławiečy pryjdzie.
41 I skazaŭ jamu Piotr: Panie, ty da nas kažaš hetuju prypowieść, ci i da ŭsich?
42 A Pan skazaŭ: Chto, dumaješ, jość wiernym i razumnym ekanomam, katoraha pastawiŭ pan nad swajeju čeladździu, kab dawaŭ im u čas mieru pšanicy?
43 Bahasłaŭleny toj słuha, katoraha pan pryjšoŭšy, znojdzie hetak čyniačaha.
44 Sapraŭdy kažu wam, što nad usim, što maje, pastawić jaho.
45 A kali-b toj słuha skazaŭ u sercy swaim: "Pan moj paźnicca pryjści", i pačaŭ-by bić słuhaŭ i słužak, i jeści i pić i ŭpiwacca,
46 pryjdzie pan słuhi taho ŭ dzień, u katory jon nie spadziajecca, i ŭ hadzinie, katoraj nia wiedaje; i addzielić jaho, i čaść jahonu pałožyć z niawiernymi.
47 Toj-ža słuha, katory paznaŭ wolu pana swajho, i nie pryhatowiŭ, nie zrabiŭ pawodle woli jahonaj, budzie mocna karany;
48 a katory nia wiedaŭ i zrabiŭ niešta hodnaje kary, budzie mała karany. Ad kožnaha-ž, kamu mnoha dadziena, ad taho buduć mnoha wymahać; a kamu mnoha daručyli, bolej buduć chacieć ad jaho.
Kab iści ŭśled za Chrystom, treba achwiary
49 Ja pryjšoŭ kinuć ahoń na ziamlu, i čaho chaču, adno kab jon zahareŭšysia?
50 Ale ja maju być achryščany chrostam, i jak-ža ja ścisnuty, až pakul nie dakanajecca!
51 Wy dumajecie, što ja pryjšoŭ dać supakoj na ziamlu? Nie, kažu wam, ale razłučeńnie.
52 Bo adhetul buduć piacioch u wadnym domie raździaliŭšysia, troch prociŭ dwuch, i dwuch prociŭ troch.
53 Raździelacca baćka prociŭ syna, a syn prociŭ swajho baćki; matka prociŭ dački, a dačka prociŭ matki; świokra prociŭ swajej niawiestki, a niawiestka prociŭ swajej świokry.
Znaki času napaminajuć ab patrebie pakuty
54 Kazaŭ-ža i da hramadaŭ: Kali bačycie chmaru, jakaja padymajecca z zachadu, zaraz kažacie: "Budzie doždž" — i hetak bywaje;
55 a kali dźmie paŭdzionny wiecier, kažacie: što "budzie haračynia" — i bywaje.
56 Krywadušniki, woblik nieba i ziamli wy ŭmiejecie paznawać, a jak-ža wy nie paznajecio hetaha času?
57 Čamu-ž wy i sami z siabie nia sudzicie, što sprawiadliwaje?
58 Kali-ž ty idzieš z swaim praciŭnikam da načalnika, u darozie starajsia zwolnicca ad jaho, kab časam nie paciahnuŭ ciabie da sudździ; a sudździa nie addaŭ ciabie wykanaŭcy; a wykanaŭca nia kinuŭ ciabie ŭ wastroh.
59 Kažu tabie, nia wyjdzieš adtul, pakul nie addasi nawat apošniaha hrošyka.
Каментары ці зноскі:
10 Hł. Mt. 12, 31.
12 Duch Św., ad katoraha idzie ŭsialakaje Božaje natchnieńnie i siła relihijnaha prakanańnia, paddaść tady apostałam, što jany majuć hawaryć.
13 Žydoŭskija rabiny byli tady tak-ža sudździami ŭ sporach za spadčynu. Woś-ža adzin čaławiek, pakryŭdžany swaim bratam, prosić Jezusa, kab zahadaŭ jahonamu bratu padzialicca z im spadčynaj.
14 Chrystus nia choča być dzialnikom u sprawach spadčyny, bo takija sprawy naležać da sudoŭ świeckich. Chrystus-ža pryjšoŭ nawučyć ludziej, jak jany majuć žyć i pryjšoŭ adkupić ich ad niawoli hrechu.
15 Ščaście žyćcia ludzkoha nie zaležyć ad dastatkaŭ, jakija skora praminajuć, ale ad čystaha sumleńnia pierad Boham.
22 Nie zabaraniaje tut Chrystus staracca dobrym sposabam, kab zdabyć sabie patrebnyja rečy da žyćcia, a tolki zabaraniaje zajmacca praz mieru ziamnymi sprawami z kryŭdaj dla dušy. Dyj urešcie nie ad čaławieka zaležyć jahonaje žyćcio, ale ad Boha (Hł. Łuk. 12, 16−21).
31 Hł. Mt. 6, 33.
35 Apajasacca — h. zn. być hatowym. U Palestynie, dzie nasili i ciapier nosiać doŭhaje adzieńnie, takoje apajaswańnie abo padpiarazwańnie było kaniečnaje pry pracy i ŭsiakich ruchach.
36 Wiasielle na ŭschodzie adbywałasia wiečaram i končyłasia pozna ŭnačy.
38 Noč u žydoŭ dzialiłasia na 4 warty: pieršaja warta — ad zachadu sonca da našaj hadziny 9-taj; druhaja — ad 9 da poŭnačy; treciaja — ad poŭnačy da hadziny 3; čaćwiertaja — ad 3 da ŭschodu sonca.
46 "Čaść jahonu pałožyć z niawiernymi" h. zn. asudzić jaho na wiečnaje mučeńnie.
49 Chrystus pryjšoŭ na ziamlu, kab ahniom swajej nawuki i lubowi zapalić ludziej da dobrych čynaŭ i choča, kab hetaki ahoń hareŭ na ŭsiej ziamli.
50 Chrostam Jezus nazywaje tut swaju muku (hł. Mk. 10, 38). I choć jahona serca ściskajecca bolem, adnak žadaje, kab heta časina nastała čymchutčej.
57 Inšymi sławami, Chrystus pytajecca: Čamu wy idziecio da sudoŭ, a nie wyrašajecie sami pamiž saboju wašych sporaŭ sprawiadliwa?
59 U hetaj prypowieści Jezus wučyć nas, što treba źjadnacca z Boham jašče na hetym świecie, bo pa śmierci niaspłačanyja daŭhi žyćcia našaha prymušany budziem adpakutawać u čyscy, kali nie zasłužym na wiečnuju karu.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 12 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
