Try prypowieści ab miłaserdzi Božym nad hrešnikam
1 I prybližalisia da jaho mytniki i hrešniki, kab słuchać jaho.
2 A faryzei i knižniki narakali, kažučy: Što jon pryjmaje hrešnikaŭ i jeść z imi.
2 I skazaŭ da ich hetakuju prypowieść, kažučy:
4 Katory z was čaławiek, majučy sto awiečak, i zhubiŭšy adnu z ich, ci nie pakidaje dziewiać dziesiać u pustyni i nia idzie za zhublenymi, až pakul nia znojdzie jaje?
5 A znajšoŭšy jaje, kładzie na plečy swaje, radujučysia;
6 i pryjšoŭšy damoŭ, sklikaje pryjacielaŭ i susiedziaŭ, kažučy im: Ciešciesia sa mnoju, bo ja znajšoŭ awiečku maju, katoraja była zhinuŭšy.
7 Kažu wam, što tak budzie radaść u niebie z adnaho hrešnika, čyniačaha pakutu, čym z dziewiaćdziesiat dziewiacioch sprawiadliwych, jakija nie patrabujuć pakuty.
8 Abo jakaja žančyna, majučaja dziesiać drachmaŭ, kali-b zhubiła adnu drachmu, ci nie zapalwaje świetača i wymietaje dom i šukaje pilna, pakul nia znojdzie?
9 A znajšoŭšy, sklikaje pryjacielak i susiedak, kažučy: Ciešciesia sa mnoju, bo ja znajšła drachmu, jakuju była zhubiŭšy.
10 Tak, kažu wam, budzie radaść u aniołaŭ Božych z adnaho hrešnika, čyniačaha pakutu.
11 I skazaŭ: Niejki čaławiek mieŭ dwuch synoŭ.
12 I skazaŭ małodšy z ich baćku: Ojča, daj mnie čaść majemaści, jakaja na mianie prypadaje. I padzialiŭ im majemaść.
13 I paśla niamnohich dzion, sabraŭšy ŭsio, małodšy syn adjechaŭ u daloki kraj i tam, raspusna žywučy, puściŭ swaju majemaść.
14 Kali-ž pražyŭ usio, nastaŭ wialiki hoład u tym krai, i jon pačaŭ harawać.
15 I pajšoŭ i prystaŭ da adnaho z hramadzian taho kraju. I pasłaŭ jaho ŭ swaju sialibu paświć świniej.
16 I rad-by byŭ napoŭnić swoj žywot struččom, jakoje jeli świńni, ale nichto jamu nie dawaŭ.
17 I ŭwajšoŭšy ŭ siabie, skazaŭ: Skolki najmitaŭ u domie baćki majho majuć udowal chleba, a ja tut z hoładu hinu!
18 Ustanu i pajdu da baćki majho, i skažu jamu: Ojča, sahrašyŭ ja prociŭ nieba i pierad taboju;
19 užo ja nia wart nazywacca synam twaim; zrabi mianie, jak adnaho z najmitaŭ twaich.
20 I ŭstaŭšy pajšoŭ da baćki swajho. Kali-ž byŭ jašče daloka, uhledzieŭ jaho baćka jahony i źlitawaŭsia, i prybiehšy, kinuŭsia jamu na šyju i pacaławaŭ jaho.
21 I skazaŭ jamu syn: Ojča, sahrašyŭ ja prociŭ nieba i pierad taboju, užo ja nia wart nazywacca synam twaim.
22 I skazaŭ baćka da swaich słuhaŭ: Skora pryniasiecie pieršuju adziežu i adzieńcie jaho; i dajcie pierścień na ruku jahonu i abutak na nohi jahony.
23 I prywiadziecie kormnaje cialo i zabiecie, i budziem jeści i wiesialicca,
24 bo hety syn moj byŭ pamior i ažyŭ, byŭ zhinuŭ i znajšoŭsia. I pačali wiesialicca.
25 A staršy syn jahony byŭ u poli. I kali idučy prybližaŭsia da domu, pačuŭ muzyku i skoki,
26 i paklikaŭ adnaho sa słuh i spytaŭsia, što-b heta było?
27 Toj-ža skazaŭ jamu: Brat twoj pryjšoŭ; i zabiŭ baćka twoj kormnaje cialo, što zdarowym jaho dastaŭ.
28 I zahniewaŭsia, i nie chacieŭ uwajści. Dyk baćka jahony, wyjšaŭšy, pačaŭ prasić jaho.
29 Ale jon adkazwajučy skazaŭ swajmu baćku: Woś ja tolki hadoŭ słužu tabie i nikoli nie pierstupiŭ twajho prykazańnia, a ty nikoli nie daŭ mnie kaźlaci, kab ja pawiesialiŭsia z pryjacielami maimi.
30 Ale kali pryjšoŭ hety syn twoj, katory prajeŭ swaju majemaść z błudnicami, ty zabiŭ dla jaho kormnaje cialo.
31 A jon skazaŭ jamu: Synie, ty zaŭsiody sa mnoju, i ŭsio majo twajo jość.
32 A wiesialicca i radawacca treba było, što hety brat twoj byŭ pamior i ažyŭ, byŭ zhinuŭ i znajšoŭsia.
Каментары ці зноскі:
2 Zakid, što Jezus prabywaje z mytnikami i hrešnikami, byŭ dawoli časty z boku faryzejaŭ i knižnikaŭ, dziela hetaha Jezus padaje try strojnyja prypowieści ab miłaserdzi Božym.
7 Radaść budzie nia dziela taho, što adzin nawiernieny hrešnik bolej wart jak 99 sprawiadliwych (bo 99 sprawiadliwych stanowiać bolšuju wartaść za adnaho kajučahasia hrešnika), ale dziela taho, što hrešny nawiarnuŭsia da Boha i nia zhinuŭ.
9 Zwyčajna čaławiek bolej ciešycca z adnej drachmy, jakuju byŭ zhubiŭ, a potym znajšoŭ, čym z 9, jakich nia zhubiŭ. Ale heta nia značyć, što adna drachma bolej warta za 9 drachm. (Drachma, siarebranaja hreckaja maneta, warta kala 2 zał.).
10 Anieły lubiać ludziej i zatym jany ciešacca z nawiernienaha hrešnika.
15 Najnižejšy i pahardžany zaniatak nia tolki ŭ nas, ale i ŭ Palestynie, asabliwa ŭ žydoŭ.
16 Struččo hetaje ŭ Palestynie raście na drewach (Ceratonia siliqua) i ŭ hałodnyja časy słužyć pažywaj ludziam i žywiole.
32 Prypowieść heta ŭ strojnych malunkach rysuje pierad nami wialikaść miłaserdzia Božaha. Baćka — heta Boh; błudny syn — heta hrešny, a dobry — heta čaławiek sprawiadliwy. Biada prymušaje błudnoha syna pryzadumacca, jakoje jon straciŭ ščaście, adychodziačy ad Ajca swajho. Dla Ajca (Boha) chwataje ŭžo žalu hrešnika, kab wyjści jamu na spatkańnie i pryniać jaho iznoŭ za syna. Syn pryznajecca da swaich prawinaŭ i Ajciec spraŭlaje jamu nawat pačastunak (eŭcharystyčny ŭ Kamunii św.) na znak zjadnańnia i radaści.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 15 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
